Σε λίγες ώρες ξημερώνει 17 Νοέμβριου και γυρνώντας τον χρόνο 47 χρόνια πίσω θα δούμε ένα σύνθημα πιο επίκαιρο από ποτέ : «Ψωμί, παιδεία, Ελευθερία» Χωρίς να θέλουμε να εντρυφήσουμε στα ιστορικά ντοκουμέντα της εποχής αν και είναι λίγο πολύ γνωστές οι θέσεις των Ελλήνων Εθνικιστών για αυτά, ας εστιάσουμε στους βασικούς άξονες του συνθήματος αυτού.
Ψωμί: Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat η ανεργία των νέων στην χώρα μας τον περασμένο Μάιο ήταν 37,5% άνω συνολικά ανερχόταν στο 17% χωρίς στο ποσοστό αυτό να προσμετρήσουν τους εργαζόμενους μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης και αυτούς της μαύρης εργασίας, που στην απόλυτη πλειοψηφία τους είναι αλλοδαποί. Το δημόσιο χρέος βρίσκεται γύρω στα 380δις του ΑΕΠ με συνεχώς αυξητικές τάσεις και το εισόδημα των συμπατριωτών μας, παρά τα 10 χρόνια μνημονίων και σκληρών μέτρων συνεχώς μειώνεται. Ο κατασκευαστικός κλάδος πλήττεται ανεπανόρθωτα με αποτέλεσμα να επιβιώνουν μόνο οι μεγάλες -γνωστές- εταιρίες, ενώ με την φρενίτιδα του κορωνόιου έχει πληγεί τόσο ο κλάδος του τουρισμού όσο και της εστίασης. Για πρωτογενή τομέα και βιομηχανία βεβαίως ούτε λόγος. Για ποιο ψωμί μιλάμε επομένως; Ο βιοπορισμός του Έλληνα έχει γίνει ταυτόσημος με τους όρους επίδομα και σύνταξη, αφού μόνο έτσι μπορεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες. Οι «Έλληνες για την Πατρίδα» έχουν σαν στόχο την ανάκαμψη της Εθνικής Οικονομίας με καίριες παρεμβάσεις, όπως την επιδότηση της εργασίας ή το σχέδιο αυτάρκεια, πράγματα τα οποία θα αναλυθούν εκτενώς στο μέλλον. Με μοναδικό σκοπό πάντα φυσικά, την αποσυμφόρηση της μεσαίας τάξης και την δίκαιη κατανομή των οικονομικών υποχρεώσεων των πολιτών. Παιδεία: H παιδεία και γενικότερα η εκπαιδευτική αγωγή που ξεκινάει από την νηπιακή ηλικία και φθάνει μέχρι την εφηβική είναι γνωστό ότι αποτελεί θεμελιώδη αρχή οποιασδήποτε κρατικής οντότητας. Στην Ελλάδα του 2020, για ποια παιδεία μπορούμε να μιλήσουμε; Δεν έχουν περάσει πάρα λίγες μέρες όπου μια ομάδα αναρχικών εισέβαλε σε γραφείο πρυτάνεως και σαν άλλον “teddy boy” του κρέμασαν πινακίδα αλληλεγγύης στις καταλήψεις. Ποιες καταλήψεις εννοούν; Εκείνες που είναι εστίες παραβατικότητας με εμπόριο ναρκωτικών και δημιουργία εκρηκτικών μηχανισμών ή για τις άλλες που χρησιμοποιούν σαν “δομές φιλοξενίας αλλοδαπών” (με το αζημίωτο βέβαια) ; Αυτές οι εικόνες όχι μόνο αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας εντός και εκτός συνόρων αλλά αποτελούν και μια επαίσχυντη πράξη που δεν συνάδει σε καμία περίπτωση με το ιερό λειτούργημα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τα ελληνικά πανεπιστήμια καίτοι τα πρώτα που μεταλαμπάδευσαν γνώση και πολιτισμό στον υπόλοιπο κόσμο επιβάλλεται να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν. Στα χέρια των φοιτητών και των καθηγητών. Επιβάλλεται να γίνουν Ναοί γνώσης και επιμόρφωσης, να παράξουν επιστήμονες και όχι κομματάρχες και μελλοντικούς υπουργούς που δεν έχουν εργαστεί παραγωγικά ποτέ στην ζωή τους. Δεν νοείται ξένα πανεπιστήμια να έχουν τέτοιες εικόνες :
Και τα δικά μας να έχουν αυτές :
Αποτελεί αίσχος και ντροπή για κάθε συνειδητοποιημένο πολίτη ανεξάρτητα ιδεολογικής κατεύθυνσης. Στόχος τον «Ελλήνων για την Πατρίδα» είναι τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να επιστρέψουν στην κορυφή της μαθησιακής πυραμίδας με την παραγωγή εξαίρετων ανθρώπων και επιστημόνων που θα κοσμούν όλες τις παραγωγικές δομές της χώρας. Παράλληλα με την ενίσχυση των εκπαιδευτηρίων ειδικής αγωγής για ανθρώπους ΑΜΕΑ ή/και με μαθησιακές δυσκολίες θα απλώσουμε ένα δίχτυ προστασίας που θα αντικατοπτρίζει και το όραμα μας για την Ελλάδα του μέλλοντος. Ελευθερία: Πόσο ελεύθεροι είμαστε πραγματικά; Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα του 2020 έχουμε πολιτικούς κρατούμενους και η ελευθερία του φρονήματος διώκεται ανηλεώς. Πόσο ελεύθεροι είμαστε όταν η αντίθετη φωνή αποσιωπάται τεχνηέντως από όλα τα μέσα μαζικής εξαπάτησης χωρίς να δίνεται βήμα ποτέ σε εκπροσώπους του κινήματος; Πόσο ελεύθεροι είμαστε, όταν πρέπει να στείλουμε μήνυμα για να βγάλουμε το κατοικίδιο έξω από το σπίτι μας για να κάνει στην ανάγκη του; Πόσο ελεύθεροι είμαστε που με το πρόσχημα της υγειονομικής μας προστασίας έβαλαν λουκέτο στην χώρα και ενώ οι ίδιοι, μερικές μέρες πριν, χέρι-χέρι όλοι μαζί παρέα με 20000 αριστεριστές διαδήλωναν υπερ της καταδίκης αθώων ανθρώπων; Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι δεν υπάρχει καμία ελευθερία. Τα πάντα είναι προσχηματικά και υποκριτικά. «Σου επιτρέπουμε να φωνάζεις πεινάω, αλλά θα κάνουμε τα πάντα για να πεθάνεις της πείνας!» Η τελευταία φράση αντικατοπτρίζει πλήρως το ενδιαφέρον του πολιτικού συστήματος για τον Έλληνα συνάνθρωπο μας. Αυτό θέλουμε να αλλάξουμε και δεν θα σταματήσουμε μέχρι να το κάνουμε πράξη. Γιώργος Μανούσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου