The Telegraph: Στα άδυτα του τάγματος Αζόφ

 

AP

Σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα The Telegraph αναφέρεται στο τάγμα του Αζόφ, τον ρόλο που παίζει στον επικοινωνιακό πόλεμο που εκτυλίσσεται παράλληλα με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά και το γεγονός ότι η εν λόγω ομάδα δεν έχει μεγάλο λαϊκό έρεισμα στους πολίτες της χώρας. Όπως αναφέρει το εν λόγω δημοσίευμα, «Το Αζόφ αναδείχθηκε στην αρχή της αυτονομιστικής εξέγερσης στην Ουκρανία το 2014. Ποτέ δεν είχε μεγάλη επιρροή στην πολιτική της Ουκρανίας, αλλά τα βίντεο με τις πορείες με δάδες βοήθησαν να τροφοδοτηθεί η ψευδής αφήγηση του Κρεμλίνου ότι οι Ουκρανοί είναι νεοναζί. Οι καταρρέουσες ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας αιφνιδιάστηκαν την άνοιξη του 2014, όταν οι αυτονομιστές που υποστηρίζονταν από τη Ρωσία άρχισαν να καταλαμβάνουν τμήματα της βιομηχανικής καρδιάς της Ουκρανίας στα ανατολικά. Καθώς τα τακτικά στρατεύματα της Ουκρανίας ήταν εντελώς  απροετοίμαστα να διεξαγάγουν πόλεμο, πολίτες όλων των πλευρών πήραν τα όπλα και ταξίδεψαν προς τα ανατολικά.

Τα δύο διαφορετικά πρόσωπα του Αλέν Ντελόν: Γόης στο πανί, ακραίος και κυνικός στη ζωή

 

Αναστασία Κουκά

Οι προκλητικές δηλώσεις του για τις γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους και την πολιτική που  έχουν ξεσηκώσει  αντιδράσεις και το ραντεβού του με το θάνατο

Υπήρξε ένας από τους ωραιότερους άνδρες που έχουν περάσει ποτέ από το κινηματογραφικό πανί. Το πιο γοητευτικό πρόσωπο του γαλλικού σινεμά. Ο ερωτικός πόθος αμέτρητων γυναικών σε ολόκληρη την υφήλιο. Πίσω από το βαθύ μπλε, σαν της θάλασσας, βλέμμα του Αλέν Ντελόν, ωστόσο, κρυβόταν πάντα μια κυνικότητα η οποία συχνά εκφραζόταν μέσα από τις επιλογές του αλλά και τις διάφορες δηλώσεις του που έχουν ξεσηκώσει, κατά καιρούς, πλήθος αντιδράσεων. Σήμερα, στα 86 του πλέον χρόνια, παραμένει σταθερός στις ακραίες κοινωνικό - πολιτικές απόψεις του ενώ ετοιμάζεται να κλείσει  ραντεβού με το θάνατο μιας και  η απόφασή του να πεθάνει με ευθανασία στην Ελβετία είναι οριστική.

Οι ΗΠΑ κερδίζουν σε πόλεμο που δεν πολέμησαν… η ουκρανική πληγή ίσως εξελιχθεί σε ρωσική γάγγραινα

 

Ο Πούτιν ζυγίζοντας τα κέρδη και τις ζημίες από μια περιορισμένη εισβολή στην περιοχή του Ντονμπάς έναντι μιας γενικευμένη θεώρησε ότι στην πρώτη περίπτωση ενώ θα είχε το κόστος των κυρώσεων δεν θα απέτρεπε την ΝΑΤΟποίηση της Ουκρανίας. Αντιθέτως με την γενικευμένη εισβολή θα το απέτρεπε δημιουργώντας ταυτόχρονα νέες ισορροπίες, που στο βάθος του χρόνου η δύση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα αναγκαζόταν να αποδεχθεί.

Ωστόσο, διαπιστώνουμε εκ των υστέρων κάποια καίρια λάθη στα οποία υπέπεσαν η Ρωσία και ο πρόεδρός της.

Οι νεοναζί του Πούτιν [Του Ν. Δημητριάδη]

 

Μέλη του «Ρωσικού Αυτοκρατορικού Κινήματος». Διακρίνεται η σημαία τους, με χρώματα μαύρο-κίτρινο-λευκό, εδώ στολισμένη με τη γνωστή νεκροκεφαλή των SS (Totenkopf).

Του Νικόλα Δημητριάδη

Πολύς λόγος έχει γίνει τις μέρες αυτές για το διαβόητο «τάγμα Αζόφ», τη γνωστή νεοφασιστική ουκρανική παραστρατιωτική ομάδα και τη δράση της στο Ντονμπάς. Βλέπουμε πολλές αναφορές στην ομάδα αυτή, συχνά σε μία προσπάθεια να δικαιολογηθεί η ρωσική εισβολή με το γνωστό επιχείρημα της ρωσικής προπαγάνδας, που θέλει τους Ουκρανούς να είναι ένας λαός… νεοναζιστών! Για να είμαστε ειλικρινείς, όμως, η σπουδή των οπαδών της Ρωσίας για το τάγμα Αζόφ και τα εγκλήματά του, φαντάζει κάπως μονόπλευρη, αν αναλογιστούμε την πλούσια παρουσία του νεοναζισμού στην Ρωσία.

Καμία ανάμειξη στον πόλεμο των μεγάλων

 

Ο πόλεμος αυτός δημιουργεί «επί του πεδίου της μάχης», νέα δεδομένα με παγκόσμια σημασία. Είναι συνέπεια της κλιμάκωσης των αμερικανονατοϊκών σχεδίων περικύκλωσης της Ρωσίας. Φανερώνει την πλήρη αποτυχία της Ευρώπης να ακολουθήσει μια ανεξάρτητη πορεία, ανεξάρτητη από τις δυο κοσμοκρατορικές δυνάμεις, ΗΠΑ και Ρωσία. Η πλήρης «αιχμαλωσία» της Ευρώπης στο ΝΑΤΟ και η ευθυγράμμισή της στην αντιρωσική περικύκλωση οδήγησαν στον πόλεμο που διεξάγεται στην Ουκρανία. Η ευρωπαϊκή χρεωκοπία είναι γεγονός.

Η Ελλάδα για την Ελλάδα

 

Ο πόλεμος αποτελεί πλέον γεγονός. Η Ρωσία, με μιας μεγάλης έκτασης επίθεση από πολλές μεριές κατά της Ουκρανίας, δημιουργεί «επί του πεδίου της μάχης», νέα δεδομένα με παγκόσμια σημασία. Αυτός ο πόλεμος είναι γνήσιο τέκνο του αμερικανορωσικού ανταγωνισμού, της κλιμάκωσης των αμερικανονατοϊκών σχεδίων περικύκλωσης της Ρωσίας, καθώς και της απόφασης της τελευταίας να αναβαθμίσει την θέση της -διαμέσου και του πολέμου- ως «Μεγάλης Δύναμης» παγκοσμίων διαστάσεων.