Σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα The Telegraph αναφέρεται στο τάγμα του Αζόφ, τον ρόλο που παίζει στον επικοινωνιακό πόλεμο που εκτυλίσσεται παράλληλα με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά και το γεγονός ότι η εν λόγω ομάδα δεν έχει μεγάλο λαϊκό έρεισμα στους πολίτες της χώρας. Όπως αναφέρει το εν λόγω δημοσίευμα, «Το Αζόφ αναδείχθηκε στην αρχή της αυτονομιστικής εξέγερσης στην Ουκρανία το 2014. Ποτέ δεν είχε μεγάλη επιρροή στην πολιτική της Ουκρανίας, αλλά τα βίντεο με τις πορείες με δάδες βοήθησαν να τροφοδοτηθεί η ψευδής αφήγηση του Κρεμλίνου ότι οι Ουκρανοί είναι νεοναζί. Οι καταρρέουσες ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας αιφνιδιάστηκαν την άνοιξη του 2014, όταν οι αυτονομιστές που υποστηρίζονταν από τη Ρωσία άρχισαν να καταλαμβάνουν τμήματα της βιομηχανικής καρδιάς της Ουκρανίας στα ανατολικά. Καθώς τα τακτικά στρατεύματα της Ουκρανίας ήταν εντελώς απροετοίμαστα να διεξαγάγουν πόλεμο, πολίτες όλων των πλευρών πήραν τα όπλα και ταξίδεψαν προς τα ανατολικά.
»Το τάγμα Αζόφ ήταν μια από τις πολλές εθελοντικές δυνάμεις που ανέλαβαν την αποστολή να πολεμήσουν τους αυτονομιστές, κάτι που ο στρατός αρχικά δεν ήθελε να κάνει. Μήνες αργότερα, υπερασπιστές των δικαιωμάτων, όπως το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέφεραν «αξιόπιστους ισχυρισμούς για βασανιστήρια και άλλες κατάφωρες καταχρήσεις» από το Αζόφ και άλλα τάγματα εθελοντών. Αρκετά μέλη άλλων ταγμάτων εθελοντών έχουν δικαστεί και καταδικαστεί για καταπάτηση δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στα ανατολικά, αλλά κανείς από το Αζόφ δεν φέρεται να καταδικάστηκε. Το τάγμα Αζόφ ιδρύθηκε από τον Αντρίγι Μπιλέτσκι, μια υπερεθνικιστική πολιτική φιγούρα που είχε αντιπαρατεθεί με τον νόμο και είχε εμπλακεί σε διάφορες ομάδες που «έπαιζαν» με ναζιστικά σύμβολα.
»Το τάγμα που προσέλκυσε τους ultras του ποδοσφαίρου και τους ακροδεξιούς ακτιβιστές δεν έκρυψε τις ρίζες του υιοθετώντας το ναζιστικό “Wolfsangel” ως έμβλημά του, λέγοντας ότι το βλέπει ως μια στυλιζαρισμένη εκδοχή των γραμμάτων N και I που σημαίνει «εθνική ιδέα». Ο 44χρονος ακτιβιστής κέρδισε μια έδρα στο κοινοβούλιο ως ανεξάρτητος υποψήφιος το φθινόπωρο του 2014, αξιοποιώντας την επιτυχία του τάγματός του στην καταπολέμηση των αυτονομιστών, αλλά δεν επανεξελέγη πέντε χρόνια αργότερα. Το Αζόφ, που πήρε το όνομά του από την Αζοφική Θάλασσα, εντάχθηκε για πρώτη φορά στον αγώνα κατά των αυτονομιστών γύρω από την πόλη της Μαριούπολης και από τότε εδρεύει εκεί.
»Το τάγμα έχει την προστασία του αμφιλεγόμενου υπουργού της Ουκρανίας Αρσέν Αβάκοφ και αρκετών Ουκρανών ολιγαρχών, μερικοί από αυτούς εβραϊκής καταγωγής, που φαίνεται να έχουν παραμερίσει τους ενδοιασμούς τους για την ιδεολογία της ομάδας για χάρη της διασφάλισης της ουκρανικής κυριαρχίας στη νοτιοανατολική Ουκρανία. Ο Μπιλέτσκι, γνωστός και ως White Leader, έχει αναλάβει μια ολοκληρωμένη εκστρατεία προβολής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από την έναρξη της σύγκρουσης το 2014, πλημμυρίζοντας το διαδίκτυο με εικόνες των στρατευμάτων του να βαδίζουν στους δρόμους με αναμμένους πυρσούς. Ρωσόφωνος που γεννήθηκε στο ρωσόφωνο Χάρκοβο, ο Μπιλέτσκι αρνήθηκε να προσδιορίσει τον εαυτό του ως νεοναζί, προτιμώντας να αυτοαποκαλείται Ουκρανός εθνικιστής – αλλά μερικές από τις δημόσιες δηλώσεις του μιλούν από μόνες τους. Στην πιο αμφιλεγόμενη συνέντευξή του μίλησε για την «ιστορική αποστολή της Ουκρανίας σε αυτόν τον αιώνα να οδηγήσει τους λευκούς λαούς του κόσμου στην τελευταία τους Σταυροφορία ενάντια στην Εβραίους “Untermensch” (υπάνθρωποι)
»Τα τελευταία χρόνια το Aζόφ έχει προσφέρει τέλειο περιεχόμενο για τη ρωσική κρατική τηλεόραση, δίνοντας λαβές στους ισχυρισμούς του Κρεμλίνου για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ουκρανία, όπου οι πρόσφατοι πρόεδροι και πρωθυπουργοί ήταν όλοι τακτικοί κεντρώοι πολιτικοί. Οι μαχητές του Αζόφ στα ανατολικά σήκωσαν με ενθουσιασμό τα μανίκια τους για να δείξουν ναζιστικά τατουάζ σε ξένους ανταποκριτές, ενώ η ομάδα του Μπιλέτσκι ανακοίνωνε τη δημιουργία τοπικών δυνάμεων πολιτοφυλακής για την αντιμετώπιση ζητημάτων στις μεγάλες πόλεις.
»Το 2018, το τάγμα δημοσίευσε ένα βίντεο δικής του παραγωγής που δείχνει εκατοντάδες κουρασμένους νεαρούς άνδρες να βαδίζουν σε σχηματισμό προς ένα φρούριο στο Κίεβο. Έδωσαν όρκο στην κάμερα να «καθαρίσουν» τους δρόμους από το παράνομο αλκοόλ, την κυκλοφορία ναρκωτικών και τα καταστήματα τυχερών παιχνιδιών. Τίποτα δεν προέκυψε από την εν λόγω στρατηγική, αλλά η εικόνα ήταν εκεί, βάζοντας τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τον προκάτοχό του σε δύσκολη θέση.
«Η ακροδεξιά γενικά, και η φαινομενική ατιμωρησία της έχουν βλάψει σημαντικά τη διεθνή φήμη της Ουκρανίας και έχουν αφήσει τη χώρα ευάλωτη σε εχθρικά αφηγήματα που υπερβάλλουν στον ρόλο των εξτρεμιστικών ομάδων στην Ουκρανία», έγραψε ο Ολεξέϊ Κουζμένκο σε ένα άρθρο για το Atlantic Council, προσθέτοντας ότι οι πρόσφατοι δεσμοί με τους λευκούς ρατσιστές της Δύσης ενίσχυσαν την ανησυχία.
Η Bellingcat, μια ερευνητική δημοσιογραφική ομάδα, καθώς και τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης τα προηγούμενα χρόνια, εντόπισαν δεσμούς μεταξύ του Aζόφ, του πολιτικού του βραχίονα National Corps, και των αμερικανικών ομάδων λευκής υπεροχής.
»Μια έκθεση του 2019 από το Soufan Center που εδρεύει στη Νέα Υόρκη ανέφερε ότι περισσότεροι από 17.000 άνθρωποι από 50 χώρες ταξίδεψαν στην Ουκρανία από την έναρξη της σύγκρουσης για να συμμετάσχουν στο Aζόφ και σε άλλα τάγματα και να πολεμήσουν τους αυτονομιστές υπέρ του Κρεμλίνου. Το 2016, το Azov προσπάθησε να αποστασιοποιηθεί από το Εθνικό Σώμα, αφού ο πρώτος διοικητής του άφησε το τάγμα για να γίνει πολιτικός. Ο Μπιλέτσκι ωστόσο, εξακολουθεί να παρευρίσκεται στις εκδηλώσεις του Aζόφ και περιστασιακά χρησιμοποιεί τα στρατεύματα του για να ασκήσει πίεση στις ουκρανικές αρχές να ξεχάσουν την ιδέα κάθε μορφής συμβιβασμού με τη Ρωσία. Μόλις λίγους μήνες μετά την εισβολή, βετεράνοι του Αζόφ έκαναν πορεία στο κέντρο του Κιέβου προς το γραφείο του Προέδρου Ζελένσκι. Τους σταμάτησε ένας αστυνομικός κλοιός εκεί κοντά όπου πυρπόλησαν ομοιώματα «προδοτών». Το Εθνικό Σώμα δεν έθεσε ποτέ υποψηφιότητα για εθνικές εκλογές, ωστόσο οι υποψήφιοί του είχαν θλιβερές επιδόσεις στις τοπικές εκλογές, μια σαφής ένδειξη του πόσο μακριά είναι η ιδεολογία του Αζόφ από τις ανησυχίες των απλών Ουκρανών που τους θεωρούσαν εδώ και χρόνια ως μια περιθωριακή ομάδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου