ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ: Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ

Όταν η "λαϊκή" κερδοσκοπία άνοιγε την πόρτα στη λαθρομετανάστευση κι εκτόπιζε τους Έλληνες εργάτες


Πέρα από την ανικανότητα των κοινοβουλευτισμών στο να ελέγξουν την αθρόα εισβολή των λαθρομεταναστών. Πέρα από την ανοχή των κομματικών κυβερνήσεων στα προβλήματα που δημιουργεί η λαθρομετανάστευση στη ήδη επιβαρυμένη ζωή των φρικτών μεγαλουπόλεων του αστικού τρόπου ζωής, μεγάλο μερίδιο ευθύνης, για την παραμονή και συσσώρευση των λαθρομεταναστών στην ενδοχώρα, αντιστοιχεί και στον μέσο «πολίτη».


Με γνώμονα τις υλιστικές και κερδοσκοπικές ιδέες του μικροαστισμού, ιδέες που διάβρωσαν κάθετα την σύγχρονη κοινωνία, λαϊκά στρώματα του πληθυσμού εκμεταλλεύτηκαν την είσοδο των λαθρομεταναστών κερδοσκοπώντας σε βάρος τους δίνοντάς τους ευκαιριακά στέγη και δουλειά αντί χαμηλού μισθού. Έτσι καθιερώθηκε η προτίμηση, ως εργατών, των λαθρομεταναστών με τις ελάχιστες απαιτήσεις λόγω παρανομίας, έναντι των ντόπιων εργατών με πλήρη μισθό κι ασφάλιση. Σαν αποτέλεσμα αυτής της τακτικής από τη μιά ήταν η έμμεση ενθάρρυνση των λαθρομεταναστών στο να εγκατασταθούν στην ενδοχώρα αλλά και να προσκαλέσουν και τους οικείους τους κι από την άλλη η ανεργία των ντόπιων εργατών αλλά και η κοινωνική απαξίωση της χειρωνακτικής εργασίας.

Η ελληνική εργατική τάξη, συγκρινόμενη με τις μάζες των λαθρομεταναστών, ταπεινώθηκε από τη συνεχιζόμενη υλιστική νοοτροπία του πλουτισμού της ελληνικής κοινωνίας -του πολιτικαντισμού και των δημοσίων υπαλλήλων του- που πλέον έχει απολέσει τα ελληνικά χαρακτηριστικά της. Ο εργάτης έχασε σταδιακά την αγωνιστικότητά του και τις λαϊκές αξίες της γειτονιάς του όπως π.χ. το αίσθημα της κοινωνικής αλληλεγγύης, το φιλότιμο, την ανάπτυξη της προσωπικότητας μέσω της χειρωνακτικής τέχνης και των δεξιοτήτων κλπ. Ξέπεσε στο υλιστικό «ιδανικό» του μικροαστισμού, πιστεύοντας πως με τον τρόπο αυτό θα καταξιωθεί κοινωνικά, αγνοώντας την αρχή της καταξίωσης μέσω της συνέπειάς του στην τέχνη και της τίμιας εργασίας του. Αφέθηκε να κατακτηθεί από τις επίπλαστες ανάγκες -τα εμπορικά εφευρήματα που φέρνουν κέρδη στις πολυεθνικές- και υιοθέτησε την χωρίς όρια κατανάλωση, γιγαντώνοντας τις ανάγκες του σε χρήμα και ξεπέφτοντας στο κυνήγι της επίπλαστης ευδαιμονίας με δανεικά χρήματα.

Ο μικροαστός εργάτης του τζόγου και της μικροκομπίνας, προσαρμόστηκε στα νέα ήθη στα οποία οι κοινωνικές σχέσεις επηρεάζονται άμεσα από οικονομίστικα κίνητρα και η πολιτική στην πράξη περιορίζεται στην εκπλήρωση ατομικιστικών μικροσυμφερόντων με την παράλληλη απαξίωση της εθνικής κοινότητας.

Η διαμόρφωση της «ανοιχτής κοινωνίας» ολοκληρώθηκε βάζοντας κάτω από τον υλιστικό ζυγό λαούς οι οποίοι μετατράπηκαν σε άμορφες ανθρώπινες μάζες με κοινό πανανθρώπινο πια τρόπο ζωής καθορισμένο από τα διεθνή ΜΜΕ σύμφωνα με τα στρατηγικά πλάνα των οικονομικών αναλυτών.

ΔΡΥΣ