Οι ΗΠΑ με την στοχευμένη εξόντωση του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σολεϊμάνι εγκαινίασαν επισήμως την δολοφονία ως κρατική πολιτική. Αναμφισβήτητα αυτή η δολοφονία ουδόλως αποσκοπεί στην αποτροπή του πολέμου, όπως ανοήτως ισχυρίζονται τα φερέφωνα του αμερικανοσιωνιστικού ιμπεριαλισμού, καθώς το Ιράν μπορεί μεν να αποφύγει μια άμεση στρατιωτική σύγκρουση, είναι όμως βέβαιο ότι θα ανταποκριθεί με άλλου τύπου επιθέσεις που θα κοστίσουν πολύ αίμα στις ΗΠΑ και στους δουλοπρεπείς συμμάχους τους.
Το μεγάλο ερώτημα είναι πως θα αντιδράσουν οι σιίτες της Μέσης Ανατολής, ειδικά αυτοί του Ιράκ, του Ιράν και του Λιβάνου. Η απόφαση θα ληφθεί σύντομα, είναι πολύ πιθανό η Χεζμπολάχ να χτυπήσει το Ισραήλ, κάτι που θα πυροδοτούσε όλη την περιοχή. Είναι επίσης αναμενόμενο ότι το Ιράν θα χτυπήσει στόχους στα σουνιτικά αραβικά εμιράτα με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ανταποδίδοντας στα ίσα την δολοφονία του στρατηγού τους, ενώ οι σιίτες πολιτοφύλακες Μουκτάντα ας Σαντρ του Ιράκ ήδη ετοιμάζονται να χτυπήσουν αμερικανικές βάσεις στην χώρα τους.
Το Ιράν έχει προφανώς την δυνατότητα να ξεκινήσει μια μεγάλη στρατιωτική δράση, διαθέτει προς τούτο την τεχνολογία και την στρατιωτική δύναμη. Η πυραυλική του τεχνολογία έχει εμβέλεια τουλάχιστον 2.100 χλμ, κάτι που είχαμε αναφέρει σε ανάρτηση μας στις 24 Δεκεμβρίου 2013 υπό τον τίτλο «Το πυραυλικό πρόγραμμα του Ιράν και η επιρροή του στην Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο». Στην ανάρτηση μας είχαμε τονίσει ότι «το Ιράν σίγουρα αντιλαμβάνεται τις δυνατότητες των βαλλιστικών του πυραύλων ως ένα τρόπο να αντισταθμίσει την μερική αδυναμία του σε συμβατικές δυνάμεις (όπως μαχητικά αεροσκάφη και άρματα μάχης) και ως έναν τρόπο να χτυπήσει υψηλής προτεραιότητας στόχους με ελάχιστη χρονικά προειδοποίηση, όπως βάσεις των ΗΠΑ στον Αραβικό Κόλπο και στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ισραήλ. Οι βαλλιστικοί πύραυλοι λοιπόν παίζουν ένα σημαντικό και καθοριστικό ρόλο στο ασύμμετρο στρατηγικό δόγμα του Ιράν. Η έμφαση που δίνει το Ιράν στο πρόγραμμα των βαλλιστικών πυραύλων δείχνει ότι για την χώρα αυτή οι βαλλιστικοί πύραυλοι είναι το κυριότερο στρατηγικό πλεονέκτημα, και ως πρόληψη από πιθανή επίθεση και ως επίδειξη δύναμης για τα κράτη του Κόλπου».
Πολλές αμερικανικές βάσεις λοιπόν βρίσκονται στην ακτίνα δράσης των ιρανικών πυραύλων στον Αραβικό Κόλπο. Σε περίπτωση κλιμάκωσης εκ μέρους του Ιράν, η Ουάσιγκτον αν θέλει να μην εκτεθεί θα πρέπει να αντιδράσει. Επειδή όμως το 2020 είναι προεκλογική χρονιά για τις ΗΠΑ, αυτή η αντίδραση θα πρέπει να είναι μια «γρήγορη και επιτυχημένη αποστολή», αλλιώς θα χαθεί το momentum της υποστήριξης του αμερικανικού λαού προς τον πρόεδρο Τραμπ, είναι γνωστό από δημοσκοπήσεις ότι ο αμερικανός ψηφοφόρος δεν επιθυμεί εμπλοκή αμερικανικών δυνάμεων στο εξωτερικό. «Επιτυχημένη και γρήγορη» στρατιωτική αποστολή εναντίον του Ιράν δεν μπορεί να ευδοκιμήσει, τουτέστιν ο Λευκός Οίκος υποθέτει ότι η Τεχεράνη δεν θα πραγματοποιήσει σημαντικές στρατιωτικές επιθέσεις, υπό τον φόβο μιας γενικευμένης πολεμικής αντιπαράθεσης.
Το Ιράν από την πλευρά του δύναται να υποθέσει ότι ο Τραμπ θέλει μεν να δείξει στους ψηφοφόρους ότι έχει πυγμή και ταυτόχρονα να εξαργυρώσει γραμμάτια του σιωνιστικού κατεστημένου, αλλά θα θελήσει να αποφύγει μια μεγάλη στρατιωτική σύγκρουση. Ο Τραμπ γνωρίζει ότι το Ιράν δεν είναι Αφγανιστάν, ούτε το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν. Η Ουάσιγκτον είναι επίσης αναγκασμένη να υποθέσει ότι η Ρωσία και η Κίνα δεν θα αφήσουν το Ιράν εκτεθειμένο, καθώς έχουν αποκτήσει την τελευταία δεκαετία τεράστια γεωπολιτικά συμφέροντα στην περιοχή, το Ιράν ήταν καθοριστικός παράγοντας για την απόκτηση αυτών των συμφερόντων.
Σε κάθε περίπτωση, οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν επιθέσεις εναντίον των βάσεων τους στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Αραβικής Χερσονήσου, είναι πολύ πιθανό η κυβέρνηση της Βαγδάτης να ζητήσει την αποχώρηση όλων των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ. Αυτό που δεν θα αποτρέψουν οι ΗΠΑ είναι η ενίσχυση της σιιτικής γέφυρας μεταξύ Ιράν, Ιράκ, Συρίας, Λιβάνου και Υεμένης, την οποία διακαώς προσπαθούσαν να γκρεμίσουν επί σειρά ετών συμμαχώντας με ισλαμοσυμμορίτες μισθοφόρους.
Η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού είχε και ένα θετικό αποτέλεσμα. Ακόμη και ο πλέον απληροφόρητος θα πρέπει να κατάλαβε πλέον ποιος είναι ο «κακός» και ποιος ο «καλός» στην διένεξη μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου