Προηγείται στα γκάλοπ με 25% - Από θύμα σχολικού εκφοβισμού, στη Νεολαία του νεοφασιστικού κόμματος MSI και τώρα, στα 45 της, επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας.
Την άνοιξη του 2020, η Ιταλία ήταν η πρώτη χώρα της Ευρώπης που υπέστη σφοδρό πλήγμα από τoν κορωνοϊό. Χιλιάδες νεκροί και παρατεταμένο lockdown. Το σύστημα υγείας κατέρρεε και το δημόσιο έλλειμμα σκαρφάλωσε στο 9,5% του ΑΕΠ. Ολα αυτά μαζί πυροδότησαν τη διάχυτη εντύπωση ότι η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Το κλίμα εκείνων των ημερών ήταν το κεντρικό θέμα ενός άρθρου που έφερε τον αινιγματικό τίτλο «Προσέξτε τη Μελόνι». Αναφερόταν στην επικεφαλής του κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου ως προς το κατά πόσο το εκρηκτικό κοινωνικό κλίμα ευνοούσε την «ακραία αυτή περίπτωση πολιτικού».
Ελάχιστοι είχαν δώσει σημασία. Εξάλλου, το ακροδεξιό κόμμα της δύο χρόνια νωρίτερα είχε λάβει μόλις 4%. Επιπλέον, η προσοχή της κοινωνίας είχε ήδη στραφεί στον Μάριο Ντράγκι. Για πολλούς Ιταλούς ο μέχρι τότε διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ήταν εκείνος που θα έβγαζε τα κάστανα από τη φωτιά. Ποιος φανταζόταν ότι δύο χρόνια αργότερα οι εξελίξεις θα έφερναν στο πολιτικό προσκήνιο τη 45χρονη ηγέτιδα του ακροδεξιού σχηματισμού που σήμερα είναι πρώτο στις δημοσκοπήσεις, με ποσοστό κοντά στο 25%. Το ποσοστό αυτό, εάν επιβεβαιωθεί στις κάλπες, πιθανότατα θα της δώσει εισιτήριο για την πρωθυπουργία.
Ο κυβερνητικός συνασπισμός υπό τον Ντράγκι έχει ήδη καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Η πτώση εξέπληξε πολλούς, μια και ο «σούπερ Μάριο» έμοιαζε εγγύηση σταθερότητας. Εν μέρει, προβληματίζει και το γεγονός ότι η Ιταλία δεν έχει βιώσει ποτέ ξανά προεκλογική εκστρατεία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Οι Ιταλοί συρρέουν στις παραλίες και η πολιτική είναι το τελευταίο πράγμα που έχουν στο μυαλό τους. Αυτή τη φορά, όμως, καθώς πλησιάζουν οι κάλπες, είναι δύσκολο να σκεφτούν οτιδήποτε άλλο.
Η παραίτηση Ντράγκι έφερε το τέλος μιας κυβέρνησης που έμοιαζε να εξασφαλίζει πολιτική σταθερότητα στην Ιταλία, αλλά και ευρύτερα στην Ε.Ε. Ο κυβερνητικός συνασπισμός, όμως, ήταν εξαρχής ιδεολογικά ανομοιογενής, αλλά και πολιτικά διχασμένος, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση Ντράγκι να αποδειχθεί σύντομη παρένθεση. Το ερώτημα που κυριαρχεί είναι ποια θα τη διαδεχθεί και ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν τη δική τους απάντηση: Τζόρτζια Μελόνι.
Η εγκατάλειψη
Η Μελόνι γεννήθηκε το 1977 στη Ρώμη. Η μητέρα της Αννα καταγόταν από τη Σικελία και ο φοροτεχνικός πατέρας της από τη Σαρδηνία. Εγκατέλειψε την οικογένεια, όταν ακόμα η Τζόρτζια και η αδελφή της Αριάνα ήταν μικρές. Μετακόμισε στα Κανάρια Νησιά, ξαναπαντρεύτηκε και η επαφή με τις κόρες του περιορίστηκε σε λίγες ημέρες τον χρόνο.
Οταν η Τζόρτζια ήταν μόλις 11 ετών, συνέβη κάτι που έβαλε τέλος σε αυτόν τον έτσι κι αλλιώς εύθραυστο δεσμό. Βρισκόταν σε σπάνιες ολιγοήμερες διακοπές μαζί του, όταν διαπληκτίστηκε με τη νέα του σύζυγο. Εκείνος έσπευσε να πάρει το μέρος της συζύγου του, χαρακτηρίζοντας ουσιαστικά τα παιδιά του ανεπιθύμητα. «Στις προτεραιότητές του, πρώτη ερχόταν η νέα σύζυγός του και όχι εμείς. Ετσι, λοιπόν, του είπα “Δεν θέλω να σε ξαναδώ”. Και δεν τον έχω ξαναδεί από τότε».
Ακόμα κι όταν εκείνος προσπάθησε να επανασυνδεθεί δεκαετίες αργότερα, εκείνη επέμεινε στην απόφασή της. Η απώλεια αυτή λειτούργησε ενωτικά για τις τρεις γυναίκες: τη μαμά Αννα και τις δύο κόρες της. Οι δύο αδελφές παραμένουν μέχρι και σήμερα αχώριστες. «Είναι η σπουδαιότερη, η πιο όμορφη, η πιο θαρραλέα αδελφή που θα μπορούσε να έχει κανείς. Ημουν ένα δύσκολο, μάλλον κλειστό κορίτσι, και εκείνη παρέμεινε δίπλα μου, επιχειρώντας να με βγάλει από το καβούκι μου», έχει πει η Τζόρτζια για την αδελφή της. Είχαν η μία την άλλη και οι δύο μαζί τη μητέρα τους.
Η μητέρα Αννα εργάστηκε πολύ σκληρά για να τις μεγαλώσει και να καταφέρει να μετακομίσουν από τις εργατικές κατοικίες στη συνοικία Γκαρμπατέλα, λίγα μόλις χιλιόμετρα από την πιο τουριστική περιοχή της πόλης. Ηταν μια ευκαιρία να ορθοποδήσουν. Ακόμα και σήμερα, η πολιτικός περιγράφει τη μητέρα της ως «το σημείο αναφοράς μου». Εχει στενή σχέση μαζί της, έστω κι αν αυτή ήταν πάντα αυστηρή. «Εχει ακόμα και σήμερα την τάση να εστιάζει στο τι κάνω λάθος», είχε κάποτε παραδεχθεί μισοαστεία, μισοσοβαρά.
Παρ’ όλα αυτά, η μητέρα της συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς της. Ηταν εκείνη που την ενθάρρυνε ως έφηβη να αντιμετωπίσει τον σχολικό εκφοβισμό. Η ίδια η Μελόνι έχει αναφερθεί στη δύσκολη αυτή περίοδο, περιγράφοντας τον εαυτό της ως ένα ανασφαλές παχουλό παιδί. Παρά τον πόνο, δεν θα διέγραφε καμία δυσκολία. «Πήρα ένα πολύτιμο μάθημα. Ο,τι συμβαίνει στη ζωή, συμπεριλαμβανομένης της κακίας των άλλων προς το πρόσωπό σου, μπορεί να μετατραπεί σε πλεονέκτημα».
Κάπως έτσι, το φοβισμένο κορίτσι, με την ανασφάλεια για την εμφάνισή της και τον ανείπωτο πόνο για την εγκατάλειψη του πατέρα μετατράπηκε σε μια δυνατή κοπέλα. Μια κοπέλα που κατά πολλούς έχασε τον δρόμο της, όταν το πείσμα της άρχισε να παίρνει τη μορφή θυμού. Η απουσία του πατέρα της τη βάραινε, επηρεάζοντας όλες τις σχέσεις της με το ανδρικό φύλο.
«Αυτή η ανάγκη μου να ευχαριστήσω τους πάντες γύρω μου, να είμαι πάντα τέλεια και να κάνω περισσότερα από τους άλλους, ίσως να προέρχεται από το τραύμα αυτό», έχει παραδεχθεί κατά τη διάρκεια ομιλίας της. Με τον καιρό, έχτισε μια πανοπλία πίσω από την οποία προστάτευε τον εαυτό και τα συναισθήματά της. Τόσο που όταν ο πατέρας της έφυγε από τη ζωή, όπως είπε, δεν ένιωσε τίποτα. Είχε, πλέον, μετατραπεί στη Μελόνι του σήμερα. Μια Μελόνι που έψαχνε τρόπο να αναδειχθεί και να παθιαστεί με κάτι.
Αυτό δεν άργησε να έρθει στα 15 της χρόνια. Με τις ευλογίες της μητέρας της εντάχθηκε στη Νεολαία του νεοφασιστικού κόμματος Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα (MSI). Το 1996 η Μελόνι ανέλαβε την ηγεσία της Φοιτητικής Δράσης, της φοιτητικής οργάνωσης του νεοφασιστικού κόμματος. Παράλληλα εργαζόταν ως μπαργούμαν στο «Piper Club», από τα διασημότερα νυχτερινά κέντρα της Ρώμης.
Η ίδια δηλώνει περήφανη για το γεγονός ότι «δούλεψε σαν σκυλί στα νιάτα της», σε αντίθεση με τους περισσότερους προνομιούχους πολιτικούς της αντιπάλους. Δεν άργησε να μεταπηδήσει στην μπερλουσκονική «Εθνική Συμμαχία», ακολουθώντας έτσι την πορεία του «μεταφασίστα» (κατά δήλωσή του) Τζιανφράνκο Φίνι. Τo 1998 εξελέξη για πρώτη φορά σε αυτοδιοικητικό πόστο, στην Περιφέρεια της Ρώμης.
Το 2004 ήταν η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της «Νεανικής Δράσης», της Νεολαίας του κόμματος. Το 2006 εξελέγη στην Κάτω Βουλή της Ιταλίας και έγινε, μεταξύ άλλων, η νεότερη αντιπρόεδρος του Σώματος. Ταυτόχρονα, άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος. Το 2008 ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι τη διορίζει υπουργό Πολιτικών Νεολαίας στην τέταρτη κυβέρνησή του, την πιο νέα σε ηλικία υπουργό στην ιστορία της Ιταλίας.
Μετά την πτώση της κυβέρνησης, το 2012, ανακοίνωσε την πρόθεσή της να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος συνασπιζόμενη με τους Ινάτσιο Λα Ρούσα και Γκουίντο Κροσέτο. Η διαδικασία τελικά ακυρώθηκε, εξαιτίας εσωκομματικών τριβών. Τον Δεκέμβριο 2012 οι Μελόνι, Λα Ρούσα και Κροσέτο ίδρυσαν το κόμμα Αδελφοί της Ιταλίας, στο οποίο δεσπόζουν και επίγονοι του Μουσολίνι. Το όνομα το εμπνεύστηκε η ίδια από τον πρώτο στίχο του εθνικού ύμνου της χώρας.
Κανείς τότε δεν τους αντιμετώπιζε ως υπολογίσιμη πολιτική δύναμη. Στις εκλογές του 2013 οι Αδελφοί της Ιταλίας στο πλαίσιο εκλογικής συνεργασίας υπό τον Μπερλουσκόνι πήραν 2% και 9 έδρες, με τη Μελόνι να επανεκλέγεται στην Κάτω Βουλή και να τοποθετείται επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Οι συνεργασίες με τη Λέγκα
Τον Μάρτιο του 2014 αναλαμβάνει την προεδρία του κόμματος. Στις ευρωεκλογές εκείνης της χρονιάς αποτυγχάνει να εκλεγεί, καθώς το κόμμα της με 3,7% έμεινε κάτω από το όριο του 4%. Ακολουθεί σειρά πολιτικών συνεργασιών με τη «Λέγκα» του Ματέο Σαλβίνι. Η Μελόνι υιοθετεί ξεκάθαρες ευρωσκεπτικές θέσεις κόντρα στην κεντροαριστερή κυβέρνηση Ρέντσι. Δεν θέλει την Ιταλία εκτός Ε.Ε., αλλά θέλει «την Ευρώπη των εθνών και των πατριωτών».
Στηρίζει, όμως, το ΝΑΤΟ, καθώς και την αποστολή όπλων στην Ουκρανία. Υποστηρίζει επίσης την τροποποίηση του Συντάγματος της Ιταλίας προκειμένου να δοθεί προτεραιότητα στο ιταλικό δίκαιο έναντι του ευρωπαϊκού. «Ας δώσουμε ελπίδα και δύναμη πίσω στην Ιταλία», είναι το μότο της.
Τον Ιανουάριο του 2016 συμμετέχει σε διαδήλωση κατά των διεκδικήσεων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και ανακοινώνει την εγκυμοσύνη της. Στις δημοτικές εκλογές του 2016 με την υποστήριξη της «Λέγκας» και κόντρα στον υποψήφιο του Μπερλουσκόνι για τη Ρώμη, παίρνει 20,6%. Το 2017 επανεκλέγεται πρόεδρος των Αδελφών της Ιταλίας.
Η Μελόνι θεωρεί την παράνομη μετανάστευση «απειλή για την πολιτισμική και εθνική ταυτότητα της Ιταλίας» και των οικογενειακών αξιών. Την άμβλωση την περιγράφει ως «ήττα». Και βέβαια δεν προκάλεσε εντύπωση όταν αντιτάχθηκε στον γάμο των ομοφυλόφιλων και στην υιοθεσία και ανατροφή παιδιών από ζευγάρια ομοφυλόφιλων. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, εκφώνησε μια αμφιλεγόμενη ομιλία σε συγκέντρωση που είχε διοργανώσει το ισπανικό ακροδεξιό κόμμα Vox. «Ναι στη φυσική οικογένεια! Οχι στα λόμπι της λεγόμενης κοινότητας LGBT», είχε κραυγάσει. Το γεγονός ότι οι θέσεις της βρίσκουν απήχηση, όπως καταδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις, εγείρει μείζονα πολιτικά ζητήματα για την Ιταλία - και όχι μόνο.
Στο πλευρό της βρίσκεται επί χρόνια ο σύντροφός της και πατέρας του μοναχογιού της. Πρόκειται για τον γνωστό δημοσιογράφο, τηλεοπτικό αστέρα και συγγραφέα Αντρέα Τζιαμπρούνο. Γεννημένος στο Μιλάνο κι αρκετά νεότερός της, σπούδασε Φιλοσοφία και στη συνέχεια ακολούθησε καριέρα στον κόσμο της τηλεόρασης. Καυχιέται για την επιτυχή καριέρα του ως παρουσιαστής. Εχει καταπιαστεί από πολιτικές εκπομπές μέχρι και ψυχαγωγικές στο κανάλι MTV. Αν και η ίδια είναι ανύπαντρη μητέρα, δηλώνει σταθερά ότι είναι πρώτα χριστιανή, μητέρα και θεματοφύλακας των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών.
Εντρομη η δημοκρατική Ευρώπη παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία, όπου η Μελόνι και το ακροδεξιό κόμμα διεκδικούν την εξουσία.
Και αυτό τη στιγμή που ο πρόεδρος Μακρόν έχει χάσει την πλειοψηφία στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση και δεν μπορεί να περάσει νομοσχέδια, με τη Λεπέν σε ρόλο «αξιωματικής αντιπολίτευσης»... Η ίδια η Μελόνι πάντως εμφανίζεται βέβαιη για την επικράτησή της, δηλώνοντας έτοιμη «να υλοποιήσει το όραμά της για μια καλύτερη Ιταλία». Το όραμά της, αυτό είναι που τρομάζει...
ΦΩΤΟΓΡΑΦιΕΣ: ΑΠΕ / AFP / VISUALHELLAS.GR, SPLASHNEWS/IDEAL IMAGE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου