Βρίσκεται αυτές τις μέρες σε εξέλιξη ένας παραλογισμός και ελπίζουμε να μην συμβαίνει εν γνώση του Προέδρου της Δημοκρατίας ή του υπουργού Δικαιοσύνης.
Οι αστυνομικοί βγήκαν στο κυνήγι νεαρών, προσπαθώντας να τους κατατάξουν σε λίστα υπόπτων για ΠΙΘΑΝΕΣ μελλοντικές ενέργειες, που ΠΙΘΑΝΩΣ να θεωρηθούν ακραίες. Σε αυτές τις ενέργειες κατέταξαν τα επεισόδια στις βρετανικές βάσεις την περίοδο των Χριστουγέννων (ενοχλήθηκε αναδρομικά η κυπριακή Αστυνομία γιατί κάποιοι διαδηλωτές τσακώθηκαν με τους αστυνομικούς των Βάσεων;) και τα συνθήματα κατά του Προέδρου στο μνημόσυνο του Αυξεντίου στο Μαχαιρά. Συγκεντρώνουν φωτογραφίες ατόμων από τα γεγονότα, τους εντοπίζουν και προσπαθούν να τους τρομοκρατήσουν είτε με ανακρίσεις, είτε με προειδοποιητικές «επισκέψεις» στις οικογένειες τους. Μάλιστα λένε σε γονείς ότι τα παιδιά τους «ανήκουν σε παρακρατική οργάνωση που απειλεί το κράτος». Εκτός της αστειότητας, να υποβάλλουν οι Αρχές στους πολίτες ότι έχουμε σήμερα στην ευρωπαϊκή Κύπρο, «παρακρατικές οργανώσεις», η μέθοδος παραπέμπει σε άλλες εποχές, καταραμένες και επικίνδυνες. Ελπίζουμε να κατανοήσει σύντομα η κυβέρνηση ή όποιοι πήραν τέτοιες πρωτοβουλίες, ότι η αστυνομοκρατία εναντίον όσων έχουν αντίθετες απόψεις από τις κρατούσες, δεν απέτρεψε ποτέ τις ακρότητες, που υποτίθεται θέλει να «πολεμήσει», αντίθετα τις ενίσχυσε και έκανε να ξεσπάσουν ανεξέλεγκτες περιπέτειες. Αλλά, το πιο επικίνδυνο, είναι αυτό που συνέβη προχτές. Αστυνομικοί, με αφορμή τον εμπρησμό αυτοκινήτων στο υπουργείο Γεωργίας, επέλεξαν να ανακρίνουν ανθρώπους, που εκφράζουν δημοσίως έντονες πολιτικές απόψεις, από αυτές, που η πλειοψηφία της ηγεσίας θεωρεί ακραίες. Σε μια περίπτωση, μάλιστα, που έχουμε προσωπική γνώση, ανακρίθηκε ακόμα και εξηντάχρονος, γνωστός Λευκωσιάτης, ο οποίος ξέρει μόνο να γράφει τις απόψεις του, ενίοτε ενοχλητικές αλλά πάντα δημοσίως, ποτέ στο σκοτάδι. Ούτε καν η φυσική κατάσταση αυτού του ανθρώπου δεν θα του επέτρεπε να βάζει γκαζάκια κάτω από αυτοκίνητα, αλλά ούτε βεβαίως και είναι από αυτούς που θα μπορούσαν να θεωρηθούν έστω ύποπτοι. Κι όμως, οι αστυνομικοί, που δήθεν ερευνούσαν τα γκαζάκια του υπουργείου Γεωργίας, σπατάλησαν το μεροκάματο και την ενέργεια τους για να τον επισκεφτούν και να τον ανακρίνουν ρωτώντας προσβλητικά, πού βρισκόταν την ώρα, που έγιναν οι εμπρησμοί και ζητώντας να ερευνήσουν το χώρο του, λες και θα έβρισκαν εκεί αποθηκευμένες τις βόμβες της τρομοκρατίας. Εάν πρόκειται για ανοησία αστυνομικών, που λόγω ανικανότητας παρενοχλούν τους πολίτες, υπάρχει μια δικαιολογία. Απαράδεκτη, έστω, αλλά υπαρκτή. Αλλά, ο τρόπος που έγιναν όλα τις τελευταίες μέρες, μας δημιουργεί την καχυποψία ότι οι ενέργειες αυτές μπορεί και να απορρέουν από κάποια ανόητη πολιτική απόφαση, που θέλει να στείλει το μήνυμα ότι το κράτος πήρε απόφαση να πατάξει όσους τολμούν να διαφοροποιούνται από τα «αισθήματα γενικής ευφορίας» για τη νέα φάση του κυπριακού, για τα οποία γράφαμε και χτες. Ή και όσους νεαρούς φωνάζουν συνθήματα, που δεν προέρχονται από τις «λίστες συνθημάτων» της ΕΔΟΝ ή της ΝΕΔΗΣΥ. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι είναι υπαρκτό τέτοιο σενάριο. Αλλά, αν είναι με τις διώξεις των ενοχλητικών, που θα κτίσουμε το μέλλον μας, καλύτερα να το αφήσουμε στα ερείπια. Γιατί στη Δημοκρατία μας, πρέπει να χωράνε όλοι. Εκτός από τους παράνομους και την αστυνομική τρομοκρατία.
Του Άριστου Μιχαηλίδη
Από τον ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου