Από την εποχή της περίφημης ρήσης του Ανδρέα Παπανδρέου το 1987 για τον τότε διοικητή της ΔΕΗ, Μαυράκη ο οποίος είχε ενθυλακώσει 600 εκατ. δραχμές της εποχής για μία σύμβαση ότι "Είπαμε να κάνει και ένα δώρο στον εαυτό του αλλά όχι και 600 εκαττομμύρια",η πολιτική ζωή του τόπου πήρε τον δρόμο χωρίς επιστροφή: Στην ελληνική πολιτική σκηνή, όλα ήταν θέμα τιμής.
Η χθεσινή αποκάλυψη ότι ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ και προσωπική επιλογή των Α.Σαμαρά και Γ.Στουρνάρα, Στέλιος Σταυρίδης, ταξίδεψε στην Κεφαλλονιά για διακοπές με το lear jet του έχοντα στενές σχέσεις με το κόμμα της ΝΔ και νικητή του διαγωνισμού του ΤΑΙΠΕΔ για την απόκτηση του ΟΠΑΠ, Δημήτρη Μελισσανίδη,απλά επιβεβαίωσε το σκεπτικό του Ανδρέα Παπανδρέου, το οποίο παραφρασμένο εν προκειμένω θα μπορούσε να είναι: "Είπε η που...να να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει".
Αν συνδυαστεί με την παρουσία καλλίγραμμης ξανθιάς δίπλα στον Στέλλιο Σταυρίδη, τότε νομίζουμε ότι η παράφραση ταιριάζει απόλυτα στο όλο σκηνικό.
Το ζήτημα είναι "Πού πάμε;" και αν έχουμε περιθώρια επίδειξης στενών σχέσεων διαπλοκής (κατοχικής...) κυβέρνησης με την εγχώρια διαπλοκή, ενώ η χώρα έχει εκχωρήσει εθνική κυριαρχία σε όλα τα επίπεδα.
Το ότι ζητείται το πολιτικό σχήμα και ο ηγέτης που θα την οδηγήσει στην εθνική ανάσταση είναι πανκοίνως αντιληπτό. Αλλά εδώ τον λόγο τον έχει η κοινωνία.
Η κοινωνία αναδεικνύει ηγέτες. Ακόμα και εν μέσω ενός ασφυκτικού συστήματος διαπλοκής και σχέσεων αλληλοεπιβίωσης σάπιων πολιτικών-ΜΜΕ και επιχειρηματιών.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου