Δρ. Πατρίσια Κυριακίδου:«Η Ελλάς δεν θα γίνει πολυπολιτισμική κ.Μητσοτάκη!»

Η Ελλάς αντιμετωπίζει μείζονα προβλήματα που συνδέονται με την παράνομη μετανάστευση. Οι παράνομοι μετανάστες από την Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική, διασχίζουν τα ελληνικά χερσαία και θαλάσσια σύνορα μέσω σημείων διέλευσης στην Τουρκία. Η παράνομη μετανάστευση έχει κλιμακωθεί στον υπέρτατο βαθμό και ένα έθνος περίπου 10 εκατομμυρίων Ελλήνων, αναγκάζεται να συνυπάρχει με 4 εκατομμύρια παράνομους μετανάστες, εκτός των προσφύγων που έχουν εισέλθει στη χώρα. Με απλά μαθηματικά, έχει δημιουργηθεί μία πάρα πολύ ανησυχητική αναλογία εντός των ελληνικών συνόρων εν έτει 2020: «Πάνω από ένας στους τέσσερις διαμένοντες στην Ελλάδα είναι παράνομος μετανάστης!»

Οι δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού στη βουλή, πως «χαίρεται να βλέπει την ελληνική κοινωνία να μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική» αναδεικνύουν την βούλησή του να συνδέσει την νεοφιλελεύθερη πολιτική του με την ιδέα της πολυπολιτισμικότητας. Στην πραγματικότητα, η Ελλάς ουδέποτε υπήρξε πολυπολιτισμική. Είμαστε Έθνος-Κράτος με βασικό χαρακτηριστικό την εθνική ομοιογένεια. Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ μας βασίζεται στον ομοιογενή, ελληνικό πληθυσμό μας.

Η Ελλάς διαθέτει πολύ υψηλό βαθμό εθνικής ομοιογένειας. Με την Συνθήκη της Λωζάνης (1923) πραγματοποιήθηκε ανταλλαγή 1,2 εκατομμυρίων Ελλήνων προσφύγων από την Μικρά Ασία με μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Ελλάδος (πλην Δυτικής Θράκης). Μέχρι πρόσφατα, η μοναδική εν Ελλάδι μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης ανερχόταν σε λιγότερο από το 3% της χώρας. Οι Πομάκοι είναι καθαρά ελληνικής καταγωγής. Η Ελλάδα έχει οριστεί ως «ομοιόμορφο έθνος» όπου το 97% των πολιτών της μιλούν την ίδια γλώσσα (Ελληνικά) και έχουν την ίδια θρησκεία (Ελληνορθοδοξία), εξ ου και η ομοιομορφία του εθνικού πληθυσμού.

 

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ΠΛΑΝΑΤΑΙ όταν λέει στους Έλληνες ότι η κοινωνία τους είναι πολυπολιτισμική. Οι συνέπειες αυτής της δήλωσης είναι επικίνδυνες: ο Μητσοτάκης επιτρέπει την είσοδο παρανόμων μεταναστών στη χώρα με σκοπό την προμήθεια των βιομηχανικών χωρών της ΕΕ με ξένο εργατικό δυναμικό (σχέδιο Μέρκελ-γερμανών βιομηχάνων). Κάτι τέτοιο συνιστά καταστροφή για την Ελλάδα, καθώς η Ελλάδα υποφέρει από σκληρή οικονομική λιτότητα τα τελευταία 10 χρόνια. Οι αλλοδαποί που διαμένουν παράνομα στην Ελλάδα, δημιουργούν περαιτέρω οικονομική βλάβη καθώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη τους προσφέρει δωρεάν μηνιαίο εισόδημα, υγειονομική περίθαλψη και δωρεάν διαμονή, εις βάρος του ελληνικού λαού. Αυτή η κατάσταση θα αναγκάσει την Ελλάδα να ζητήσει περαιτέ

 

ρω οικονομική βοήθεια (μνημόνιο) από άλλα κράτη της ΕΕ και για την υποστήριξη της παράνομης μετανάστευσης. Μαζί με τα μνημονιακά δάνεια λιτότητας θα δημιουργηθεί ακόμη μεγαλύτερο έλλειμμα για τη χώρα που θα πρέπει να πληρώσει τελικά ο ελληνικός λαός.

ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ

Υπάρχει επίσης ο τεράστιος κίνδυνος του παράνομου, εσωτερικού αποικισμού και του εξισλαμισμού του χριστιανικού μας έθνους, καθώς τα εκατομμύρια των παράνομων μεταναστών που εισέρχονται στη χώρα είναι κατά κύριο λόγο άνδρες και μουσουλμάνοι. Σε αυτήν την περίπτωση ο Μητσοτάκης δεν υποστηρίζει μια πολυπολιτισμική κοινωνία αλλά την παράνομη κατάληψη της Ελλάδος από μουσουλμάνους από όλο τον κόσμο, κάτι που δεν υποδηλώνει πολυπολιτισμικότητα, αλλά παράνομο εποικισμό με ισλαμική ταυτότητα. Έτσι διαμορφώνει ένα τρομακτικό σχέδιο ισλαμοποίησης που θα περιλαμβάνει ισλαμικούς θρησκευτικούς νόμους όπως ο νόμος της Σαρία και την κατασκευή τζαμιών και σχολείων και άλλων θεσμών που υποστηρίζουν τον ισλαμικό τρόπο ζωής. Πρόκειται για ένα στυγνό εγκληματικό σχέδιο κατά της Ελλάδος και του ελληνικού λαού.

 

Η ΝΟΜΙΜΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ / ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

 

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των σύγχρονων Ελλήνων, είναι η μακρά παράδοση μετανάστευσης, η οποία συνέβαλε στη δημιουργία της ελληνικής διασποράς, όπου οι Έλληνες δεν αφομοιώθηκαν, αλλά συνέβαλαν αποφασιστικά στην ανάπτυξη πολυεθνικών κρατών εκτός Ελλάδος. Αυτό είναι το σημαντικό παράδειγμα των Ελλήνων μεταναστών που διατηρούν την εθνική τους ταυτότητα και την Ελληνικότητά τους. Μεγάλες ομάδες Ελλήνων μεταναστών έφυγαν από την Ελλάδα για το εξωτερικό μεταξύ 1900 και 1924 και μεταξύ 1960 και 1970 ειδικά για τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία. Είμαι Ελληνίδα της Αυστραλίας, μεγαλωμένη σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, στην οποία οι Έλληνες γονείς μου μετανάστευσαν και εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα. Η Αυστραλία έχει έναν από τους μεγαλύτερους ελληνικούς πληθυσμούς που ζουν εκτός Ελλάδος. Η γενέτειρά μου Μελβούρνη είναι η τρίτη μεγαλύτερη σε ελληνικό πληθυσμό πόλη μετά την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη.

Ως μέλος της πρώτης γενιάς που γεννήθηκε εκτός Ελλάδας, έχουμε τη ζωντανή εμπειρία του να είμαστε μέρος μιας εθνικής μειονότητας που δημιούργησε μια ελληνική εθνοτική κοινότητα εκτός Ελλάδος και καταλάβαμε τι σημαίνει πραγματικά πολυπολιτισμική κοινωνία όπως η Αυστραλία. Καθώς έχω ζήσει επίσης 6 χρόνια στην Ελλάδα, θα κάνω τώρα μια σύγκριση και θα σας εξηγήσω γιατί η Αυστραλία είναι μια πολυπολιτισμική κοινωνία και η Ελλάδα δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει.

Μετανάστευση

Η Αυστραλία - και όχι η Ελλάδα -συνιστά πολυπολιτισμική κοινωνία. Η Αυστραλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Νέα Ζηλανδία και ο Καναδάς, συνιστούν πολυπολιτισμικά-πολυεθνικά κράτη, που δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα της αποικιοκρατίας και συνδέονται με τις πάλαι ποτέ «ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες», όπως η πορτογαλική, ισπανική, γαλλική, ολλανδική και αγγλική. Στην περίπτωση της Αυστραλίας, μιλάμε ένα βρετανικό αποικιακό φυλάκιο ως μέρος της επεκτατικής στρατηγικής της Μεγάλης Βρετανίας. Η ιδέα της αποικιοκρατίας, λοιπόν, ήταν μέρος αυτής της επεκτατικής διαδικασίας, όπου οι Ευρωπαϊκές Αυτοκρατορίες του «Παλαιού Κόσμου» (Ευρώπη) διέσχισαν και ανακάλυψαν τον «Νέο Κόσμο» (μη Ευρώπη) όπου ίδρυσαν αποικίες.

 

Οι Έλληνες δεν αποτελούμε νέο έθνος που προέκυψε από την αποικιοκρατία, αλλά διαθέτουμε Ιστορία χιλιάδων ετών. Τα λεγόμενα «νέα έθνη», όπως η Αυστραλία, είναι πολυπολιτισμικά. Η Αυστραλία, για παράδειγμα, ήταν το προϊόν μιας κοινωνικοπολιτικής εξέλιξης όπου οι πολιτικές της Αυστραλιανής Κυβέρνησης ήταν μια αντανάκλαση των εξής φάσεων: της Αφομοίωσης (1788-1965) – της Ολοκλήρωσης (1965-1986) – του Πολυπολιτισμού (1986 και μετά) που καθόρισε αργά την εθνική σύνθεση του μεταβαλλόμενου πληθυσμού, ειδικά μετά το 1952 για τους περισσότερους Έλληνες που μετανάστευσαν στην Αυστραλία. Αυτές οι κυβερνητικές πολιτικές καθόρισαν αργά την κρατική μεταναστευτική πολιτική. Η Βρετανία-Αυστραλία δεν ήθελε τον πλουραλισμό ή την ιδέα της πολυπολιτισμικότητας για πολύ καιρό κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής της. Η αυστραλιανή κυβέρνηση, στην πραγματικότητα εφάρμοσε δύο βασικές αρχές: 1) μη αντιπαράθεση του νέου μεταναστευτικού πληθυσμού με τον παλαιό και 2) διασπορά του νέου μεταναστευτικού πληθυσμού για να σταθεροποιήσει τις αφομοιωτικές πολιτικές μετανάστευσης.

Βιομηχανία

Η προσέλκυση μεταναστών σε νέα πολυπολιτισμικά κράτη, όπως η Αυστραλία, συνδέεται άμεσα με τη βιομηχανική ανάπτυξη και την προσφορά των μεταναστών στην βιομηχανική κοινωνία (η Ελλάδα σε καμία περίπτωση σήμερα δεν είναι χώρα βιομηχανική). Οι Έλληνες μετανάστευσαν μέσω της αυστραλιανής κυβερνητικής πολιτικής που ονομάζεται «Κανόνας του 1%» και σήμαινε ότι ο αυστραλιανός πληθυσμός θα αυξανόταν 1% κάθε χρόνο, για λόγους βιομηχανικής ανάπτυξης. Ουσιαστικά, οι μετανάστες αποτελούν προσφορά ξένου εργατικού δυναμικού για βιομηχανική ανάπτυξη και καπιταλιστική παραγωγή. Η Αυστραλία έχασε περίπου 200.000 άνδρες κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και έτσι η μεταναστευτική εργασία θεωρήθηκε οικονομική αναγκαιότητα. Οι περισσότεροι Έλληνες εργάζονταν στην Παραγωγή και την Κατασκευή. Έτσι, από την ελληνική αγροτική οικονομία, μετανάστευσαν σε μια βιομηχανική οικονομία. Η Ελλάδα δεν είχε βιομηχανία και πολλοί Έλληνες μετανάστευσαν για ευκαιρίες απασχόλησης σε αυτόν τον τομέα. Εκτός από την καπνοβιομηχανία, η Ελλάδα δεν διέθετε βιομηχανία ως οικονομική δομή μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Η βάση της ελληνικής βιομηχανίας τέθηκε από την 21η Απριλίου και τον Συνταγματάρχη Γεώργιο Παπαδόπουλο όσα χρόνια παρέμεινε στην εξουσία.

Περί το 1995, μόνο το 5% των απασχολούμενων στην Ελλάδα ήταν παράνομοι αλλοδαποί. Υπήρξε κάποια διάτρητη διαδικασία νομιμοποίησης για αυτούς τους μετανάστες έως το 1998. Η βιομηχανία - βασικό χαρακτηριστικό μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας - στην Ελλάδα δεν αναπτύχθηκε: δεν υπάρχει βιομηχανία και η κυβέρνηση δεν έχει ανάγκη να ζητήσει επίσημα ξένο μεταναστευτικό εργατικό δυναμικό, όπως έκανε η Αυστραλία. Η νομιμοποίηση των πράσινων καρτών σε λαθρομετανάστες ξεκίνησε το 2000 στην Ελλάδα.

Παλλινοστούντες

Ένας άλλος λόγος που ενισχύει το επιχείρημα ότι η Ελλάδα δεν είναι πολυπολιτισμική κοινωνία είναι ότι η επίσημη στήριξη προς τους Ποντίους, τους παλιννοστούντες Έλληνες από την Ρωσία και τους Έλληνες από την Βόρειο Ήπειρο. Υπήρξε μια προσπάθεια επαναπατρισμού όλων των εκτός συνόρων ελληνικών πληθυσμών. Οι άνθρωποι που μπορούσαν να αποδείξουν την ελληνική τους εθνικότητα αναγνωρίστηκαν επίσημα από την ελληνική κυβέρνηση και όχι οι εισβολείς λαθρομετανάστες που θα μας μετέτρεπαν σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Στην πραγματικότητα, μέχρι το 2000 ήταν πολύ δύσκολο να λάβει κανείς ελληνική ιθαγένεια. Οι περιπτώσεις «ελληνοποιήσεων» ήταν περιορισμένες. Ακόμα και μετά τη δεκαετία του 1980 και μέχρι το 2000 δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι η Ελλάδα μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική κοινωνία.

 

 

Δρ. Πατρίσια Κυριακίδου (Riak)

Καθηγήτρια στα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ

Kean University και Montclair State University

πηγή