Ο συμπολιτευόμενος ΔΗΣΥ και ποιοι εκβάλλουν «πατριωτικά κοάσματα»

Από την εφημερίδα << ΣΗΜΕΡΙΝΗ >>

ANTΙ-ΣΤΑΣΕΙΣ
TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ


ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ένα κόμμα εθνικά υγιές, πολιτικά αμιγές και πατριωτικά υψιπετές. Λίγο μετά την τουρκική εισβολή, ιστορικοί ηγέτες σάλπισαν εγερτήριο ανασύνταξης και εθνικής συγκρότησης. Κάλεσαν όλους τους γνήσιους Έλληνες πατριώτες, όπου και αν ανήκαν, να πυκνώσουν και να δυναμώσουν το Δημοκρατικό Συναγερμό. Διασάλπισαν πως «την πατρίδα ουκ ελάττω» παραδώσουν. Διακήρυξαν πως «μητρός τε και πατρός τε και άλλων προγόνων απάντων τιμιότερον η πατρίς». Και διατράνωσαν πως στόχος ήταν η απαλλαγή του τόπου από τον Αττίλα. Ο ΔΗΣΥ ήταν ένας κόσμος ωραίων ανθρώπων, ανιδιοτελών και πατριωτών. Κόσμημά τους, οι ήρωες και οι αγωνιστές. Αγλάισμά τους, η πατρίδα και η θρησκεία. Και κορωνίδα τους, η Ελλάδα και η αξιοπρέπεια του Ελληνισμού. Πέρασαν τα χρόνια, ο ΔΗΣΥ δοκιμάστηκε στο καμίνι της εξουσίας, διεφθάρη, διέφθειρε και κατερείπωσε αρχές και αξίες, επί των οποίων θεμελιώθηκε και έφτασε στο έσχατο σημείο πολιτικής και κομματικής κατάπτωσης, όταν μερίδα της ηγεσίας του συνήργησε, με εκβιασμούς και εκφοβισμούς, ώστε η συρτοθηλειά του σχεδίου Ανάν να σφίξει γερά γύρω από το λαιμό του κυπριακού Ελληνισμού.
Δεν τα κατάφερε. Αποδοκιμάστηκε, αλλά δεν ορρώδησε. Αυτή η μερίδα της ηγεσίας του ΔΗΣΥ επετέθη σαρωτικά και εκθεμελιωτικά κατά του Τάσσου Παπαδόπουλου και, ω! της κατάντιας του Τάσσου, τον κατηγορούσε πως δεν αξιοποίησε το ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, που εκείνη ψαλμωδούσε και εκείνη επιθυμούσε να επιβληθεί. Μέχρι τον περασμένο Φεβρουάριο, μερίδα της ηγεσίας του ΔΗΣΥ ξελαρυγγιζόταν καθημερινά και ωρυόταν για τα πάντα: Για το Κυπριακό και τους επικίνδυνους χειρισμούς του Τάσσου ή τη στασιμότητα, που μας οδηγούσε αφεύκτως στη διχοτόμηση. Για τα εσωτερικά ζητήματα. Για την άρνηση του Τάσσου να ενταχθούμε στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη. Για τη μη αξιοποίηση του παράγοντα της Ευρώπης. Για την κατάντια, δήθεν, της οικονομίας. Ακόμα και για τους λαθρομετανάστες που μας έστελνε πεσκέσι η «φίλη» Συρία φώναζε ο Ν. Αναστασιάδης και οι συν αυτώ. Ο Τάσσος ήταν μία λαίλαπα, γι’ αυτό και έπρεπε να φύγει. Για να έρθει «πρόεδρος λύσης», αρεστός στους ξένους και αποδεκτός από τους Τούρκους.
Και ποιος ήταν αυτός; Μα, ο Δ. Χριστόφιας, Γ.Γ. του ΑΚΕΛ! Είναι γνωστά τα παιγνίδια σε βάρος του συμπαθούς Γιαννάκη Κασουλίδη, οι υπονομεύσεις και οι διαβολές εναντίον του, όταν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του. Όπως γνωστές είναι οι θέσεις Αναστασιάδη για τον «ιστορικό συμβιβασμό» ή την «ιστορική υπέρβαση». Όπως είναι γνωστή η έκπληξή του επειδή ο Ι. Κασουλίδης πέρασε στο δεύτερο γύρο με αντίπαλο το Χριστόφια. Ήταν προφανές και στους αόμματους πως ο Ν. Αναστασιάδης θα επιθυμούσε αναμέτρηση Τάσσου-Χριστόφια παρά Κασουλίδη-Χριστόφια, ώστε να γίνει η επιθυμητή «υπέρβαση» του ΔΗΣΥ υπέρ του Χριστόφια. Με τα εντεύθεν παραφερνάλια της εξουσίας... Γιατί τα θυμόμαστε όλα αυτά με πολλή θλίψη και απογοήτευση; Τα θυμόμαστε επειδή την περ. Πέμπτη ένας βουλευτής του ΔΗΣΥ, ο κ. Γ. Κ. Γεωργίου, δημοσίευσε ένα κείμενο στη «Σ», με τίτλο: «ΔΗΣΥ: Πόλος ευρύτερης συσπείρωσης». Αφού ανυμνούσε τον ΔΗΣΥ ως κυρίαρχη δύναμη στο πολιτικό γίγνεσθαι, που βλέπει μπροστά και ενώνει, εξυμνούσε τον Πρόεδρο Χριστόφια και τις προσπάθειές του για έναρξη συνομιλιών.
Στη συνέχεια επιδόθηκε σε πολιτικές γαλιφιές προς τους πολίτες, που απέρριψαν το σχέδιο Ανάν, υποβάλλοντάς τους πως δεν έχουν σχέση με μια πορεία μη λύσης και ότι αρνούνται τη διχοτόμηση. Παρατήρησε πως «τα πατριωτικά κοάσματα (...) περί ‘‘περί προετοιμασίας του εδάφους’’ και τα ηρωικά ‘‘δεν’’ θα πρέπει να αποκαλυφθούν». Απορούμε: Ποιοι... κοάζουν πατριωτικά; Γιατί ο συμπαθής βουλευτής δεν τους αποκαλύπτει; Επέμενε πως «αποτελεί εθνική αναγκαιότητα η επιτάχυνση της διαδικασίας των συνομιλιών (...) πάντοτε μέσα στα πλαίσια του πατριωτικού ρεαλισμού». Τι εννοεί με τον «πατριωτικό ρεαλισμό»; Ποια είναι τα πλαίσια και τα όριά του; Ποιες είναι οι παράμετροί του; Μήπως εννοεί το άταφο πτώμα Ανάν; Ισχυρίζεται πως «η επιβράδυνση των συνομιλιών με τα διάφορα γνώριμα προσκόμματα, προς τέρψιν των κοασμάτων των ηρωικών αρνήσεων», δεν θα αποτρέψουν την κατοχή και το διαμελισμό. Στόχος του ΔΗΣΥ, λέγει, είναι η δικαίωση της Κύπρου, η επίλυση του Κυπριακού και η επανένωση.
Όταν ο κ. Γεωργίου αναφέρεται σε «πατριωτικά κοάσματα» οφείλει να είναι προσεκτικός και να μην ξεχνά πως κάποιοι άλλοι, παλαιότεροι από αυτόν, είχαν αναμέλψει πατριωτικές θέσεις. Μήπως και εκείνες ήταν... «κοάσματα»; Δηλαδή, όταν ο Γλ. Κληρίδης, π.χ. με ιερή συγκίνηση απάγγελλε συχνά τα περί «μητρός τε και πατρός τε»... κόαζε πατριωτικά; Όταν διασάλπιζε «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω»... κόαζε πατριωτικά; Δηλαδή, το να είναι κάποιος πατριώτης, είναι αμάρτημα, είναι βδέλυγμα, είναι μίασμα; Σεβασμός, κύριε βουλευτά, προς τον ιστορικό ηγέτη του ΔΗΣΥ και προς τις στρατιές των πατριωτών συναγερμικών. Σεβασμός! Αλλά μιλά και για το Κυπριακό, ο κ. Γεωργίου. Γιατί δεν λύεται; Γιατί δεν το λύει ο Πρόεδρος λύσης, ο Δ. Χριστόφιας, που ο ΔΗΣΥ ασθμαίνων και ασμένως τον στηρίζει; Αφού ο Πρόεδρος έχει τη στήριξη σχεδόν όλων, πλην κάποιων... κοαζόντων πατριωτών, γιατί δεν θα τα καταφέρει; Γιατί δεν λειτουργεί, επιτέλους, αυτός ο περιλάλητος «πατριωτικός ρεαλισμός»; Γιατί ο ικανός Πρόεδρος του ΔΗΣΥ δεν πείθει τον φίλτατό του, υποτελή Ταλάτ, να συναινέσει σε λύση; Γιατί δεν έπεισε παλαιότερα τον Ερντογάν, όταν συναντήθηκε μαζί του;
Όλοι θέλουμε λύση, που να αντέχει στο χρόνο. Γιατί δεν επιτυγχάνεται; Επειδή, τάχα, κάποιοι... κοάζουν πατριωτικά; Όχι, βέβαια. Αυτό που δεν λέγει ούτε ο Γ. Γεωργίου ούτε ο Ν. Αναστασιάδης είναι ότι η Τουρκία απαιτεί πλήρη έλεγχο ή και κατοχή της Κύπρου. Απαιτεί υποταγή μας στις αξιώσεις της. Αφού ο Πρόεδρος Χριστόφιας, που στηρίζουν «και με τα 20 τους νύχια» δεν έχει σχέδιο Β’, σε περίπτωση ναυαγίου, γιατί ο συμπολιτευόμενος ΔΗΣΥ δεν του υποβάλλει το δικό του σχέδιο; Έχει τέτοιο σχέδιο, πέρα από τα γνωστά συνθήματα; Γιατί δεν απαιτεί αξιοποίηση της Ε.Ε.; Γιατί σιωπά για το Συνεταιρισμό για την Ειρήνη; Γιατί κλειδοστόμιασε για τις ολέθριες κατολισθήσεις του Δ. Χριστόφια; Γιατί βουβάθηκε ενώπιον της βαναυσότητας του Ερντογάν, του Γκιουλ, ακόμα και του πεφιλημένου τους, «ευρωπαϊστή»(!) Ταλάτ; Γιατί σιωπά για το νέο εξευτελισμό και παραμερισμό του Εθνικού Συμβουλίου;
Γιατί ο ΔΗΣΥ δεν λέει λέξη για πολλά σκανδαλώδη, που αυτή η κυβέρνηση της «δίκαιης κοινωνίας» διαπράττει; Κεφαλαιώδης απορία: Ο ΔΗΣΥ θα συνεχίσει τη χαμηλοβλεπούσα, συνένοχη και κλακαδόρικη συμπολίτευση ή κάποια ημέρα, προσεχώς, θα ξυπνήσει και ως Αναστασιάδειος ταύρος εν υελοπωλείω θα εφορμήσει και θα αντιπολιτευθεί τον... φουστανελά Χριστόφια; Θα ζήσουμε να δούμε και αυτή τη μετάλλαξη μερίδας της ηγεσίας του ΔΗΣΥ.