Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010
Η ΠΟΘΗΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ
Ένα άγαλμα υπάρχει στην πλατεία Μητροπόλεως στην πόλη των Αθηνών. Ένα άγαλμα που θυμίζει το ανεκπλήρωτο όνειρο των Ελλήνων , το όνειρο της Μεγάλης Ιδέας. Αυτό το άγαλμα λοιπόν, χρόνια στέκει εκεί μαρμαρωμένο, τίποτα δεν άλλαξε σ΄αυτό όπως τίποτα δεν άλλαξε σε ολόκληρη την Ελλάδα, εκτός από την θωριά του. Πριν μερικά χρόνια βλέπετε, η θωριά του ήταν γεμάτη πίστη, γεμάτη πάθος γιατί πίστευε ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς ότι την Πόλη που έχασε, την Πόλη στην οποία έπεσε μαχόμενος, την Πόλη στην οποία θυσίασε την ζωή του θα ερχόταν η ώρα όπου οι απόγονοί του θα την έπαιρναν πίσω. Πίστεψε και αυτός στα μεγάλα λόγια των ηγετών που καθοδηγούν χρόνια τώρα τους λαούς και μεθυσμένος από αυτά τα λόγια είχε πίστη πως η ώρα για απελευθέρωση ερχόταν.
Τα χρόνια όμως κύλησαν , οι "Εθνοσωτήρες" έμειναν στα λόγια, ο λαός αποχαυνωμένος από τους πολιτικάντηδες έχει άλλες έννοιες πια. Βασική του προτεραιότητα είναι το πόσα περισσότερα χρήματα θα βγάλει. Δεν τον ενδιαφέρουν πλέον οι αλύτρωτες πατρίδες και τα εδάφη που πατά η μολυσμένη μπότα του κατακτητή. Του έχουν μάθει τώρα πια στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της πολυτισμικότητας να ζει ειρηνικά χωρίς φασαρίες, να δέχεται τα πάντα χωρίς να αντιδρά και να είναι θετικός ακόμα στην Ελληνοτουρκική φιλία, γιατί αυτά τον συμφέρουν και αναγκάζουν να πράττει. Βλέποντας τα όλα αυτά που συμβαίνουν το άγαλμα αυτό απελπίστηκε, "Που πήγαν οι θυσίες και το αίμα μας" είπε, και τότε η θωριά του σκοτείνιασε, δεν υπήρχε πλέον ελπίδα σ΄αυτό το βλέμμα γιατί είδε πως όλα ξεπουλήθηκαν, δεν υπάρχουν αξίες , ιδανικά και αρχές σήμερα.
Έτσι, καθώς τα χρόνια κυλούσαν, μια μέρα το άγαλμα αυτό πήρε την παλιά του θωριά, αυτήν που ήταν φλογερή γεμάτη πίστη, ελπίδα για το μέλλον και μίσος για τους εχθρούς και τους προσκυνημένους. Και αυτό γιατί το άγαλμα αυτό είδε μια ομάδα νέων, Εθνικιστών, κατακριτέα και μισητή από την κοινωνία, να μάχεται μόνη της χωρίς επιχορηγήσεις και συμφέρον να κρατήσει ζωντανά και άθικτα αυτά για τα οποία αυτός και πολλοί άλλοι θυσίασαν την ζωή τους. Μια ομάδα νέων πραγματικών Εθνικιστών που δεν φοβούνται να το πουν, που σε κάθε στιγμή είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για το καλό της Ελλάδος.
Είδε λοιπόν, την ομάδα αυτή ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς και είναι έτοιμος να αναστηθεί, να φορέσει ξανά την πορφυρή στολή, να υψώσει ψηλά το σπαθί και μαζί με τον λαό του και τους άλλους αγωνιστές να ξεκινήσει την Αντεπίθεση. Μια Αντεπίθεση που δε θα δίξει έλεος σε κανένα, θα φτάσει στον τελικό της σκοπό ό,τι και αν συμβεί. Θα περάσει από την Κορυτσά, την Κερύνεια, την Σμύρνη, την Βεργίνα, την Θράκη, την Κόκκινη Μηλία και θα καταλήξει στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ, εκεί όπου ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΑΕΤΟΣ και η ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ θα υψωθούν ξανά , στην ψηλότερη κορφή του ναού εκεί που τους αξίζει.
Συναγωνιστές , η ποθητή στιγμή πλησιάζει , η στιγμή του χρέους, γιατί ΕΜΕΙΣ είμαστε το αύριο και αυτοί είναι το χθες.
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ
Θ.Φ.
Μέτωπο Νεολαίας
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)
www.elamcy.com
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
(Γιατί) Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία
Η φετινή επέτειος της Εθνεγερσίας του 1821 σκιάζεται από ορισμένα μεγάλα και σκληρά γεγονότα, τα οποία κάποιοι δεν θέλουν, για τους δικούς...
-
Στο ίδιο έργο θεατές… Η αναμενόμενη απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου Κατά της Διαφθοράς (SPAK), που αρνήθηκε το αίτημα του Φρέντι Μπελέρη γ...
-
Σκέψου κάποιον που πάει να ακούσει μια ορχήστρα χάλκινων πνευστών όχι επειδή τον ενδιαφέρει η μουσική, αλλά επειδή τον ενδιαφέρει ο χαλκός...
-
Η φετινή επέτειος της Εθνεγερσίας του 1821 σκιάζεται από ορισμένα μεγάλα και σκληρά γεγονότα, τα οποία κάποιοι δεν θέλουν, για τους δικούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου