ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ Ο ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1928 στο χωριό Λύση. Οι γονείς του ήταν ο Πιερής και η Αντωνία Αυξεντίου και η μικρότερη αδελφή του η Χρυστάλλα.

Απεφοίτησε από το Γυμνάσιο Αμμοχώστου, σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων στην Ελλάδα. Μετά κατετάχθη στον Ελληνικό στρατό και πέρασε από τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού και ταυτόχρονα μελετούσε φιλολογία. Απολύθηκε από τον Στρατό ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός  όπου έκανε την θητεία του στον 1^ο λόχο του 613 του τάγματος Πεζικού  και στη συνέχεια υπηρέτησε στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα και αλλού,  όπου και επέστρεψε στη Κύπρο στις 15 Νοεμβρίου του 1952 όπου εργαζόταν με τον πατέρα του στα κτήματα τους και ως οδηγός μετέφερε εργάτες από τη Λύση στην Αμμόχωστο και με την πάροδο του χρόνου αρραβωνιάστηκε την Βασιλεία Παναγή, όπου την παντρεύτηκε μυστικά αργότερα κατά την διάρκεια του Αγώνα.

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου στις 20  Ιανουαρίου του 1955 συνάντησε τον Αρχηγό της ΕΟΚΑ Γεώργιο Γρίβα Διγενή και εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ στον Αγώνα εναντίον του Αγγλου  κατακτητή και δυνάστη, με σκοπό την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα. Ενας Ιερός Πόθος των Προγόνων μας, για την αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού όπως έλεγαν.

Την άνοιξη του 1955 ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ανέλαβε δράση εναντίον των Άγγλων με μεγάλες επιτυχίες, που η μιά διαδέχετο την άλλη και έτσι πολύ γρήγορα διακρίθηκε για τις Ηγετικές του ικανότητες και ο Γρίβας αναγνωρίζοντας το ήθος και τον Πατριωτική του δράση, τον διορίζει Υπαρχηγό της ΕΟΚΑ και του αναθέτει την Στρατολόγηση και εκπαίδευση Αγωνιστών στον τομέα της Αμμοχώστου όπου και τον θέτει επικεφαλής των ομάδων.

Μέσα στην Οργάνωση πήρε τα ψευδώνυμα «Ζήδρος» «Ρήγας» «Αίαντας» «Αρης» «Μάστρος» «Ανταίος» και «Ζώτος».

Ο Αυξεντίου ήταν ο πρώτος τομεάρχης της ΕΟΚΑ στην Αμμόχωστο, ο οποίος κατά την 1^η Απριλίου του 1955 βγήκε στα βουνά  και ηγήθη των επιθέσεων κατά των Αγγλικών στόχων στον τομέα του. Δεν άργησε πολύ και ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα καταζητούμενος των Αγγλων και τον επικήρυξαν με το αρχικό ποσόν των 250 λιρών και μετέπειτα στο αστρονομικό ποσό των 5.000 λιρών.       

Μετά την επικήρυξη, καταφεύγει στην οροσειρά του Πενταδακτύλου σε μια σπηλιά. Εκεί ο Αυξεντίου σαν Ηγετική φυσιογνωμία και έμπειρος, εκπαιδεύει στα όπλα  και στις τεχνικές του ανταρτοπολέμου Αγωνιστές της οργάνωσης. Η πλούσια του δράση τόσο στον Πενταδάκτυλο, όσο και στα βουνά του Τροόδους, έφερε μεγάλα πλήγματα στον εχθρό, που οι μάχες διαδέχοντο η μιά μετά την άλλη, στην Αγύρτα, στη Λάπηθο, στον Πεδουλά, και Δευτερά. Στις 11 Δεκεμβρίου 1955 έλαβε μέρος στη μεγάλη μάχη των Σπηλιών, που οι Άγγλοι είχαν τεράστιες απώλειες. Ήταν μιά Νίκη, όπου επέδειξε τις εξαιρετικές στρατιωτικές του ικανότητες και στην Κοινότητα των Χανδριών όπου οι Άγγλοι είχαν μεγάλες απώλειες τον Μάρτη του 1956 όπου έπεσε ένας από τους καλύτερους Αγωνιστές της ΕΟΚΑ ο Ήρωας  Χρήστος Τσιάρτας.

Το Πάσχα του 1956 ο Αυξεντίου βρίσκεται στο Μοναστήρι του Μαχαιρά να αναρρώνει μετά από εγχείρηση. Μετά από προδοσία περίπου 100 Άγγλοι αξιωματικοί και στρατιώτες περικύκλωσαν το Μοναστήρι, αναζητώντας τον Υπαρχηγό της ΕΟΚΑ. Μεταμφιεσμένος σε καλόγερο με γενειάδα και ράσο, ο Αυξεντίου παρουσιάστηκε και συστήθηκε στον Άγγλο επικεφαλής αξιωματικό ως ο Πάτερ Χρύσανθος και στη συνέχεια τους κέρασε.

Μετά την ανάρρωση του Αυξεντίου, ο Αρχηγός Διγενής, ανέθεσε στον Αυξεντίου μαζί με τον τομέα Πιτσιλιάς και τα χωριά Ορεινής και Μαχαιρά. Τον Ιούλιο του 1956 προστέθηκαν και τα κρασοχώρια Λεμεσού.    

Στις 31Δεκεμβρίου του 1956 παραμονή της Πρωτοχρονιάς, περικυκλώνεται με τους Συναγωνιστές του στο χωριό Ζωοπηγή, όπου ακολούθησαν σφοδρές συγκρούσεις. Ο Αυξεντίου τραυματίζεται και διαφεύγει ενώ πέφτει νεκρός ο Αγωνιστής Μάκης Γιωργάλλας.

Την 1^η Μαρτίου του 1957 οι Αγγλοι ξαναεισβάλλουν στο Μοναστήρι του Μαχαιρά μετά από προδοσία και υπόδειξη του καταραμένου χεριού που έδειξε το κρησφύγετο του Υπαρχηγού με τους Συναγωνιστές του,

(όπως και σήμερα αυτά τα προδοτικά χέρια προωθούν μια λύση προδοσίας  στους Τούρκους αφεντάδες τους και άλλους και από το σύνθημα του τότε προέδρου της Κ.Δ. Γλαύκου Κληρίδη... Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω στο προδοτικό Σχέδιο Ανάν, που συμφώνησε ο ίδιος του με τον φίλο του  τ/κ Ραούφ Ντενκτάς στη Νέα Υόρκη). (Αξίζει εδώ να αναφέρω για χάριν της Ελληνικής μας Ιστορίας και να γνωρίζουν οι νεότερες μας γενιές, ότι ο Γλαύκος Κληρίδης, ήταν ο δικηγόρος και υπερασπιστής στα δικαστήρια των Αγωνιστών της ΕΟΚΑ κατά τη διάρκεια του Ένδοξου Αγώνα  και ο ηγέτης της Δεξιάς παράταξης μετέπειτα).

Στις 3 Μαρτίου του 1957 πάνοπλοι Άγγλοι στρατιώτες, περικύκλωσαν  το κρησφύγετο του Αυξεντίου στον Μαχαιρά, όπου οι μάχες διήρκησαν Δέκα ολόκληρες ώρες.                                     

Στο κρησφύγετο ήταν εκτός από τον Γρηγόρη Αυξεντίου, οι Αγωνιστές, Ανδρέας Στυλιανού, ο Αυγουστής Ευσταθίου, ο Αντώνης Παπαδόπουλος και ο Φειδίας Συμεωνίδης, τους οποίους διέταξε ο Αυξεντίου, να βγουν από το κρησφύγετο και να παραδοθούν και να πολεμήσει μόνος του.

Εγώ πρέπει να μείνω εδώ για να πολεμήσω για τη Πατρίδα μας, τους είπε και τους τόνισε ότι, μέχρι σήμερα μαθαίνατε πως πολεμούν οι Έλληνες. Σήμερα θα μάθετε και πως πεθαίνουν!!

Στο κάλεσμα των Άγγλων να παραδοθεί, έδωσε μόνον μιαν απάντηση.

Μολών Λαβέ. Αμέσως τέσσερεις Άγγλοι στρατιώτες,   όρμησαν προς το κρησφύγετο. Ο Αυξεντίου αμέσως άνοιξε πυρ και τους φώναξε τώρα είμαστε εδώ, ελάτε να μας πάρετε, όπου οι σκληρές μάχες συνεχίστηκαν μέχρι το απόγευμα της 3^ης Μαρτίου του 1957 όπου οι Άγγλοι υπέστησαν πολύ μεγάλες απώλειες και προχώρησαν, αφού περιέλουσαν το κρησφύγετο με βενζίνη και έριξαν μέσα τέσσερεις εμπρηστικές βόμβες  και έκαψαν ζωντανό τον Υπαρχηγό της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου σε ηλικία 29 ετών και έγινε ολοκαύτωμα υπερασπιζόμενος την Πατρίδα για ένα και ΜΟΝΟΝ σκοπό. ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ και που καλούμαστε σήμερα όλοι οι Αγνοί Ιδεολόγοι Έλληνες Πατριώτες,  να μην υποστείλουμε την Σημαία του Αγώνα, που ο Αρχηγός Διγενής με τους Ήρωες και Αγωνιστές της ΕΟΚΑ χάραξαν τη σύγχρονη Ιστορία μας, που εγράφησαν χρυσές σελίδες Ηρωισμού και Ανδρείας.  

Βγαίνοντας από το νεκροτομείο ο πατέρας του Αυξεντίου σκόπιμα χαμογελώντας, όπου τελικά ξέσπασε σε λυγμούς, λέγοντας με υπερηφάνεια, Ναι ο Γρηγόρης μου είναι, να μη μας δουν αυτά τα σκυλιά να κλαίμε.

Είμαι υπερήφανη για τον γιό μου, Κάλλιο μιά φούχτα Τιμημένη στάχτη, παρά γονατισμένος ο Λεβέντης μου. Χαλάλι για τη Πατρίδα. Κι’ εγώ στη θέση του έτσι θα έκανα. Και τώρα θα κάνω το καθήκον μου είπε η Κύπρια Ελληνίδα Μάνα του Ηρωα του Σταυραετού του Μαχαιρά Αντωνία Αυξεντίου. Λόγια βγαλμένα μέσα από την ψυχή της.                                                                                   

ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Καλούμαστε λοιπόν Άπαντες οι Απανταχού Έλληνες Ενωτικοί, όπως παραστούμε στο ετήσιο Εθνικό Μνημόσυνο του Υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου στον Μαχαιρά, να Τιμήσουμε την Μνήμη του την ερχόμενη Κυριακή 28 Φεβρουαρίου.   Ας είναι Αιωνία του η Μνήμη.      

Την θυσία σου δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ Γρηγόρη μας.

Άριστος Κακουλής