Οι Γάλλοι SS του Χίτλερ

 

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στο πλευρό των Γερμανών πολέμησαν και πολλοί εθελοντές από διάφορες χώρες, μεταξύ των οποίων και οι κατεκτημένες. Αυτό ισχύει και για τους Γάλλους που πολέμησαν κατά των Σοβιετικών, στο πλευρό των πρώην αντιπάλων τους.

Η 33η Μεραρχία Waffen SS «Charlemagne» δημιουργήθηκε το 1944. Πυρήνας της ήταν η «Γαλλική Λεγεώνα Αντιμπολσεβίκων Εθελοντών», η οποία σχηματίστηκε το 1941.

Η Λεγεώνα συγκροτήθηκε σε σύνταγμα και ως 638ο Σύνταγμα Πεζικού (ΣΠ) εντάχθηκε στην 7η Γερμανική Μεραρχία Πεζικού (ΜΠ) και πολέμησε τον χειμώνα του 1941-42 στο μέτωπο της Μόσχας. Αργότερα ανέλαβα καθήκοντα ασφαλείας στα μετόπισθεν, εκτελώντας επιχειρήσεις κατά των Σοβιετικών παρτιζάνων, στη Λευκορωσία. Στο σύνταγμα είχαν ενταχθεί κυρίως Γάλλοι ακροδεξιοί, μέλη φασιστικών οργανώσεων, αλλά και αρκετοί Γάλλοι αιχμάλωτοι πολέμου, οι οποίοι προτίμησαν να υπηρετήσουν τους εχθρούς της πατρίδας τους από τις κακουχίες της αιχμαλωσίας.

Με τον ίδιο τρόπο σχηματίστηκε και ένας δεύτερος γαλλικός σχηματισμός η Legion Tricolor (Τρίχρωμη Λεγεώνα), η οποία ενοποιήθηκε, μερικούς μήνες μετά τον σχηματισμό της με την Γαλλική Λεγεώνα Αντιμπολσεβίκων Εθελοντών. Η γαλλική δύναμη συνέχισε να πολεμά τους Παρτιζάνους μέχρι το καλοκαίρι του 1944. Όταν οι Σοβιετικοί διέσπασαν το γερμανικό μέτωπο στη Λευκορωσία, οι Γάλλοι στάλθηκαν να αντιμετωπίσουν τη σοβιετική πλημμυρίδα, ενταγμένοι στην 4 Μεραρχία Waffen SS Polizei. Οι Γάλλοι πολέμησαν καλά και τότε αποφασίστηκε ο σχηματισμός μιας ταξιαρχίας, η οποία θα εντασσόταν στα Waffen SS.

Έτσι σχηματίστηκε η 8η Γαλλική Ταξιαρχία Εφόδου Waffen SS, δυνάμεων 3.000 ανδρών, με διοικητή τον συνταγματάρχη των SS Πωλ Μαρί Γκαμορύ Ντουμπαρντώ. Τον Σεπτέμβριο του 1944 η ταξιαρχία μετονομάστηκε σε Ταξιαρχία Γρεναδιέρων Waffen SS Charlemagne και τη διοίκηση ανέλαβε ο ταξίαρχος των SS Γκούσταβ Κρούκενμπεργκ. Η ταξιαρχία διέθετε δύο ΣΠ, το 57ο και το 58ο, οργανωμένα όπως τα αντίστοιχα γερμανικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι, αρχικά, οι Γάλλοι φορούσαν στολές τους Γερμανικού Στρατού, με τον τρίχρωμο θυρεό της Γαλλίας στο δεξιό μανίκι. Μετά όμως οι άνδρες φορούσαν στολές των SS. Η δύναμη της ταξιαρχίας έφτασε τους 7.500 άνδρες.

Τον Φεβρουάριο του 1945 η ταξιαρχία αναδιοργανώθηκε ως 33η ΜΠ Γρεναδιέρων Waffen SS. Οι Γερμανοί δεσμεύτηκαν να τη χρησιμοποιήσουν αποκλειστικά στο Ανατολικό Μέτωπο. Η μεραρχία πολέμησε κατά των Σοβιετικών και σχεδόν διαλύθηκε, τον Μάρτιο του 1945. Τα υπολείμματά της, συμποσούμενα σε έναν λόχο, πολέμησαν μέχρι το τέλος στο Βερολίνο.

Οι Γάλλοι στρατιώτες ήταν εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι ακριβώς όπως και οι Γερμανοί και οι λοιποί Ευρωπαίοι εθελοντές των SS. Ωστόσο το κάθε σύνταγμα διέθετε δύο μόνο τάγματα πεζικού. Στο 58ο ΣΠ προστέθηκε και ένα ακόμα τάγμα εφόδου. Η μεραρχία ενισχύθηκε με μια μοίρα πυροβολικού, ένα αντιαρματικό τάγμα, ένα λόχο μηχανικού και ένας λόχο διαβιβάσεων. Οι Γάλλοι στρατιώτες, κινούμενοι από ιδεολογικά ελατήρια, πολέμησαν ιδιαιτέρως καλά κατά των Σοβιετικών. Ο λόχος που έδρασε στην τελική μάχη του Γ’ Ράιχ, στο Βερολίνο, επέδειξε απίστευτο ηρωισμό, παρότι όλοι οι άνδρες του γνώριζαν πως πολεμούσαν για μια χαμένη υπόθεση.

Από ένα παράξενο καπρίτσιο της μοίρας οι Γάλλοι SS, υπαγόμενοι υπηρεσιακά στην 11η Μεραρχία Εθελοντών Waffen SS Nordland, πολέμησαν στην περιοχή της Μπελ Αλιάνς Πλατς του Βερολίνου, που είχε λάβει το όνομά της από την ομώνυμη αγροικία στο Βατερλό. Οι Γάλλοι ήταν οπλισμένοι με τυφέκια 98k Mauser, υποπολυβόλα ΜΡ 38/40 και πολυβόλα MG 34, αρχικά. Αργότερα εξοπλίστηκαν με πολυβόλα ΜG 42 και τυφέκια εφόδου ΜΡ 44. Στις ύστερες μάχες χρησιμοποίησαν σε μεγάλους αριθμούς τα περίφημα panzerfaust, ακόμα και κατά του αντιπάλου πεζικού.

Πολλά μπορούν να λεχθούν για τα κίνητρα των ανδρών αυτών που εντάχθηκαν στη δύναμη του εχθρού της πατρίδας τους. Αρκετοί είχαν ιδεολογικά – αντικομμουνιστικά κίνητρα. Άλλοι ήταν απλώς καιροσκόποι. Όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις τα πράγματα είναι συγκεχυμένα. Ωστόσο οι Γάλλοι SS πολέμησαν σίγουρα καλύτερα από ότι οι ομοεθνείς τους στρατιώτες το 1940…

πηγή