ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Γ. Γ. ΤΗΣ «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ» – ΑΘΗΝΑΙ 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010: «Αγαπητοί Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, Αγωνιστές του Εθνικισμού, που βρίσκεστε σήμερα εδώ για να φωνάξετε και εσείς μαζί μας στους δρόμους της Αθήνας ότι δεν ξεχνάτε την εθνική ντροπή του Ιανουαρίου του 1996 στα Ίμια, ότι δεν είστε διατεθειμένοι να δώσετε ούτε μια πιθαμή Ελληνικού εδάφους, γης, θάλασσας και αέρα στον Τούρκο που επιβουλεύεται την Πατρίδα μας, για να φωνάξετε μαζί μας ένα μεγάλο ΟΧΙ στο αντεθνικό νομοσχέδιο που θέλει μέσα σε μία νύχτα να κάνει «έλληνες» εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες, που ήλθαν παράνομα στην Γη μας χωρίς να μας ρωτήσουν. Να φωνάξετε με όλη την δύναμη της ψυχής σας την μεγάλη αλήθεια πως «Έλληνας γεννιέσαι και δεν γίνεσαι» και ότι καμμία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, κανένας νόμος, κανένα χαρτί δεν μπορεί αυτό να το αλλάξει.
Κυρίες και κύριοι, Πατριώτες και Εθνικιστές, Χαιρετίζω την αγωνιστική σας παρουσία στην συγκέντρωση που οργανώνει κάθε χρόνο η επιτροπή Εθνικής μνήμης. Ιδιαίτερη τιμή που είναι σήμερα μαζί μας στην πρώτη γραμμή του πανελλήνιου εθνικού αγώνα οι περισσότερο Έλληνες από τους Έλληνες οι αδελφοί μας Κύπριοι του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου, που δίνουν την μάχη τους στην μαρτυρική μεγαλόνησο. Ακόμη δίπλα μας βρίσκονται Ευρωπαίοι Εθνικιστές, που δίνουν τον δικό τους αγώνα εναντίον της «παγκοσμιοποίησης» και των λαθρομεταναστών, οι Γερμανοί συναγωνιστές μας του NPD και οι Ιταλοί συναγωνιστές μας του πρωτοπόρου κινήματος FORZA NUOVA.
Ξεχωριστά θέλω να ευχαριστήσω την πατριωτική εφημερίδα «Στόχος» και τους ανένταχτους πατριώτες, οι οποίοι πήραν και αυτοί επάνω τους την υπόθεση, μη λογαριάζοντας ότι θα τους πουν «φασίστες», επειδή βρίσκονται μαζί στα χαρακώματα του Αγώνα με τους Χρυσαυγίτες και τις Χρυσαυγίτισσες, να ευχαριστήσω τον Πατριωτικό Ελληνικό Σύνδεσμο, που με συνέπεια αγωνιστική βρίσκεται πάντοτε στο πλευρό μας και θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους τους πατριώτες και εθνικιστές μπλόγκερ, με πρώτο το GREEK ALERT, που έσπασαν την συνομωσία της σιωπής και πρόβαλλαν αυτή την συγκέντρωση…»
«Η συγκέντρωση αυτή γίνεται για να τιμήσουμε την Μνήμη τριών γενναίων Παλληκαριών, που έπεσαν πάνω από τα γαλανά νερά του Αιγαίου, για να μη περάσει ο Τούρκος! Για να παραμείνει το Αιγαίο για πάντα στους αιώνες των αιώνων Ελληνικό. Η φετινή μας όμως συγκέντρωση έχει διπλό σκοπό. Γίνεται και για να καταγγείλουμε το νομοσχέδιο που ετοιμάζει το ΠΑΣΟΚ να ψηφίσει στην Βουλή, ένα νομοσχέδιο παράνομο και αντισυνταγματικό με το οποίο θέλουν να «ελληνοποιήσουν» σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες και αύριο εκατομμύρια ξένους, που ήλθανε παράνομα στην Γη μας! Το νομοσχέδιο αυτό δεν θα περάσει! Ό,τι και αν γίνει έστω και ένας Έλληνας αν μείνει όρθιος σε αυτή τη Γη, θα υπάρχει αντίσταση ενάντια σε αυτούς, που θέλουν να καταργήσουν την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων. Η συγκέντρωση αυτή δεν θα είναι η μοναδική ενάντια σε αυτό το νομοσχέδιο. Όποτε και όταν αποφασίσουν να το ψηφίσουν στην Βουλή πρέπει έξω από αυτήν να βρίσκονται αμέτρητες χιλιάδες Ελλήνων, χωρίς κομματική ταυτότητα με μία Ελληνική Σημαία στο ένα χέρι και την ελληνική τους ταυτότητα στο άλλο για να πούνε ότι δεν δίνουν σε κανέναν το δικαίωμα να χαρίσει τον τίτλο του Έλληνα στον οποιοδήποτε ήλθε στην Πατρίδα μας και μάλιστα χωρίς να ρωτήσουν τον Ελληνικό Λαό… Το πλέον εξωφρενικό είναι ότι δεν τους δίνουν απλά υπηκοότητα και δικαίωμα ψήφου, αλλά και την Ελληνική ιθαγένεια! Που σημαίνει ότι τους αναγνωρίζουν το δικαίωμα ότι είναι καθ’ όλα Έλληνες, γιατί αυτό σημαίνει ιθαγένεια. Τι θέλουν να δείξουν με αυτό; Κάτι πολύ απλό! Ότι όλοι εμείς που έχουμε την Ελληνική ιθαγένεια δεν είμαστε Έλληνες, Έλληνες στο αίμα και την καταγωγή, αλλά απλά έτυχε οι πρόγονοί μας να ζουν σε αυτόν τον τόπο και να μιλούν Ελληνικά…
Το νομοσχέδιο αυτό είναι η αρχή του τέλους του Ελληνικού Έθνους και ο αγώνας εναντίον του είναι αγώνας για εθνική επιβίωση στον οποίο δεν επιτρέπονται πολιτικοί καθωσπρεπισμοί. Είναι ένας υπέρ πάντων αγώνας για την σωτηρία του Έθνους και της Πατρίδας.»…
«Συναγωνιστές και συναγωνίστριες, κυρίες και κύριοι, σας θυμίζω ότι η πρώτη συγκέντρωση για τα Ίμια έγινε έξω από το κοινοβούλιο το 1996. Όταν οι Χρυσαυγίτες συγκεντρώθηκαν εκεί για να καταγγείλουν την υποχώρηση, για να δηλώσουν με δυνατή φωνή το δικό τους ΟΧΙ στην υποστολή της Ελληνικής Σημαίας από τις βραχονησίδες των Ιμίων, που ήταν και είναι εθνικά κυρίαρχο έδαφος της Ελλάδος. Αυτό όμως φαίνεται πως δεν το γνωρίζουν οι πολιτικοί μας, που επιτρέπουν στα τουρκικά πολεμικά πλοία να παραβιάζουν τα χωρικά μας ύδατα και απλά τα παρακολουθούν να παραβιάζουν την εθνική μας κυριαρχία! Μας λένε ότι το κάνουν αυτό για χάρη της «ειρήνης»! Ποια ειρήνη όμως μπορεί να υπάρχει όταν σου παραβιάζουν τα σύνορά σου σε θάλασσα και σε αέρα; Μήπως αυτό δεν είναι ειρήνη; Αλλά υποχώρηση, δειλία και υποταγή στον μεγάλο ξένο αφέντη;»…
«Η πρώτη μας συγκέντρωση, λοιπόν, ήταν έξω από το κοινοβούλιο. 14 χρόνια συμπληρώνονται από την τραγική εκείνη νύκτα και όσοι τότε μιλούσαν με πύρινους λόγους για προδοσία, σήμερα σιωπούν! Έβγαιναν τότε στα κανάλια της παραπληροφόρησης και της ελληνοτουρκικής «φιλίας» και μιλούσαν για εθνικά δικαιώματα, για την θυσία των τριών ηρώων. Σήμερα, κανείς δεν λέει τίποτε. Γιατί; Μήπως το επίσημο κράτος μας δέχεται ότι η πτώση του ελικοπτέρου ήταν ατύχημα; Γιατί τότε υπάρχει ανδριάντας του Ήρωα Παναγιώτη Βλαχάκου στον Πειραιά καθώς και στον τόπο καταγωγής του την ηρωική Μάνη; Γιατί τους απονεμήθηκαν μετά θάνατον βαθμοί και τιμές πεσόντων ηρώων από το κράτος; Πως χωράει αλήθεια σε μια τόσο μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα τόσο μεγάλη υποκρισία;…
Μη ξεχνάμε ακόμη ότι τότε κυβέρνηση της χώρας ήταν το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, που ευχαριστούσε τους Αμερικάνους και ότι και σήμερα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχουμε. Όχι πως αυτό σημαίνει τίποτε γιατί και επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας με τις κουμπαριές με τον Ερντογάν τα ίδια γινόντουσαν. Μήπως αυτό συμβαίνει γιατί πάνω από κάθε κυβέρνηση που βρίσκεται σε αυτή τη χώρα, πάνω από κάθε Νέα Δημοκρατία και πάνω από κάθε ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται μια άλλη εξουσία; Μια εξουσία που δεν θέλει το Αιγαίο Ελληνικό, που θέλει την Ελλάδα μια απλή επαρχία της Τουρκίας;
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες, πατριώτες και εθνικιστές, που βρίσκεστε σήμερα εδώ μαζί μας, για να βροντοφωνάξετε και εσείς μαζί με εμάς ότι η Ελλάδα είναι το κάστρο του πολιτισμού, το φυλάκιο του πολιτισμού ενάντια στην βαρβαρότητα της Ασίας. 14 χρόνια συμπληρώνονται από την τραγική νύκτα των Ιμίων. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες υπεστάλη το 1996 η Ελληνική Σημαία από εθνικά κυρίαρχο έδαφος κάτω από την στρατιωτική πίεση ξένης δυνάμεως. Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Αυτό που συνέβη στις 31 Ιανουαρίου του 1996 ήταν μια εθνική ήττα, ήταν μια ντροπή. Είναι μια ανοικτή πληγή, που αιμορραγεί και δεν κλείνει. Ήταν μία ταπείνωση.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Κάθε βράδυ σε όλα τα στρατόπεδα της χώρας ακούγεται ένας γλυκύς, γαλήνιος και πένθιμος ήχος. Είναι το σιωπητήριο, που είναι και προσκλητήριο νεκρών. Το προσκλητήριο για τις ψυχές όλων εκείνων, που έχυσαν το Αίμα τους για την Πατρίδα, που είχαν την ξεχωριστή τιμή να είναι οι αθάνατοι της εθνικής μνήμης. Είναι μια στιγμή ιερή για το Ένοπλο Έθνος. Θα ακουστεί και σήμερα το προσκλητήριο αυτό. Θα ακουστούν τα ονόματα των μεγάλων νεκρών του Έθνους μας της τραγικής εκείνη νύκτας, της 31ης Ιανουαρίου του 1996, μιας νύκτας που σημάδεψε και σημαδεύει ακόμη την καρδιά μας…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου