Άραγε αυτό γιατί δεν μας τα διδάξαν στο σχολείο; Αλλά μπορεί και να αναρωτιέστε, άραγε μας τα διδάξαν στο σχολείο; Η απάντηση είναι μάλλον όχι, γιατί εγώ πρόσεχα την ώρα των αρχαίων…
Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στην βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα Ομηρικά έπη και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα… Δηλαδή, να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμησή μας, να έχουμε τις αισθήσεις μας, τα μάτια μας ορθάνοιχτα και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει με αποτέλεσμα να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους «μνηστήρες».
Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι να πάρει πίσω τον κόσμο του, αυτόν που του έκλεψαν. Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την θεά Αθηνά, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων. Γιατί αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η επίτευξη του στόχου και όχι η στείρα αντιπαράθεση. Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της θεάς, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την νόηση του Διός, τη σοφία, τη στρατηγική της σκέψης και της μελέτης του πολέμου. Της θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα. Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, τότε εκφράζει την οργή του και δεν δείχνει οίκτο, γιατί κόσμος του είναι το βιος του, αυτό που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, είναι η πατρίδα του που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του, ενός οίκου που που τίμησε τον Ξένιο Δία.
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο Αντίνοος. Η λέξη μιλά απο μόνη της. Είναι η Αντί-νόηση, είναι αυτό που μας κάνουν τώρα, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε να μη σκεφτόμαστε καθαρά και να μας ελέγχουν. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου. Ο επόμενος είναι ο Ευρύμαχος, αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, με κάθε μέσον, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο Αμφίνομος, αυτός που διαστρεβλώνει τον νόμο και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι πότε έτσι και πότε αλλιώς. Ο Αγέλαος, αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του Αντίνοου, που τον μετατρέπει σε κατευθυνόμενη αγέλη!
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη. Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.
Οι πρόγονοί μας μιλούν, οι πρόγονοί μας λένε τι να κάνουμε, πώς να πολεμήσουμε, μας λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό. Αρκεί να τους ακούσουμε! Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα, είναι αυτός που πρέπει να πεθάνει πρώτος! Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον λαιμό, το όργανο της ομιλίας δηλαδή, της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων. Γι αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ.
Όλα ελεύθερη βούληση είναι, μετά ανάλογα όμως αποτελέσματα… Χρησιμοποιούμε τη λογική και όχι το συναίσθημα. Μας το δίδαξαν απλόχερα οι πρόγονοί μας. Ας σταματήσουμε πια να τους προδίδουμε , να τους αμφισβητούμε, να τους αναιρούμε, είναι δικοί μας και πρέπει να τους τιμούμε! Στο χέρι μας είναι να υλοποιήσουμε ότι θετικό μας άφησαν ώστε αντιμετωπίσουμε το ζοφερό μέλλον που έρχεται με σύνεση, υπομονή και επιμονή. Είναι Εθνικό καθήκον που απορρέει από την ίδια μας την Ιστορία.
Λαός που δεν διδάσκεται τα λάθη του παρελθόντος είναι καταδικασμένος να τα ξανά ζήσει.
Γιάννης Παντελαίος
Γυμναστής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου