Στις 18 Ιανουαρίου 1941 έχουμε το τελευταίο επίσημο έγγραφο, που υπογράφει σαν πρωθυπουργός ο Ιωάννης Μεταξάς, έγγραφο το οποίο απευθύνεται στο Λονδίνο με έντονο ύφος, επισημαίνοντας ότι η παρουσία των Άγγλων στην Ελλάδα, με τις μικρές δυνάμεις που αυτοί διέθεταν δεν θα μπορούσε παρά να προκαλέσει την γερμανική επίθεση και ο Ιωάννης Μεταξάς ξεκαθαρίζει στην διακοίνωση αυτή ότι είναι αποφασισμένος μεν να αντισταθεί στους Γερμανούς εάν επιτεθούν, αλλά ουδόλως επιθυμεί να προκαλέσει με την παρουσία αγγλικών δυνάμεων την επίθεσή τους. Ιδού το σχετικό κείμενο:
Διακοίνωσις του Έλληνος Πρωθυπουργού Ι. Μεταξά προς την Βρεταννικήν Κυβέρνησιν 18 Ιανουαρίου 1941:
“Είμεθα αποφασισμένοι ν ααντιμετωπίσωμεν καθ’ οιονδήποτε τρόπον και με οιασδήποτε θυσίας ενδεχομένην γερμανικήν επίθεσιν, αλλ’ ουδόλως επιθυμούμεν να την παροκαλέσωμεν, εκτός εάν η Μεγάλη Βρεττανία θα ηδύνατο να μας παράσχη εις Μακεδονίαν την απαιτουμένην βοήθειαν. Εξεθέσαμεν δια μακρών εις τον στρατηγόν Ουέιβελ ποια θα έπρεπε να είναι η έκτασις της βοηθείας αυτής. Η προσφερομένη βοήθεια (24 πυροβόλα εκστρατείας, 12 βαρέα πυροβόλα, περί τα 40 αντιαεροπορικά πυροβόλα, 24 αντιαρματικά πυροβόλα και 65 άρματα μεσαία και ελαφρά) είναι απολύτως ανεπαρκής, ασχέτως και της πλήρους απουσίας δυνάμεων πεζικού. Συνεπώς, ενώ η μεταφορά της δυνάμεως ταύτης εις Μακεδονίαν θα απετέλει πρόκλησιν, η οποία θα επέφερε την άμεσον επίθεσιν εναντίον μας των Γερμανών και πιθανώς και των Βουλγάρων, η ανεπάρκεια της δυνάμεως αυτής θα καθίστα ασφαλή την αποτυχίαν της αντιστάσεώς μας. Επί πλέον, μας εδηλώθη κατηγορηματικώς ότι η Γιουγκοσλαυϊα, διατεθειμένη σήμερον να αμυνθή κατά ενδεχομένης διαβάσεως του γερμανικού στρατού δια του εδάφους της, θα απέσυρε την διαβεβαίωσιν ταύτην εις περίπτωσιν γερμανικής επιθέσεως προκαλουμένης υπό της αποστολής βρεττανικών στρατευμάτων εις Μακεδονίαν. Δια τους λόγους αυτούς, προτιμώμεν την λύσιν την οποίαν υπεδείξαμεν κατά τας συνομιλίας μας με τον στρατηγόν Ουέιβελ: να μελετήσωμεν από κοινού, ημείς δε οι Έλληνες και να πραγματοποιήσωμεν τας αναγκαίας προπαρασκευάς προς μεταφοράν βρεττανικών στρατευμάτων, κατά τρόπον μη επισύροντα την προσοχήν των Γερμανών, τουθ’ όπερ είναι δυνατόν. Εξ άλλου, η μεταφορά της βρεττανικής ταύτης δυνάμεως προς την Μακεδονίαν δεν θα ελάμβανε χώραν παρά εάν τα γερμανικά στρατεύματα, διαβαίνονται τον Δούναβιν ή τα σύνορα της Δοβρουτσάς, εισήρχοντο εις Βουλγαρίαν. Ο κίνδυνος μιας εχθρικής προελάσεως τόσον ταχείας ώστε να ματαιώση την αγγλικήν βοήθειαν, θα ηδύνατο να αποφευχθή δια σοβαράς και επιμελούς προπαρασκευής της εκτελέσεως των μεταφορών, έλλειψει της οποίας ούτε ο στρατηγός Ουέιβελ ήτο εις θέσιν να γνωρίζη τον απαιτούμενον χρόνον δια την μεταφοράν των εν λόγω βρεττανικών δυνάμεων εις Μακεδονίαν.
Είναι αυτονόητον ότι η οργάνωσις της στρατηγικής ταύτης εφεδρείας και των μέσων μεταφοράς θα πρέπει να είναι τοιαύτη ώστε η αποστολή των εν λόγω δυνάμεων να δύναται να γίνη καθ’ οιανδήποτε στιγμήν. Αύτη είναι, άλλως τε, και η έννοια της στρατηγικής εφεδρείας. Πάντως θα έδει να οργανωθή ισχυρά αεροπορική δύναμις, άνευ της οποίας η απόβασις εις τους μακεδονικούς λιμένας θα καθίστατο εις άκρον δυσχερής, αεροπορική δύναμις την οποίαν δεν διαθέτει επί του παρόντος ο στρατάρχης της αεροπορίας Λόγκμορ.
Είναι φανερόν ότι τα λεχθέντα δεν θεραπεύουν την ανεπάρκειαν της εν λόγω δυνάμεως, της αποσταλησομένης κατά την προμνησθείσαν στιγμήν. Δια τούτο, επισύρομεν όλως ιδιαιτέρως την προσοχήν της Βρεττανικής Κυβερνήσεως επί του γεγονότος ότι το πρόβλημα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης δεν δύναται να αντιμετωπισθή διατ ων παρουσών εις Μέσην Ανατολήν δυνάμεων. Ημείς θα πράξωμεν μέχρι τέλους το καθήκον μας. Εις την Βρεττανικήν Κυβέρνησιν απόκειται να λάβη υπ’ όψει τας υποδείξεις μας, υποδείξεις φίλων αφωσιωμένων και πιστών».
Όλα αυτά ανακοίνωνε ο Ιωάννης Μεταξάς προς το Λονδίνο στις 18 Ιανουαρίου. Μία ημέρα μετά ασθενεί! Και μετά δέκα ημέρες πεθαίνει!!! Ως γνωστόν, η γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδος έγινε στις 6 Απριλίου μετά από 80 δηλαδή ολόκληρες ημέρες… Ο Ιωάννης Μεταξάς, ως γνωστόν, άφησε την τελευταία του πνοή στις 29 Ιανουαρίου του 1941. Σύμφωνα με την επίσημη άποψη όπως αυτή καταγράφεται στο παρακάτω ιατρικό ανακοινωθέν ήταν φυσιολογικός:
«ΙΑΤΡΙΚΟΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Της 29ης ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1941:
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κυβερνήσεως ενεφάνισε προ δέκα ημερών, ήτοι το προπαρελθόν Σάββατον, φλεγμονήν του φάρυγγος, ήτις κατέληξεν εις απόστημα παραμυγδαλικόν. Παρά την έγκαιρον διάνοιξίν του ως και την μετεγχειρητικήν κατάλληλον θεραπείαν, παρουσίασεν εν συνεχεία τοξιαναιμικά φαινόμενα και επιπλοκάς, ως γαστρορραγίαν και ουρίαν, και απέθανε σήμερον 6π.μ.
Εν Αθήναις τη 29η Ιανουαρίου 1941”
Για τον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά έγκριτοι ιστορικοί έχουν εκφράσει την άποψη ότι ήταν τουλάχιστον περίεργος. Μια αναφορά στο ζήτημα αυτό υπάρχει και στο βιβλίο του David Irving «Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ», που κυκλοφορεί και στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα σε αυτό αναφέρεται:
«Ένα ακόμη επεισόδιο χαρακτηρίζει το αβυσσαλέο μίσος του Χίτλερ προς τον ιταλικό Βασιλικό Οίκο της Σαβοϊας. Είχε καλέσει τον βασιλιά Βόρις της Βουλγαρίας στη Φωλιά του Λύκου, για ανεπίσημη επίσκεψη. Στις 14 Αυγούστου, γευμάτισαν μαζί επί τρεις ώρες και ξανά την άλλη μέρα. Στα μεσοδιαστήματα, ο Βόρις διασκέδαζε με το χόμπι του, το οποίο ήταν να κάνει βόλτες με μια ατμομηχανή –και το προσωπικό του Χίτλερ του είχε προμηθεύσει μια, που βρισκόταν υπ’ ατμόν σε κάποια γειτονική, βοηθητική σιδηροδρομική γραμμή. Σύμφωνα με τον Franz von Sonnleitner, ο Βόρις τελικά συμφώνησε να επιτρέψει την αξιοποίηση των ανέπαφων μεραρχιών του στον πόλεμο κατά των Ρώσων: «Ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι», έγραφε ο Sonnleitner, “όταν έφυγε ο Βόρις». Ο ίδιος ο Χίτλερ συνόδευσε το βασιλιά ως το αεροδρόμιο του Ράστενμπουργκ.
Δυο εβδομάδες αργότερα, ο βασιλιάς Βόρις έπεσε άρρωστος από μια ξαφνική, μυστηριώδη ασθένεια. Ο Γερμανός αεροπορικός ακόλουθος στην Σόφια διέθεσε αμέσως αεροπορικό μεταφορικό μέσο, στις 24 Αυγούστου, για να έρθει να δει τον βασιλιά ο Γερμανός γιατρός του, dr. Seitz. Ο γιατρός, ωστόσο, ανέφερε ότι ο βασιλιάς πέθαινε. Στην αρχή είχε διαγνώσει πάθηση της χοληδόχου κύστης, και τότε ο Χίτλερ έστειλε τον πιο σπουδαίο γιατρό του Ράιχ, τον καθηγητή Hans Eppinger, από την Βιέννη για να βοηθήσει. Παρουσιάστηκαν όμως κάποιες επιπλοκές και τότε, ο διάσημος νευρολόγος καθηγητής Maximilian de Crinis έφτασε αεροπορικώς από το Βερολίνο στις 28 του μηνός. Αλλά στις 4.20’ μ.μ. ο βασιλιάς πέθανε. Η Ιταλίδα σύζυγος του βασιλιά, Giovanna, δεν επέτρεψε να γίνει αυτοψία, αλλά ο Eppinger παρατήρησε ότι τα κάτω άκρα του βασιλιά είχαν μαυρίσει, κάτι που το είχε δει μόνον μια φορά πριν, όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ιωάννης Μεταξάς είχε δηλητηριαστεί, τον Ιανουάριο του 1941. Με την επιστροφή των Γερμανών γιατρών, ο Χίτλερ έδωσε εντολή στον Υπουργό του της Δικαιοσύνης να τους απαλλάξει από τον όρκο του απόρρητου και να τους ανακρίνει. Και οι δύο αποφάνθηκαν ομόφωνα ότι αιτία του θανάτου ήταν ένα δηλητήριο εξωτικού φιδιού. Ήταν ένας χαρακτηριστικός «βαλκανικός θάνατος», όπως είπε ο Eppinger”.»
Για πρώτη φορά σε ένα σοβαρό και έγκριτο ιστορικό βιβλίο πληροφορούμεθα την άποψη ότι ο Ιωάννης Μεταξάς είχε δηλητηριαστεί και μάλιστα φέρεται να την εκφράζει αυτή ένας διάσημος γιατρός όπως υπήρξε ο Eppinger, ο οποίος μάλιστα φέρεται να είχε δει και το νεκρό σώμα του Ιωάννου Μεταξά! Γιατί όμως, δεν υπάρχει σε καμμία ελληνική πηγή αυτή η αναφορά;
Από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου