Πόντος η περιοχή των Νοτίων παραλίων του Ευξείνου Πόντου ή αλλιώς της Μαύρης Θάλασσας. Με ιστορία 3.000 χρόνων από τα χρόνια του Ομήρου και με Έλληνες άποικους Κόχλους, Παφλαγόνες και Ίωνες.
Με τους ξακουστούς μύθους: Χρυσόμαλλο Δέρας, Αργοναυτική εκστρατεία, Προμηθέας, Αμαζόνες κ.α. Με το ιστορικό βασίλειο των Μιθριδατών και πολλές ιστορικές και πνευματικές προσωπικότητες όπως: ο γεωγράφος Στράβων, ο Σινωπέας φιλόσοφος Διογένης, ο πρωτεργάτης της αναγέννησης και 1ος εμπνευστής της Ευρωπαϊκής ιδέας Βησσαρίωνας. Με τους μεγάλους Κομνηνούς, την Φιλική Εταιρία με τους Υψηλάντιδες, τον Μητροπολίτη Τραπεζούντος και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Ελλάδος Χρύσανθο. Το πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο του Πόντου περιλάμβανε 1.890 εκκλησίες και 1.400 σχολεία όπως: Φροντιστήριο της Τραπεζούντας (1862) και τα μοναστήρια: Αγ. Ι. Βαζελώνα (270), Παναγία Σουμελά (386), Αγ. Γεωργίου Περιστερωτέα (752), Παναγία Γουμερά.
Ο Πόντος ήταν πρότυπο αρμονικών σχέσεων ανάμεσα στο φυσικό, ανθρώπινο, αρχιτεκτονικό τοπίο. Αυτή η αρμονία διαταράχτηκε βίαια από το Τουρκικό κράτος.
Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ξεκίνησε με το κίνημα των Νεότουρκων και συνεχίστηκε με το Κεμαλικό κίνημα. Βασικός λόγος, η δημιουργία ενός ομοιογενούς εθνικά Τουρκικού κράτους-έθνους και αυτό θα γινόταν εφικτό με την εθνική κάθαρση των αυτοχθόνων λαών, την εκκαθάριση των χριστιανικών πληθυσμών της Τουρκίας. Πάγια πολιτική επιδίωξη των Νεοτούρκων ήταν η εφαρμογή του δόγματος (1909) "Η Τουρκία στους Τούρκους".
Το πραγματικό πρόσωπο της Κεμαλικής Τουρκίας ευθύνεται για την Αρμενική και την Ποντιακή γενοκτονία, καθώς και για το Κυπριακό και Κουρδικό ζήτημα. Υπογραμμίζουμε την άρνηση της χώρας αυτής να συμβαδίσει στην πράξη με τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία θέλει να ενταχθεί.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, αποσιωπήθηκε από κυβερνητικές και διπλωματικές επιταγές στο όνομα κάποιων διακρατικών συμφωνιών και συμφερόντων.
Ακόμη και σήμερα οι Τούρκοι ιστορικοί 70 χρόνια μετά το θάνατο του Μουσταφά Κεμάλ, δεν τολμούν να γράψουν την ιστορική αλήθεια. Η αποκάλυψη της αλήθειας θα γκρέμιζε το ψεύτικο είδωλο. Μέχρι την υποχρεωτική ανταλλαγή περισσότεροι από 353.000 Έλληνες του Πόντου βρήκαν οικτρό θάνατο από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς στις πόλεις και τα χωριά, στις χαράδρες και τα βουνά, στις εξορίες και στις φυλακές, στα τάγματα εργασίας και στον τουρκικό στρατό ως Οθωμανοί πολίτες.
Όταν κανείς αργοπορεί απέναντι στην Ιστορία, αυτή τον εκδικείται. Η σημερινή Τουρκία οφείλει να παραδεχτεί τις πολυάριθμες γενοκτονίες που διέπραξε και διαπράττει.
"...ούτε επιτρέπεται να θυσιάζουμε την ιστορική αλήθεια σε καμιά σκοπιμότητα, όπως, δυστυχώς καθιερώθηκε να γίνεται απ`τον καιρό που χαράχτηκε η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία. Η άστοχη τακτική της αποσιώπησης των γεγονότων της Ιστορίας ήταν ίσως κι ένας απ` τους λόγους που τόσο άσκημα πορεύτηκε η "φιλία" με τους Τούρκους. Να ρίξουμε τον πέπλο της λήθης στο παρελθόν αλλά να ξέρουμε, όχι να κρύβουμε..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου