Με πολλά «θα», μερικά «αλλά» και αρκετές κλισέ εκφράσεις διπλωματικής αβρότητας ολοκληρώθηκε χθες η κοινή συνέντευξη Τύπου του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα και του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν, στην Ουάσιγκτον, μετά το πέρας της (πολλοστής) συνάντησής τους στον Λευκό Οίκο. Μακρά η ατζέντα των θεμάτων: η περιφερειακή αστάθεια στη Μέση Ανατολή, οι αμερικανο-τουρκικές και τουρκο-ισραηλινές σχέσεις, διμερείς εμπορικές συμφωνίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το Κυπριακό. Ομως, μοιραία, κυρίως «πιάτο» στο διπλωματικό μενού ήταν η κρίση στη Συρία, με γεωστρατηγική «γαρνιτούρα» το σιιτικό Ιράν…
Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν στα αναμενόμενα -να τελειώσει άμεσα η «τυραννία του Ασαντ» και η αιματοχυσία- και προσπάθησαν να βρουν κοινό έδαφος στο πώς. Στην επιδίωξή του για μια πιο δυναμική απάντηση της Δύσης, ο Ερντογάν έφθασε στην Ουάσιγκτον με ένα ακόμη ενισχυτικό επιχείρημα ως προς τον κίνδυνο διάχυσης της κρίσης: την πρόσφατη πολύνεκρη επίθεση στο Ρεϊχανλί. Παρά όμως τις νέες διαβεβαιώσεις του Αμερικανού προέδρου ότι «όλα τα σενάρια παραμένουν στο τραπέζι», ήταν εμφανές ότι η επιλογή στην οποία ποντάρει αυτήν την περίοδο ο Ομπάμα δεν είναι η στρατιωτική…
«Αυτή τη φορά είναι η Τουρκία που ζητά άμεση επέμβαση της διεθνούς κοινότητας και είναι οι ΗΠΑ που επιδιώκουν μία διπλωματική λύση», σχολιάζει η τουρκική «Zaman». Κρατώντας λεπτές διπλωματικές ισορροπίες, κυρίως έναντι της Μόσχας, η Ουάσινγκτον ευελπιστεί σε μια επιτυχή διεθνή σύνοδο για τη Συρία, πιθανότατα στις αρχές Ιουνίου, υπολογίζοντας -όπως διεφάνη κατά τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου- στη συνδρομή της Αγκυρας για μια πιο εποικοδομητική στάση των μετριοπαθών Σύρων αντικαθεστωτικών.
«Εχοντας κάνει σημαντικά βήματα προς τη διευθέτηση του Κουρδικού στο εσωτερικό της, η Τουρκία μπορεί να βοηθήσει εμμέσως να πειστεί το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας των Κούρδων της Συρίας να συνταχθεί με το μπλοκ της αντιπολίτευσης κατά του Ασαντ», εκτιμά ο αναλυτής Γκάλιπ Ντάλεϊ στο al-Jazeera. «Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων, υπέρ των αντικαθεστωτικών». «Η Τουρκία αποτελεί τμήμα της περιφερειακής διαμάχης, κυρίως στον συριακό εμφύλιο», παρατηρεί το… «θεσμικό» αμερικανικό think tank Council on Foreign Relations. «Είναι αλήθεια ότι η Τουρκία δεν επεδίωκε απαραίτητα αυτή τη θέση, αλλά η αναντιστοιχία μεταξύ των μεγάλων φιλοδοξιών της Αγκυρας και της ικανότητας να επαναφέρει την τάξη στη Μέση Ανατολή ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τα προβλήματά της».
Αλλά ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται ότι προτιμά τις διπλωματικές ακροβασίες. Παραμονή της αναχώρησής του για την Ουάσινγκτον, ανακοίνωσε την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ της Αγκυρας, της κουρδικής κυβέρνησης στα ημιαυτόνομα εδάφη του Βόρειου Ιράκ και του αμερικανικού κολοσσού ExxonMobil για τον εντοπισμό νέων πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Κι ένα 24ωρο αργότερα, έχοντας πια στο πλευρό του τον Μπαράκ Ομπάμα, δήλωσε ότι -παρά την αντίθετη προτροπή της Ουάσινγκτον- θα πραγματοποιήσει την προαναγγελθείσα επίσκεψή του στη Γάζα, ευελπιστώντας ότι το αποτέλεσμα θα είναι η υποβοήθηση της ειρηνευτικής διαδικασίας και της παλαιστινιακής ενότητας. Την τοποθέτησε μάλιστα περί τα μέσα Ιουνίου, πλην όμως με μια… συμβιβαστική προσθήκη. Μια στάση και στη Δυτική Οχθη, έδρα της Παλαιστινιακής Αρχής.
Στο ίδιο μήκος κύματος… αισιοδοξίας έκανε και μία λακωνική δήλωση για το Κυπριακό, τονίζοντας με νόημα ότι «πάντα υπάρχει ευκαιρία για την επίλυσή του». Επί αυτού του θέματος, ο Αμερικανός πρόεδρος προτίμησε τη σιωπή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου