Από την άλλη ο Πρόεδρος του επίσημου ΔΗΚΟ, μας πουλά ανέξοδο πατριωτισμό… και ζώνεται τα άρματα για να σώσει την Κύπρο. Αντιπολιτεύεται για δικούς του λόγους και φιλοδοξίες τα πιο πάνω κόμματα προβάλλοντας την λύση της ΔΔΟ με το δήθεν ‘’ΣΩΣΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ’’. Ο υιός Νικόλας χρησιμοποιώντας τον αμύθητο πλούτο που μπαμπά και της μαμάς, μια που ποτέ δεν έχει δουλέψει για να κερδίσει τα δικά του χρήματα, περιφέρεται καθημερινά τα ΜΜΕ και μας το παίζει ‘’ο από μηχανής θεός’’ που θα σώσει την Κύπρο. Το μόνο που στην πραγματικότητα ενδιαφέρει τον Νικόλα, όπως και τότε τον μπαμπά του, είναι η κατάκτηση της εξουσίας και τίποτα άλλο. Το ύφος και το λεκτικό που χρησιμοποιεί καθημερινά ο Νικόλας παραπέμπουν σ’ ένα κακομαθημένο και ανεύθυνο έφηβο και όχι σε ένα ώριμο και υπεύθυνο πολιτικό. Ξεχνά φαίνεται ο Νικόλας ότι είναι η φιλοδοξία του μπαμπά Τάσου να γίνει Πρόεδρος, αλλά και του ιδίου προσωπικά που έβαλε το ΑΚΕΛ και τον ανεκδιήγητο Δημήτρη Χριστόφια στο παιχνίδι της εξουσίας, με όλα τα γνωστά καταστροφικά για τον τόπο αποτελέσματα.
Είναι επί τέλους καιρός ο Νικόλας και το δικό του ΔΗΚΟ να πάψει να … κάθεται στην κλούβα, να το παίζει διπλοπόρτι. Δυστυχώς για τον κυπριακό λαό ο μπαμπάς Τάσος, έθαψε κυριολεκτικά την βούληση του 76% του Κυπριακού Λαού το 2004 που απέρριψε το σχέδιο ΑΝΑΝ, με το να υπογράψει με τους τούρκους την συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006 που ουσιαστικά υιοθετεί πλήρως λύση του κυπριακού στην βάση της ΔΔΟ. Αυτές τις κρίσιμες ώρες που η πατρίδα κινδυνεύει, αν πράγματι ο Νικόλας και το ΔΗΚΟ θέλουν να είναι πειστικοί, πρέπει εδώ και τώρα να καταγγείλουν την συμφωνία του μπαμπά Τάσου. Θα πρέπει επιτέλους ο Νικόλας και η ‘’ Η ΠΟΡΝΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΤΟ ΔΗΚΟ, να αφήσουν κατά μέρος τα δήθεν ‘’ΣΩΣΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ’’ και να πάψουν να κοροϊδεύουν τον κυπριακό λαό, κάνοντας στείρα αντιπολίτευση για χάρη της αντιπολίτευσης και των δικών τους προσωπικών και κομματικών συμφερόντων.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΣΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΣΕ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΥΣΗ
Οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες της Κύπρου και τα κόμματα που τις στήριζαν, με την σύμφωνη γνώμη των εκάστοτε πολιτικών ηγεσιών της Ελλάδας διαπραγματεύοντο το κυπριακό με τους τουρκοκυπρίους για δεκαετίες τώρα, παραγνωρίζοντας δύο βασικότατες παραμέτρους του προβλήματος.
1. Ότι δηλαδή το κυπριακό δεν είναι δικοινοτικό πρόβλημα αλλά διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής
2. Ότι η όποια λύση προκύψει στην βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας δεν είναι λειτουργική και οικονομικά βιώσιμη.
To νέο μόρφωμα που θα προκύψει από την λύση στην βάση της ΔΔΟ θα είναι ένα κράτος μη λειτουργικό, μη δημοκρατικό ένα κράτος ρατσιστικό, το οποίο θα βασίζεται σε εξαιρετικά πολύπλοκες και πολυδάπανες δομές, καθ΄ ότι θα έχει 3 Κυβερνήσεις, 4 Βουλές, 3 Αστυνομίες, 3 δημόσιες υπηρεσίες, διπλούς ημικρατικούς οργανισμούς, διαρχία αξιωματούχων, πλήρη κατάργηση της αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων, και εισαγωγή αναρίθμητων ΒΕΤΟ στη λειτουργία όλων των εξουσιών του κεντρικού κράτους.
Η πολιτική στην Κύπρο έχει καταντήσει δυστυχώς ένα χωράφι γενικής βοσκής, ένα μενού αλά κάρτ και ότι ήθελε προκύψει. Ο εκάστοτε πρόεδρος με την εκλογή του εφάρμοζε πάντα πολιτικές του ποδαριού χωρίς όραμα, σχεδιασμό και στρατηγική στόχευση’’ και είχε πάντα τα υπόλοιπα κόμματα να τον αντιπολιτεύονται, όχι για το καλό της πατρίδας, αλλά για κομματικά και προσωπικά συμφέροντα.
Σε αντιδιαστολή με την πολιτική η οικονομία είναι επιστήμη με τις όποιες αδυναμίες της, και σαν τέτοια, μακριά από δογματισμούς, έχει κάποιες βασικές σταθερές, και η απλούστερη των σταθερών της είναι ότι 1+1 =2 και όχι 3. Αν συνεπώς εμείς προτάσσαμε την πτυχή της οικονομίας και αποδεικνύαμε στους τούρκους και τους ξένους συμμάχους τους, ότι το νέο μόρφωμα δεν θα είναι οικονομικά βιώσιμο αλλά ένα προτεκτοράτο, θα μπορούσαν άραγε να επιμένουν στην λύση της ΔΔΟ;
Σαν επαγγελματίας Λογιστής και σύμβουλος επιχειρήσεων το πρώτο πράγμα που θα συμβούλευα κάποιο πελάτη μου να κάνει πριν επενδύσει ένα σημαντικό ποσό κεφαλαίου σε μια νέα η προϋπάρχουσα επιχείρηση είναι να ζητήσει να έχει μια μελέτη Οικονομικής Βιωσιμότητας, η οποία μελέτη, θα καταδείξει κατά πόσο η επένδυση αυτή θα είναι οικονομικά βιώσιμη και κερδοφόρα.
Ζήτησα από αξιωματούχους του Υπουργείου Οικονομικών να με πληροφορήσουν πριν λίγο καιρό κατά πόσο έχει ποτέ εκπονηθεί κάποια μελέτη Οικονομικής Βιωσιμότητας του υπό εκκόλαψη νέου ομόσπονδου κράτους, τουρκικών προδιαγραφών, που οι ηγεσίες των 3 μεγάλων κομμάτων επιδιώκουν και η απάντηση ήταν αρνητική…Αν είναι ποτέ δυνατόν!!!
Δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους μου πώς είναι δυνατόν, οι πολιτικές μας ηγεσίες που για δεκαετίες τώρα συζητούν το κυπριακό, να μην έχουν προνοήσει ότι μια μελέτη Οικονομικής Βιωσιμότητας επιβάλλεται να προϋπάρχει όταν πρόκειται να δημιουργηθεί η/και να μετεξελιχθεί ένα ενιαίο κράτος, όπως η Κύπρος, σε μια Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Αυτή η εγκληματική μας παράληψη μας οδήγησε στο να εγκλωβιστούμε σε μια ατέρμονη συζήτηση και να παίζουμε το παιχνίδι της Τουρκίας που σκοπό πάντα είχε την διάλυση της ΚΔ και την εδραίωση της κατοχής.
Είναι η έντονη άποψη μου ότι, σε μια τόσο μικρή χώρα, η μόνη οικονομία που θα μπορούσε να λειτουργήσει είναι μια ενιαία οικονομία και αυτό μας τον είπαν πρόσφατα η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ.
Δεν υπάρχει κράτος στο κόσμο με μικρή οικονομία και μικρό γεωγραφικά μέγεθος που να είναι ομόσπονδο και να είναι και οικονομικά βιώσιμο, πολύ δε περισσότερο όταν στοιχειώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα θα καταπατούνται, όπως προβλέπει η λύση της ΔΔΟ για την Κύπρο. Κλασσικό παράδειγμα αποτυχημένης ομοσπονδίας είναι αυτό του Λιβάνου, της Βοσνίας, της Τσεχοσλοβακίας, της Γιουγκοσλαβίας που είτε κατέρρευσαν είτε είναι έτοιμα να καταρρεύσουν. Ακόμη και το μοντέλο του Βελγίου με δυσκολία επιβιώνει και κρατείται στο αναπνευστήρα καθ’ ότι αποτελεί βάση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Κάποιοι ξένοι και κύπριοι καλοθελητές οπαδοί του εθνο-φεντεραλισμού παρουσιάζουν ως πρότυπο μοντέλο λύσης για την Κύπρο την Βοσνία και τον Λίβανο. Μετά την εφαρμογή της λύσης, την Βοσνία την εγκαταλείπουν συνεχώς οι νέοι της και έχει μόλις €4000 κατά κεφαλή εισόδημα. Ο δε Λίβανος για 30 μήνες τώρα δεν έχει Πρόεδρο γιατί ο μουσουλμάνος βάζει βέτο στο Χριστιανό και το αντίθετο και από τα 10εκ πληθυσμό έχουν μείνει μόλις 2. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και το ΔΥΣΑΚΕΛ προπαγανδίζουν ότι μετά την λύση θα υπάρξει έκρηξη στην οικονομία και ότι περίπου θα τρώμε με χρυσά κουτάλια. Τις μόνες εκρήξεις που βλέπω να υπάρξουν μετά την λύση δεν θα είναι στην οικονομία, αλλά στα σημεία εξόδου των ελληνοκυπρίων προς το εξωτερικό και από τις βόμβες της προβοκάτσιας των τούρκων όπως έγινε και την περίοδο μετά το 1960.
Για 42 χρόνια τώρα η Τουρκία στηριζόμενη στην υποχωρητικότητα μας παραμένει αδιάλλακτη και πιστή στο σχέδιο της εκ 5 σημείων για προσάρτηση όλης της Κύπρου που είχε εκπόνησε το 1956 ο τούρκος συνταγματολόγος Νιχάτ Ερίμ. Τα 4 πρώτα στάδια του σχεδίου έχουν ήδη υλοποιηθεί και τώρα υλοποιείται το 5ο στάδιο που είναι ο εποικισμός μια που εμείς αναπληρωνόμαστε με 1,3 ανά ζεύγος και οι τούρκοι στα κατεχόμενα με 3,2 ανά ζεύγος.
Είμαι εξ εκείνων που διακαώς επιθυμούν μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού, και πιστεύω ότι το ίδιο επιθυμεί και η συντριπτική πλειοψηφία ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Εύλογα κάποιος θα με ρωτήσει, καλά μας συμφέρει σαν ελληνοκύπριους να μείνει άλυτο το Κυπριακό; Αναμφίβολα η απάντηση είναι όχι. Θα πρέπει να βρεθεί λύση, όχι όμως λύση διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σαν ευρωπαίος πολίτης απαιτώ να έχω στοιχειώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα.
Αν εμείς αποδεχτούμε μια μη βιώσιμη και μη λειτουργική λύση αφού προηγουμένως με την υπογραφή μας θα έχουμε αποδεχθεί την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας μέλος του Ο.Η.Ε και της ΕΕ, τότε τι αναμένουμε ότι θα πράξει η Τουρκία; Απλά θα προσαρτήσει το τουρκοκυπριακό κρατίδιο και εμείς θα είμαστε ένα ελληνοκυπριακό κρατίδιο υπό προσάρτηση χωρίς όνομα και κρατική υπόσταση.
H επανατοποθέτηση του κυπριακού στην σωστή και οικονομικά βιώσιμη του βάση και η προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι πρώτιστα μέλημα της δικής μας πολιτικής ηγεσίας. Και αφού εμείς δεν το επιδιώκουμε γιατί δηλαδή να αναμένουμε από τους ξένους να εργασθούν για μια βιώσιμη λύση και να δυσαρεστήσουν την Τουρκία των 75 Εκ η οποία αποτελεί για τις οικονομίες τους έναν σημαντικό εμπορικό εταίρο;
Είμαι σίγουρος ότι οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες της Κύπρου και της Ελλάδας αντιλαμβάνονται ότι αυτό που συζητούν τόσα χρόνια είναι σε βάρος των συμφερόντων του Ελληνισμού και ειλικρινά δεν διανοούμαι ότι είναι τόσο ηλίθιοι που να μην μπορούν να το αντιληφθούν το αυτονόητο. Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι, ενώ αντιλαμβάνονται την καταστροφική πορεία, προτιμούν να παίζουν το παιχνίδι της Τουρκίας παρά να αποδειχθούν πολιτικά λανθασμένοι και αναξιόπιστοι. Αυτό εγώ το αποκαλώ εσχάτη προδοσία και όχι λανθασμένη πολιτική στάση.
Με την ίδια προχειρότητα που οι εκάστοτε κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου χειρίστηκαν το θέμα της οικονομίας με αποτέλεσμα Ελλάδα και Κύπρος να πτωχεύσουν, με την ίδια προχειρότητα χειρίστηκαν και το Κυπριακό.
Όμηρος Αλεξάνδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου