Ο πνευματικός θάνατος του ΑΚΕΛ

Ο πνευματικός θάνατος του ΑΚΕΛ

Χρίστου Ρότσα

Oταν μερικές μέρες πριν τα Χριστούγεννα μια ηγετική ομάδα του ΑΚΕΛ πήγε να διαμαρτυρηθεί έξω από την Πρεσβεία της Τσεχίας εναντίον της κατάργησης του κομμουνιστικού κόμματος της χώρας, δεν πίστευα στα μάτια μου! Η αμετροέπειά τους φθάνει τα όρια της αλαζονείας. Νόμισαν ότι επειδή κυβερνούν σήμερα έχουν εξουσία να ανασταίνουν και νεκρούς! Δεν κατάλαβαν ότι στις χώρες που επικράτησε ως αλήστου μνήμης ο κομμουνιστικός σοσιαλισμός επέφερε δυστυχία, κακομοιριά, εξαθλίωση, φυλακή, θάνατο; Και έρχονται αυτοί οι οποίοι ουδέποτε έζησαν αυτά που πρεσβεύουν, να δασκαλεύσουν αυτούς που υπέφεραν από τον κομμουνισμό πώς να συμπεριφέρονται απέναντι του! Αυτό είναι εξοργιστικό. Είναι ωσάν ο Ιούδας να διδάσκει ηθική.
Το τσέχικο Κομμουνιστικό Κόμμα είναι το τελευταίο που έμεινε σε χώρα-δορυφόρο της πρώην ΕΣΣΔ. Σε όλες τις άλλες χώρες τα κομμουνιστικά κόμματα διαλύθηκαν. Τέτοια η ανίατη καθυστέρηση της τσέχικης σταλινογενούς Αριστεράς που με αφορμή την επέτειο της «βελούδινης επανάστασης» έβγαλε μια εμπρηστική ανακοίνωση εναντίον όλων των δημοκρατικά εκλελεγμένων Κυβερνήσεων από τότε, ισχυριζόμενο μάλιστα ότι ο τσέχικος λαός δεν ήθελε να φύγει ο κομμουνισμός το 1989!
(‘Κ’ Αθηνών 24/12/2009.)
Οι Τσέχοι γερουσιαστές που υποστηρίζουν την απαγόρευση του Κουμουνιστικού Κόμματος, το κάνουν διότι παραμένει πιστό σε μη δημοκρατικά ιδεώδη. Ζητούν λοιπόν είτε την διάλυση του είτε την αποκήρυξη της μαρξιστικής ιδεολογίας του, που μεταξύ άλλων εγκρίνει την προσφυγή στα όπλα. Σύμφωνα με τους γερουσιαστές «το κομμουνιστικό κόμμα της Τσεχίας είναι εθνική ντροπή». Ο κατ’ εξοχήν πολέμιος των κομμουνιστών, Γιάρομιρ Στέλινα, του οποίου η γιαγιά υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Κ.Κ. της Τσεχοσλοβακίας, χαρακτηριστικά δήλωσε: «Ούτε και τα εκατομμύρια των νεκρών, οι οποίοι πέθαναν ως συνέπεια της πολιτικής του Λένιν, δεν έχουν πείσει τους Τσέχους κομμουνιστές να απαρνηθούν τις διδαχές του».
Και έρχονται οι δικοί μας κομμουνιστές χωρίς ίχνος βάρους στη συνείδησή τους, να διαδηλώνουν «ώστε να μην επικρατήσουν οι οποιεσδήποτε απαράδεκτες σκοπιμότητες σε βάρος των δημοκρατικών αξιών» (‘Φ’ 24/12/2009). Επικαλούνται ως σωσίβιο αυτό που πρώτα καταστρέφουν μόλις ανέλθουν στην εξουσία. «Μεσ’ τον δήμιο ο σωτήρας»!
Το παράξενο είναι ότι το ΑΚΕΛ δεν πήρε είδηση ότι κάτι ανάλογο έγινε και στην Πολωνία όπως μας πληροφορεί πάλι η ‘Κ’ των Αθηνών στις 28/11/2009. Η πολωνική Γερουσία ψήφισε νόμο σύμφωνα με τον οποίο «απαγορεύεται η παραγωγή, διανομή, πώληση ή κατοχή εντύπου ή ηχογραφημένου υλικού φασιστικών, κομμουνιστικών ή άλλων συμβόλων του απολυταρχισμού». Μάλιστα, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης και δίδυμος αδελφός του προέδρου της χώρας, Γιάροσλαβ Κατσίνσκι, δηλώνει: «Κανένα σύμβολο του κομμουνισμού δεν θα πρέπει να υπάρχει στην Πολωνία γιατί πρόκειται για σύμβολα γενοκτονίας που θα πρέπει να συγκρίνεται με την γενοκτονία από τους ναζί». Ο δε Πολωνός ιστορικός Βόιτσεκ Ροτσκόφσκι υποστηρίζει: «Ο κομουνισμός ήταν ένα τρομερό, δολοφονικό σύστημα που ευθύνεται για το χαμό εκατομμυρίων ανθρώπων. Ήταν παρόμοιο με τον ναζισμό και δεν υπάρχει λόγος να αντιμετωπίζουμε με διαφορετικό τρόπο αυτά τα δύο συστήματα και τα σύμβολά τους».
Ίσως η θυματοποίηση της Πολωνίας από τη συμμαχία Χίτλερ-Στάλιν ή η απίστευτη σφαγή των χιλιάδων Πολωνών αξιωματικών από το Στάλιν στην κατεχόμενη από την πρώην ΕΣΣΔ, Πολωνία, έκανε τα ορφανά του Στάλιν της Κύπρου διστακτικούς ενώ η «Άνοιξη της Πράγας» ήταν λιγότερο αιματηρή για την θυμάται ο κόσμος. Έλα όμως που την θυμόμαστε!
Το σημερινό ΑΚΕΛ πρέπει επιτέλους να αντιμετωπίσει το παρελθόν του και να αποφασίσει το μέλλον του. Δεν μπορεί όμως να το κάνει αυτό χωρίς να απαντήσει σε δύο καίρια ερωτήματα: 1ο: Εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι ο μετασχηματισμός της κυπριακής κοινωνίας σε κομμουνιστική, θα είναι για το καλό της; Και, 2ο: η Ελλάδα ευτύχησε ή ατύχησε που έχασαν οι κομμουνιστές στον συμμοριτοπόλεμο;
Να τα απαντήσει αυτά το ΑΚΕΛ με τρόπο καθαρό και δυνατό για να ξέρει τι είναι. Εμείς γνωρίζουμε και το καλούμε να μας διαψεύσει!

Από τον ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ