 |
| Η νεολαία του Ε.ΛΑ.Μ. στην Πάφο |
15η Νοεμβρίου 2010 - Επέτειος ανακήρυξης του ψευδοκράτους.
Μια μέρα σαν σήμερα οι Αττίλες γιορτάζουν. Με στρατιωτικές παρελάσεις, Τσέτες και μουντζαχίτ να παρελαύνουν και να μας δείχνουν ξεκάθαρα τους σκοπούς τους και τι μας ετοιμάζουν ακόμα για το μέλλον.
Οι πιο πολλοί μαθητές αυτή τη μέρα μιας και δίνεται άδεια από τους διευθυντές των σχολείων για διαμαρτυρία, ετοιμάζονται να την «βγάλουν» στις καφετέριες γύρω από την στήλη της 28ης Οκτωβρίου κοντά στο άγαλμα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Με ήσυχη τη συνείδηση τους ότι σήμερα δεν έγινε και τίποτα ή ότι σήμερα είναι ακόμα μια ξέγνοιαστη μέρα. Κάποιοι καθηγητάδες από την άλλη με καθαρό πλέον στο μυαλό τους το «δεν βαριέσαι» ετοιμάζονται να την περάσουν και αυτοί κάπου χαλαρά και αμέτοχα.
Την ηρεμία της μέρας όμως έρχονται να διακόψουν κάτι άλλα παιδιά, μαθητές και αυτοί που εντελώς απροκάλυπτα αυτή τη μέρα ετοιμάστηκαν από το πρωί ή και από το προηγούμενο βράδυ για την πορεία χρέους που είχαν να επιτελέσουν σήμερα.
Κατηφορίζοντας πειθαρχημένοι, παραταγμένοι σε τριάδες έχοντας πλήρη επίγνωση που πάνε και τι κάνουν. Το βλέπει κάποιος στο βλέμμα τους.
«ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ»
«ΒΑΓΟΡΑ ΖΕΙΣ ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ»
Από εκεί που περνούν ο χώρος γύρω σείεται, αναταράσσεται η λιμνάζουσα ησυχία.
Μπροστά από το πειθαρχημένο σύνολο μια μεγάλη Ελληνική σημαία και πιο μπροστά η φωτογραφία του Γρηγόρη, βασταζόμενη με απόλυτη ευλάβεια και πίστη. Οι παρευρισκόμενοι στην άλλη εκδήλωση της δήθεν επανένωσης και του "Η Κύπρος ανήκει σε όλους" λουφάζουν. Μπροστά από το άγαλμα του Ευαγόρα ένας όρκος ψυχών δίνεται ακόμα μια φορά. Ατομικά και συνάμα συλλογικά. Αυτοί είναι οι νεαροί Ελαμίτες.
Ασυμβίβαστες, ατίθασες ψυχές, σμιλευμένες από την αρχέγονη ασυγκράτητη Ελληνική Ιστορία. Συνεχιστές μιας πανάρχαιας ψυχής που δεν μεταλλάχτηκε, που στέκει ακόμα αγέρωχη και άτρωτη, τροφοδοτούμενη από τις μνήμες και τη συνείδηση του χρέους.
Ενός χρέους προς το Γρηγόρη, τον Ευαγόρα και όλους τους άλλους που σφράγισαν με το αίμα τους, ασυμβίβαστοι κι' αυτοί, την ελληνικότητα τους και τον αγώνα για Λευτεριά.
Πανέτοιμοι όταν θα έρθει ή ώρα να υψώσουν ξανά το περήφανο ελληνικό βλέμμα τους και να υπερασπιστούν ακόμα μια φορά την ελευθερία τους χωρίς όρους ή συμβιβασμούς. Μια νέα γενιά που γεννιέται δοσμένη στην πίστη και το χρέος της ψυχής, που όταν θα έρθει η ώρα θα την υπερασπιστούν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους. Αυτοί είναι οι νεαροί Ελαμίτες, δεμένοι σφιχτά μεταξύ τους, σε μια πανάρχαια ρήση που προτάσσει με παρησσία «ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΜΨΥΧΟΝ». Δεμένοι σφιχτά μεταξύ τους ακόμα σε ένα στίχο του ποιητή που προσδιορίζει ότι: « Όσοι το χαλκέων χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται ζυγό δουλείας ας έχουσα». «ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΝ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Αυτοί λοιπόν είναι οι νεαροί ΕΛΑΜΙΤΕΣ. Όλοι αυτοί που δεν μπορούν ακόμα να καταλάβουν ποίοι είναι και τι πιστεύουν, δεν πρόκειται ποτέ να το μάθουν. Απλά γιατί δεν είχαν καμία φορά την αντίληψη και τα ιδανικά τους.
Πέτρος Ρήγας
Στέλεχος
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου