Θεωρία περί φυλής
Ο εθνικισμός αναγνωρίζει την ύπαρξιν μιας βιολογικής πραγματικότητος, η οποία καλείται φυλή και η οποία αποτελείται από ένα σύνολο ανθρώπων της ίδιας καταγωγής. Τα άτομα, που συγκροτούν την φυλήν, συνδέονται μεταξύ των δια της φυσικής συγγένειας του αίματος, είναι όμαιμα.
…Όσον αφορά εις την αναμφισβήτητον επικράτησιν της φυλής, ως παράγοντος ρυθμιστικού των ανθρωπίνων εκδηλώσεων, έχομεν να είπωμεν τα εξής: Αποδεδειγμένως υπάρχει πλειάς φυλών, αι οποίαι διαφέρουν μεταξύ των. Κάθε φυλή παρουσιάζει μιαν ιδιομορφίαν, η οποία ιδιομορφία δεν αναφέρεται μόνον εις απλά εξωτερικά χαρακτηριστικά (χρώμα επιδερμίδος, δομή σκελετού κλπ)ωαλλά επεκτείνεται κυρίως εις βαθύτερα ουσιαστικά χαρακτηριστικά της ψυχής.…Οι διαφοραί μεταξύ των φυλών υποδηλούν συστατικήν διαφοράν, είναι, με άλλα λόγια διαφοραί ειδοποιοί. Ως εκ τούτου εκάστη φυλή έχει την ιδικήν της εσωτερικήν και εξωτερικήν φυσιογνωμίαν η οποία άλλως τε την κάμνει να ξεχωρίζη και από τας λοιπάς. Εφ όσον ζουν πλείσται φυλαί, συνάγεται ότι είναι μεταξύ των άνισοι. Διότι, όπως κάλλιστα απέδειξεν η επιστήμη, εις την Δημιουργίαν ουδέν είναι ίσον με κάποιο άλλο. Η ανισότης συνιστά φυσικόν νόμον.
…Η Λυδία λίθος της κρίσεως των φυλών είναι ο εξ αυτών δημιουργούμενος πολιτισμός. Ο πολιτισμός, ως γνωστόν, είναι προιόν συλλογικόν, προέρχεται δηλαδή από κοινωνίας και είναι ανάλογος του εσωτερικού δυναμισμού των. Η αξιολόγησις, λοιπόν, των φυλών γίνεται με κριτήριον την ικανότητά των να παράγουν πολιτισμόν.
…Ο πολιτισμός είναι αδιάσπαστος ενότης πνευματικών αξιών κεντρομόλων περί μίαν ηθικήν ιδέαν.
…Εκάστη φυλή έχει τα ψυχοσωματικά χαρακτηριστικά της, τα οποία δια του νόμου της κληρονομικότητος μεταβιβάζονται εις τους απογόνους.
Θεωρία περί έθνους
…Έθνος καλούμεν την ενσυνείδητον φυλήν. Από την στιγμήν κατά την οποίαν μία φυλή αποκτήση συνείδησιν της ιδίας της υπάρξεως αυτομάτως μετατρέπεται εις έθνος. Υποδομή λοιπόν του έθνους είναι η φυλή, χωρίς αυτήν είναι αδιανόητος η σύλληψις της εννοίας, αλλά και της ιδέας του έθνους.
…Δια τον εθνικισμόν το Έθνος τυγχάνει απεριόριστον χρωνικώς και αδέσμευτοβ χωρικώς. Ήτοι ως έθνος υπό την οργανικήν του πλέον έννοιαν νοείται όλο το σύνολον των παρελθουσών γεννεών συν των μελλουμένων να έλθουν… Επομένως όταν λέγωμεν το Ελληνικόν Έθνος, υποδειλούμεν όλας τας γεννεάς που παρήλθον και όλας τας γεννεάς, που αναμένονται.
…Αι εθνικαί κοινωνίαι είναι αι μόναι ανθρώπιναι κοινωνίαι που υπάρχουν από την έποψιν της ενιαίας συγκροτήσεως και της κατευθύνσεως προς ενιαίον στόχον. Η ανθρωπότης αποτελεί αφηρημένην έννοιαν, δεν συνιστά οργανωμένην κοινωνίαν.
…Ο ανταγωνισμός των εθνών αποτελεί φυσικήν εκδήλωσιν της ζωής. Η φύσις εξελέσσεται ως σύνολον εις το τέλειον. Όσοι οργανισμοί είτε είναι φυτά, είτε ζώα, είτε έθνη δεν είναι εις θέσιν να ακολουθήσουν την φύσι εις τον δρόμο της τελεότητος πίπτουν και χάνονται, χωρίς να μεριμνά κανείς δι’ εκείνους.
…Ο εθνικισμός διδάσκει ότι προορισμός των πάντων είναι η βελτίωσις, μέχρι της τελειότητος. Πώς θα πραγματοποιείται αυτή η βελτίωσις, η ποιοτική άνοδος; Θα πραγματοποιείται δια του αγώνος, εις τον οποίον θα επικρατούν οι ικανότεροι, με αποτέλεσμα να χάνονται οι ανίκανοι και να ανέρχονται οι κοινωνίαι και η ανθρωπότης.
…εθνική πολιτική καλείται εκείνη, που διδάσκει το ναι, εις ό,τι ωφελεί το έθνος και το όχι εις ότι το βλάπτει. Η εθνική ωφέλεια είναι ο γνώμων κρίσεως των πάντων.
…Η εθνική ενότης αποτελεί το ζωτικότερο στοιχείον δυνάμεως του έθνους. Άνευ αυτής ουδέν έθνος είναι ικανόν να προχωρήσει ή να ανταπεξέλθει προς τας δυσκολίας που θα του παρουσιασθούν.
Θεωρία περί εκλεκτών
…Την επίλυσι του προβλήματος περί του ποιοι πρέπει να ηγούνται του έθνους, ο εθνικισμός την αντιμετωπίζει δια της θεωρίας των εκλεκτών. Κατ’ αυτήν, εντός εκάστης εθνικής κοινωνίας υπάρχει μια ορισμένη μειοψηφία εκλεκτών ανδρών, θεμελιακόν χαρακτηριστικόν των οποίων είναι ο ιδεαλισμός. Εκ παραλλήλου όμως και ταυτοχρόνως ως άτομα διαθέτουν ηθικήν συγκρότησιν και χαρακτήραν εξεχούσης δυνάμεως…
…Ιδεαλισμός σημαίνει να είναι πρόθυμοι και έτοιμοι υλικώς και ψυχικώς ανα πάσαν στιγμήν να προσφέρονται ασυζητητί υπέρ του συνόλου. Να επιδιώκουν μάλιστα να θέτουν τον εαυτόν τους και κάθε τους ενέργεια εις την υπηρεσία του συνόλου, εις την υπηρεσίαν δηλαδή της εθνικής κοινωνίας, δια την οποίαν αν παραστεί ανάγκη να δέχωνται αμέσως να θυσιασθούν.
Θεωρία περί ζωτικού χώρου
…το έθνος αντιμετωπίζει το πρόβλημα του χώρου, διότι ενώ πολλαπλασιάζεται αριθμητικώς αυτό, ο χώρος ο οποίος διατρέφει τον πληθυσμόν του δεν αυξάνει, με αποτέλεσμα να απειλείται να φθάσει στιγμή, κατά την οποίαν θα εξαντληθούν οι δυνατότητες διατροφής του πληθυσμού εις τον δεδομένον χώρον του, με άμεσον επακόλουθον τον θάνατον του έθνους.
…Κάθε φυλή έχει ανάγκη ενός χώρου απαραιτήτου δια την ζωήν της και, τρόπον τινά, συνυφασμένου με αυτήν. Πρόκειται περί του καλουμένου ζωτικού χώρου, άνευ του οποίου δεν είναι δυνατή η επιβίωσίς της. Όταν η φυλή συνδέει την ιδέα του έθνους προς ορισμένον χώρον, ο χώρος αυτός καλείται πατρίς.
Πολιτική φιλοσοφία του εθνικισμού
…Η πολιτική οργάνωσις του έθνους ονομάζεται κράτος.
…Δια τον εθνικισμόν το ηθικόν ιδεώδες του κράτους είναι η προαγωγή της ιδέας του έθνους, προάγουσα δε η κοινωνία την ιδέα του έθνους, προάγει ταυτοχρόνως και την ζωήν των ανθρώπων, την οποίαν εξυψώνει από πνευματικής και υλικής σκοπιάς.
…Ως κράτος δια τον εθνικισμόν δε νοείται εις άψυχος οργανισμός με αποστολήν την προσφοράν υπηρεσιών προς τον κόσμον… το κράτος συνιστά ζώντα οργανισμόν καταπληκτικής ισχύος. Είναι μια σκεπτόμενη δύναμις, η οποία κατευθύνει τον λαόν, εις την πραγματοποίησιν των σκοπών του έθνους.
…Δια τον εθνικισμόν επίκεντρον του πολιτειακού ενδιαφέροντος δεν είναι το άτομον, αλλά το σύνολον.
…Το κράτος ως πολιτικός μηχανισμός ανήκει εις το έθνος, το οποίον υπηρετεί και δια του οποίου, μέσω των εκλεκτών, διοικείται.
Από την ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου