ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ

Καλησπέρα σας,

 

περιμένοντας να περάσει η ώρα, εδώ είναι 2:30 ώρες μπροστά, για να πάρω το αεροπλάνο και να γυρίσω στην πατρίδα, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μου από αυτό το ταξίδι.

 

Βρίσκομαι, λοιπόν, στην Ινδία για επαγγελματικές υποχρεώσεις. Γύρισα την Νότιο Ινδία (τρεις διαφορετικές πόλεις και τώρα βρίσκομαι στον τελευταίο σταθμό του ταξιδίου, στην κεντρική Ινδία, στη Βομβάη.

Φτώχια, βρόμα, εικόνες φρίκης και γενικά έχεις την εντύπωση ότι είσαι πρωταγωνιστής σε Αμερικανική ταινία όπου οι Αμερικανοί έχουν έρθει για να σώσουν τον τόπο κλπ κλπ.

Σπίτια λιγοστά. Παράγκες υπεράριθμες για να χωρέσουν τα 1.200δις ανθρώπων που κατοικούν εδώ.

Φάτσες άσχημες, από αυτές που βλέπεις στα φανάρια της Ελλάδος. Αφού ένας συνάδελφός μου, που δεν ασχολείται με την πολιτική και τις ιδεολογίες, ούτε είναι ρατσιστής, ούτε πολιτικά φρονήματα έχει, μου είπε ότι αυτούς εδώ τους έχει ξαναδεί στα φανάρια της Ιεράς Οδού. Αποκλείεται κάτι τέτοιο γιατί δυστυχώς αυτοί δεν έχουν γυρίσει πίσω.

Πάντως, το να στήνονται στα φανάρια και να καθαρίζουν τζάμια, να πουλάνε αναπτήρες κλπ κλπ το έχουν στο DNA τους, αφού και εδώ το ίδιο κάνουν. Είναι στην κουλτούρα τους. Είναι κάτι σαν παράδοση οι πλανόδιοι εδώ. Γι'αυτό και στην Ελλάδα κάνουν το ίδιο πράγμα. Σκεφτείτε ποιές φυλές βλέπουμε στα φανάρια.... Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Ινδία. Όμορες χώρες.

 

Η θρησκευτική τους παράδοση δε, είναι κάτι μεταξύ παλέτας ζωγραφικής και Βουντού..... Πολύχρωμοι Ναοί, άλλοι ψηλοί, άλλοι χαμηλοί, πέτρινοι, με σύμβολα φοβιστικά έως σατανικά. Κατά τη διάρκεια του απογεύματος, βγαίνουν κατά εικοσάδες περίπου, κλείνουν τουλάχιστον το ένα ρεύμα του δρόμου και αρχίζουν να χορεύουν ημίγυμνοι, με ταμπούρλα και να ψάλουν διάφορες δοξασίες. Άλλοι κρατάνε τα ταμπούρλα, άλλοι ψάλλουν, και άλλοι το παίζουν μάγοι, περνόντας στο πρόσωπό τους μία σιδερένια βέργα μήκους, 1,5μέτρο περίπου, σχίζοντάς το από μάγουλο σε μάγουλο.

Επισκέφτηκα και ένα ναό στο Coimbatore, της θεάς Σίβα. Είναι αρκετά ψηλός, πολύχρωμος, στολισμένος με διάφορες διακοσμητικές ανθρώπινες φιγούρες απ'έξω. Λέγεται, ότι είναι 2000 ετών, προσφάτως ανακαινισμένος και βαμμένος.

 

Οι δρόμοι τους, η κίνηση, τα αυτοκίνητα, τα τρίκυκλα ταξί...... δεν το συζητάω, η Αθήνα μας είναι παράδεισος. Και με μία κόρνα στο χέρι... δεν κάνουν άλλη δουλειά, μόνο κορνάρουν.

 

Με λίγα λόγια γιατί πρέπει να κλείσω, έχω πολλά να γράψω από αυτή την εμπειρία, όχι επειδή είμαι ρατσιστής, αλλά και ο πιο ανθρωπιστής ή ο πιο προοδευτικός να έρχονταν εδώ θα συχαίνονταν να φάει (κάτι που έπαθα). Chicken kury, chicken tandori και ρύζι Basmati. Αυτά τρώνε.

Όλα αυτά που σας γράφω συνοδεύονται και με οπτικοακουστικό υλικό και μόλις επαναπατριστώ και συνέλθω από το πολιτισμικό σοκ, θα τα ανεβάσω.

 

Με συναγωνιστικούς χαιρετισμούς
Βασιλόπουλος Χάρης

www.macedoniaisgreek.info