Οι τρεις γυναίκες εκτελέστηκαν με σφαίρες στο κεφάλι.
Τρεις γυναίκες κουρδικής καταγωγής βρέθηκαν νεκρές σήμερα τα ξημερώματα στα γραφεία του Κουρδικού Ινστιτούτου που βρίσκονται στην κεντρική οδό La Fayette της γαλλικής πρωτεύουσας. Όπως αποκάλυψαν οι γαλλικές αρχές, και οι τρεις εκτελέστηκαν με σφαίρες στο κεφάλι ενώ η μία από τις δολοφονημένες έφερε και χτυπήματα στην κοιλιά και το πρόσωπο. Τα θύματα ταυτοποιήθηκαν ως: Sakine Cansiz, ιδρυτικό στέλεχος του Κουρδικό Εργατικού Κόμματος (PKK) και υπεύθυνη του τομέα γυναικών της οργάνωσης στην Ευρώπη, Fidan Dogan, αντιπρόσωπος του Κουρδικού Εθνικού Κογκρέσου (KNC) στο Παρίσι και Leyla Soylemez, ακτιβίστρια με ενασχόληση τις διπλωματικές σχέσεις του κουρδικού κινήματος. Σύμφωνα με τη Γαλλική Αστυνομία, οι γυναίκες βρίσκονταν στο Ινστιτούτο το μεσημέρι της Τετάρτης οπότε και άνοιξαν μόνες τους στον δολοφόνο τους.
Το απόγευμα μέλος της κουρδικής κοινότητας επιχείρησε να εισέλθει στο κτίριο αλλά βρήκε τις πόρτες κλειδωμένες ενώ στη συνέχεια συγγενείς τους που ανησύχησαν πήγαν στο Ινστιτούτο και αφού είδαν αίματα στην πόρτα αναγκάστηκαν να την σπάσουν για να εισέλθουν. Ο Γάλλος πρόεδρος Francois Hollande χαρακτήρισε τις δολοφονίες “φρικτές” ενώ ο υπουργός Εσωτερικών Manuel Valls που μετέβη στο σημείο δήλωσε ότι οι τρείς γυναίκες εκτελέστηκαν χωρίς καμμία αμφιβολία. Μέχρι στιγμής τα κίνητρα παραμένουν άγνωστα, αν και η εφημερίδα Le Figaro στην ιστοσελίδα της, αναφέρει ότι το Ινστιτούτο είχε διαφορές με την Τουρκική κοινότητα του προαστίου Saint-Denis και πιο συγκεκριμένα με εκδότη τοπικής Τουρκικής εφημερίδας.
Αυτό που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο είναι η χρονική στιγμή της τριπλής δολοφονίας. Η τουρκική κυβέρνηση μέσω διαρροών στα ΜΜΕ ανακοίνωσε χθες ότι επήλθε συμφωνία επί της αρχής με τον φυλακισμένο Κούρδο ηγέτη Abdullah Öcalan για τη διακοπή των εχρθοπραξιών από τον ερχόμενο Μάρτιο.
Tα πιθανότερα ενδεχόμενα είναι τα εξής δύο:
1. Προβοκάτσια του “βαθέως” τουρκικού κράτους που σε καμμία περίπτωση δεν επιθυμεί τη διακοπή των εχθροπραξιών και την επίτευξη συμφωνίας με το κουρδικό κίνημα. Εκτελεστές σε αυτή τη περίπτωση θεωρούνται άτομα που σχετίζονται με την τουρκική μαφία και το οργανωμένο έγκλημα.
2. Σύγκρουση στο εσωτερικό του κουρδικού κινήματος και εκκαθάριση αντιφρονούντων στελεχών που διαφωνούν με την διαδικασία τερματισμού των εχθροπραξιών. Σε περίπτωση επιβεβαίωσης αυτής της εκδοχής, η διάσπαση του κουρδικού κινήματος θεωρείται βέβαιη, όπως ακριβώς συνέβη με τα μέλη του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA) που διαφώνησαν με την εκεχειρία του 1997 και σχημάτισαν τον Real IRA.
Λιγότερo πιθανή εκδοχή, που σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να αποκλειστεί, είναι η τριπλή εκτέλεση να οφείλεται σε επαγγελματίες δολοφόνους των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, οι οποίες ελέγχονται πλήρως από τον Tayyip Erdoğan. Σε αυτή τη περίπτωση, η τουρκική κυβέρνηση θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το στυγερό έγκλημα για να επιτύχει ταχύτερη υλοποίηση των ειρηνευτικών διαδικασιών ή να βελτιώσει τη διαπραγματευτική της θέση έναντι του Öcalan. Το ενδεχόμενο θεωρείται μικρό και λόγω της άτυπης συμφωνίας ανάμεσα στο PKK και της Τουρκίας που προβλέπει πως δε θα πραγματοποιούνται επιθέσεις εναντίον μελών του κουρδικού κινήματος και κατά στελεχών της τουρκικής κυβέρνησης σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Η Sakine Cansiz στο πλευρό του ιστορικού ηγέτη του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος.
Sakine Cansiz
Το «μεγάλο όνομα» ανάμεσα στις νεκρές είναι ασφαλώς η 54χρονη Sakine Cansiz, γνωστή με το αντάρτικο ψευδώνυμο «Sara». Η Cansiz γεννήθηκε το 1958 στην πόλη Τουνζελί (Ντέρσιμ στα κουρδικά) στη νοτιοανατολική Τουρκία. Το 1978, σε ηλικία μόλις 20 ετών, συμμετείχε στο ιδρυτικό συνέδριο του ΡΚΚ και έκτοτε ασχολήθηκε ενεργά με το κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα. Το 1979 συνελήφθη για πρώτη φορά, δικάστηκε, καταδικάστηκε και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Ντιγιαρμπακίρ όπου υπέστη φρικτά βασανιστήρια. Μετά την αποφυλάκισή της βγήκε στην παρανομία και άρχισε να συμμετέχει στην πολιτική και ένοπλη δράση του ΡΚΚ ως «Sara». Απομακρύνθηκε από το αντάρτικο στις αρχές της δεκαετίας του ’90, διότι κατήγγειλε τη δολοφονία του Mehmet Şener ο οποίος ζητούσε επίμονα τον εκδημοκρατισμό του κόμματος και εκτελέστηκε το 1990 υπό μυστηριώδεις συνθήκες στο βόρειο Συρία, μαζί με τη γυναίκα του. Η Cansiz πήγε πρώτα στην κοιλάδα Μπεκάα του Λιβάνου, όπου ασχολήθηκε με τον συντονισμό των τμημάτων γυναικών του ΡΚΚ και ύστερα εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη, δρώντας κυρίως στη Γερμανία όπου υπάρχουν οι μαζικότερες οργανώσεις Κούρδων μεταναστών. Εθεωρείτο προστατευόμενη του Murat Karayilan, επικεφαλής της στρατιωτικής πτέρυγας του ΡΚΚ ωστόσο φέρεται να είχε σοβαρές διαφωνίες με τον σημερινό ισχυρό άνδρα των Κούρδων ανταρτών της Τουρκίας, τον Fehman Hüseyin και είχε έρθει σε αντιπαράθεση για τα οικονομικά του κόμματος με τον υπεύθυνο του συγκεκριμένου τομέα Zübeyir Yılmaz.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου