Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΠΕΤΕΙΟΙ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΩΝ 1ης ΚΑΙ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Από το ‘‘Μολών Λαβέ ’’των  Θερμοπυλών, στο‘‘ Ελευθερία ή Θάνατος’’ του 1821, και  από το ‘‘ΟΧΙ ’’ του Μεταξά στη Μεταλαβιά της  ‘‘Λευτεριάς ’’  του  Αγίου δισκοπότηρου του Μαχαιρά και του ολοκαυτώματος του φοίνικα, που  Αναγεννάται  από τις στάκτες  του,  στη Αναγέννηση  του Λαού και του Εθνους  μας, στηριγμένοι στις Αρχές και τις Αξίες που μεταλαμπάδευσαν οι  Πρόγονοι μας,  με τις  επιταγές αλλά και τις θυσίες τους τους Αγώνες αλλά και με το Αθάνατο τους Πνεύμα.

Άλλη μιά επέτειος σαν σήμερα  Τετάρτη 21η Οκτωβρίου του 1931 επέτειος των Οκτωβριανών.  83 ολόκληρα χρόνια  συμπληρώνονται μέχρι σήμερα, εξέγερση μιάς χούφτας Ελληνοκυπρίων με λάβαρο τους τις Γαλανόλευκες, φλογεροί  Αγωνιστές, ξεκίνησαν από τη Φανερωμένη με πρωτοπόρο τον Αρχιμανδρίτη Διονύσιο Κυκκώτη
σαν νέος Παπαφλέσσας, ανεμίζοντας την Γαλανόλευκη,  ανάμεσα τους, ο παρασημοφορημένος  –  εθελοντής  -  πολεμιστής  των  Βαλκανίων  και σημαιοφόρος  Σάββας Τενίσης,  κατευθύνθηκαν  στο Κυβερνείο του Άγγλου δυνάστη, Σερ Ρόναλντ  Στορς, αφαίρεσαν την Σημαία του κατακτητή και ανύψωσαν την Ελληνική.    

 Η 28η Οκτωβρίου 1940 άνοιξε μια νέα Λαμπρή σελίδα της Ιστορίας του Ελληνισμού
για νέες ΔΟΞΕΣ για ακόμα ένα βροντερό ΟΧΙ στο ξένο εισβολέα.
Τα  Ελληνικά στρατεύματα αντιμετώπισαν ολόκληρη τη στρατιά  και την  αεροπορία του  Μουσολίνι  που  πίστευε ότι, θα νικήσει  εύκολα  τον  Ελληνικό  Στρατό  και θα
άνοιγε εύκολα το δρόμο στα Γερμανικά στρατεύματα να περάσουν.

Όμως δεν λογάριασε ότι του Έλληνα η ψυχή είναι ακλόνητη και δεν λυγίζει μπροστά σε απειλές, αλλά  με Πίστη στο Θεό,  ρίχνεται στη  μάχη και ξέρει να κερδίζει, και το
απέδειξε κατά την διάρκεια των χιλιετηρίδων.

Χρέος και επιταγή για την Πατρίδα,  όχι μόνον σ’ αυτούς που έφυγαν, για τη δική μας γενιά, αλλά προπάντων σ’ αυτούς που θ’ άρθουν, αφού προσωρινά αποφασίζουμε  για το μέλλον τους. 

Ιερόν Καθήκον μας, να  πορευθούμε συμπαρατασσόμενοι  και συναγωνιζόμενοι, μας,  υπηρετώντας, την Πατρίδα,  προστατεύοντας  την  εδαφική  μας  ακεραιότητα  και το ενιαίο  του  Κράτους και του Λαού  μας.
Χρέος να ζήσουμε  ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ  στη  Γη που μας γέννησε, οφειλή να μπορούμε να κοιτάζουμε τα παιδιά μας στα μάτια με περηφάνεια.
Καθήκον μας να διώξουμε τη ‘‘νύκτα  που βλάστησε’’ στη  ψυχή  μας και  πρέπει να ανασηκωθούμε   και να αποτινάξουμε το αίσχος  που αμαυρώνει  τον  Πενταδάκτυλο και θα πρέπει να ανασάνουμε ξανά τον ελεύθερο Αέρα του  μελτεμιού της Κερύνειας,
μας, να ξαναμυρίσουμε τους λεμονανθούς της Αμμοχώστου και της Μόρφου και να προσκυνήσουμε στον Απόστολο Ανδρέα.
Ενωμένοι καρτερικά και οπλισμένοι με πάθος, πείσμα και εγκαρτέρηση, σταθεροί και  ακλόνητοι, στοχεύοντας στη  Απελευθέρωση  και  ΜΟΝΟΝ  σ’ αυτήν  χωρίς  φόβους  πάθη, κι’ αναστολές, χωρίς να φεισθούμε κόπων, κόστη,  χρόνο  και αίμα.
Πεισματικά, επίμονα και παθιασμένα με τη βοήθεια του Θεού να δώσουμε τον Αγώνα της Τιμής μέχρι τέλους.

     Τι κι’ αν χάσαμε μια  ΜΑΧΗ;   Ο πόλεμος  δεν τέλειωσε.  Θα  ξανακατέβουμε στη  στράτα και στο μονοπάτι, που οδηγεί στη Λευτεριά και στην  ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ. 
    
                   ‘‘Τίποτε  δεν ξεχάσαμε, μα τίποτε δεν ξεχνιέται.’’

Επέτειος   Ανεξαρτησίας  και εκτός από μέρας  μνήμης και ΤΙΜΗΣ είναι πρωτίστως ημέρα Εθνικού καθήκοντος και διατράνωσης της Πίστης μας, να υπερασπιστούμε  τη μικρή μας Πατρίδα  μέχρις Εσχάτων.  Νυν Υπέρ Πάντων ο Αγών.
Ο ύπουλος και επαίσχυντος τουρκικός επεκτατισμός,  είναι  ένα αδηφάγο  θηρίο,  που  δεν έχει κορεσμό,  ανικανοποίητο,  αχόρταγο  και  αιμοσταγές.

Δεν  θα  του  χαριστούμε,  μα ούτε θα παραδοθούμε  ή  θα υποκύψουμε αλλά θα παραμείνουμε  ανυποχώρητοι.   Θα  παραμείνουμε   επί των  ΕΠΑΛΞΕΩΝ  κάτω από τις λαμπερές ηλιακτίδες και θα παλέψουμε στη Γη που μας γέννησε, για την Αξιοπρέπεια και συνέχιση  του πολιτισμού  μας και να φανούμε Αντάξιοι των προγόνων μας.
          
Είναι χρέος μας λοιπόν, να θυμηθούμε τα λόγια των Ηρώων  μας, που μας άφησαν Πατριωτική κληρονομιά,
           
                  Θέλει Αρετήν και τόλμην η Ελευθερία.   
              
                 Ου περί χρημάτων τον Αγώνα ποιούμεθα αλλά περί Αρετής.
               
                 Αν λαχταράς τη Λευτεριά σε ξένους, μην ελπίζεις,
                μόνος σου πάρ’ την αν μπορείς, αλλιώς δεν την Αξίζεις.
 
        Εφθασε λοιπόν ξανά η μέρα για ακόμη  ένα  ΜΕΓΑΛΟ  ΚΑΙ ΒΡΟΝΤΕΡΟ  ΟΧΙ  στους βάρβαρους και  κουβαλητούς  ανατολίτες με τα εδώ ανδρείκελα και φερέφωνα  της υποταγής.  Είναι γνωστοί σε  όλους  μας  οι πολιτικάντηδες ενδοτικοί ανθέλληνες ηγετίσκοι που δίνουν όπλα στον εχθρό και προωθούν τη  διζωνική  ομοσπονδία  προς  όφελος τους για ξεπούλημα της Πατρίδας μας.    Σήμερα όλοι αυτοί,  έχουν γονατίσει σκόπιμα το Λαό μας, για να δεχθούμε την όποια τους λύση    ότι δήθεν η λύση, θα φέρει ανάπτυξη. Εμείς τους απαντούμε - λογαριάσατε λάθος.      
     Από τη ζοφερή οικονομία,  φθάσαμε  να αναλογιζόμαστε ευθύνες.
Ο Ελληνας κατά τη διάρκεια των αιώνων πέρασε πολλά δεινά και κακουχίες, κατοχές,
μα αντιστάθηκε σαν λιοντάρι και αγωνίζεται  μέχρι τέλους.    Ο ενθουσιασμός  πρέπει να  πυρακτώνει τη καρδιά μας να καταλαγιάζει τα πάθη μας και να γίνουμε  πνευματο φόροι  Αγωνιστές  και  πιστοί  στον  Αγώνα,  να  κρατήσουμε το  πυρσό  ψηλά και να συνεχίσουμε ακλόνητοι τις Ιερές παρακαταθήκες που μας άφησαν οι πρόγονοι μας.
       
Ενα μήνυμα λοιπόν θα τους στείλουμε ότι, δεν θα δεχθούμε τίποτα λιγότερο από τη Λεύτερη  μας  Πατρίδα, με ίσα  Ανθρώπινα δικαιώματα και  ατομικές ελευθερίες.  Δεν θα  δεχθούμε  διχοτομικές προτάσεις που να στηρίζονται στην εθνοκάθαρση.
Δεν θα δεχθούμε ομηροποίηση των επερχόμενων γενεών υπό καθεστώς Τυραννίας.

 Εμείς γνωρίζουμε την Ιστορία των Αγώνων του Εθνους μας  αλλά προπάντων μεταλάβαμε,   γέγοναι.
                                 Ζήτω η Ελεύθερη Κύπρος μας

Με Εκτίμηση
Α. Κακουλής



Δεν υπάρχουν σχόλια:

(Γιατί) Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία

  Η φετινή επέτειος της Εθνεγερσίας του 1821 σκιάζεται από ορισμένα μεγάλα και σκληρά γεγονότα, τα οποία κάποιοι δεν θέλουν, για τους δικούς...