ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΑΠΟΔΟΧΟΙ

 Άραγε είμαστε κοινωνία χωρίς ρίζες;  απόγονοι ποιών; μήπως απόγονοι Άθεων; ποιά

είναι η καταγωγή μας επί τέλους; σε τι πιστεύουμε; πως άραγε καταλήξαμε στον μηδενισμό;

 Η ντροπή,  η αξιοπρέπεια,  η ανθρωπιά,  ο φυσιολογικός  εγωισμός,  ο Πατριωτισμός

η αγάπη, τα Ελληνοχριστιανικά Ιδεώδη, η εκτίμηση,  ο σεβασμός προς  τον συνάνθρωπο μας,  η αγάπη  προς τη Πατρίδα,  η διδασκαλία  του Κυρίου μας και των Ιεραποστόλων, η οικογένεια, η μάννα, ο πατέρας, τα  αδέλφια, οι συμβουλές των γονέων μας, τα

αυθεντικά  παραδείγματα  προς μίμηση,   οι Δέκα  εντολές του Μωυσή,  η διδασκαλία των δασκάλων  και των καθηγητών μας, που πήγαν; 

Η ευγένεια, η καλή συμπεριφορά,η ψυχραιμία, η καλοσύνη, η αλληλοβοήθεια, η κατανόηση, αλήθεια μα που πήγαν;  

Γιατί φθάσαμε άραγε σ’αυτό το σημείο; Πολλά τα ερωτηματικά μα τίποτε απαντήσεις. Σήμερα επικρατούν  τα στοιχεία,  ο  θάνατος σου η  ζωή μου,  έχω  πλάτες  υπουργών, βολευτάδων, προεδρικών, διευθυντών και παραδιευθυντών,  καρεκλοκένταυρων, παραρουσφετολόγων,  ρουσφετολόγων, κλεφτών και λωποδυτών, λεφτά  πολλών  δισεκατο μμυρίων κατατιθέμενα με συμφωνίες στο εξωτερικό, μπας  και γίνει  κανένα  κούρεμα λιμουζίνες  και  έπαυλη των  1000  τ.μ στη  πόλη  με  κήπους,  εξοχικές  επαύλεις  στο βουνό και  στη παραλία, με υπηρέτριες Ασιάτισσες,  γκομενάκια  και  χρυσό, τακτικές  επισκέψεις στον υπερπολυτελείας ναό της Αφροδίτης για καλοπέραση, ταξιδάκια  αναψυχής μέσω του αεροδρομίου των κατεχομένων, ψωνίσματα από το εξωτερικό.

Καημένε φορολογούμενε, κατατρεγμένε και καταχρεωμένε,  απροστάτευτε άνεργε και άεργε, χαμηλοσυνταξιούχε πολίτη, πολλά τα σκάνδαλα,  οι ατασθαλίες, οι κλεψιές που υπάρχουν γύρω σου και σου τρων τις σάρκες σου με χίλιες Δυό παρανομίες, αδικίες μα που να βρείς το δίκιο σου. Ο καημένος ο πολίτης, απού φτωχός κι’ η μοίρα του.

Επίτέλους τι γίνεται σ’αυτή τη δύσμοιρη μπανανία  ή  παρακράτος;  Πότε  επίτέλους  

θα μπεί φραγμός να πάνε οι εκατοντάδες ή χιλιάδες κλέφτες και λωποδύτες στη φυλακή ή να οδηγηθούν επί τέλους στα δικαστήρια;   Κυβερνά κανείς;  ακούει κανείς;   βλέπει κανείς; Φωνή βοώντος εν τη ερήμω και οι  κυβερνώντες  σύρνουν  το  χορό...  Σαράντα παλληκάρια από τη Λε από τη Λεβαδειά... κι’ τούρκοι το χαβά τους.

Ευκαιρία να θυμίσω λίγες λέξεις, γιατί σιγά σιγά θα ξεχαστούν από τη μνήμη μας.

Δημοκρατία... Αξιοκρατία... χρηστή διοίκηση, δεσμεύομαι, κράτος, δικαιοσύνη,

Πατριωτισμός, πολιτισμός, αλήθεια,

Με Εκτίμηση

Α. Κακουλής