Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός...

      Η σχέση  μας με το Χριστό παρομοιάζεται με γάμο, γεγονός ευφρόσυνο και φαιδρό. Η  ώρα όμως των γάμων εναι άγνωστη. Οι πιστοί πρέπει ξάγρυπνοι να περιμένουν τήν έλευση του Νυμφίου. Και να, ξαφνικά, στό μέσο της νύχτας, σε χρόνο δηλαδή απρόσμενο, ακούγεται η ιαχή: «Ίδου ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και μακάριος ο δούλος, ών ενρήσει γρηγορούντα· άνξιος δέ πάλιν, ών ενρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ον ψυχή μου, μη το ύπνο κατενεχθής, ίνα μη το θανάτο παραδοθής, και της Βασιλείας έξω κλεισθής· Αλλά ανάνηψον κράζουσα· Άγιος, Αγιος, Αγιος εί ο  Θεός ημών, προστασίαις των ασωμάτων, σώσον ημάς.»

 Μεγάλη Δευτέρα και άρχισε και η δική μας πορεία, η σταυροαναστάσιμη πορεία της καρδιάς μας. Ας σκύψωμε μέσα, ας κοιτάξωμε τον ευατόν μας, ας καθαρήσουμε την ψυχή μας απο την αμαρτία, το ψέμα, την αναλήθεια. Ακολουθώντας πλάι πλάι τον Χριστό. Κοντά Του στην Βηθανία., στον δρόμο, στον Ναό. Στο ξεκίνημα αυτού του οδοιπορικού ο Κύριος μας ζητά, για να είμαστε δίπλα Του, την αγνότητα μας και την ανεξικακία μας. Η μετάνοια μας αυτή και η προσευχόμενη αγάπη μας στους εχθρούς μας, μας κάνουν συνοδοιπόρους. Ουρανοφύτευτο δένδρο και ο εαυτός μας όχι με τα επιδειξιομανή πυκνά φύλλα του εγωισμού και της καθωσπρέπειας του καλού ανθρώπου, αλλά με την βαθειά ταπεινή σιωπή των καρπών της αρετής της αγάπης. «Εν ψυχή συντετριμμένη, προσπίπτομέν σοι, και δεόμεθα σου Σωτήρ του Κόσμου. Συ γαρ ει ο Θεός των μετανοούντων».

     Ο Νυμφίος έρχεται στο μέσω της νύχτας, ετυχισμένος θα είναι αυτός που θα βρεθεί ξάγρυπνος να τον περιμένει. Πραγματικά καλότυχος θα είναι όποιος ξάγρυπνος περιμένει με στολισμένο το ένδυμα της ψυχής του με έργα αγαθά. Αυτόν τον άξιο,  ο Χριστός θα δεθεί πνευματικά και θα τον οδηγήσει στο Νυμφώνα του και θα τον κάνει κοινωνό των γλυκασμών και της ευωχίας της Θείας Βασιλείας Του. Ενώ ανάξιος αυτός που θα τον βρεί ράθυμο και απροετοίμαστο. Άθλιος και δυστυχής ο ανύποπτος που κοιμάται, έχοντας το ένδυμα της ψυχής του ακάθαρτο και λερωμένο από αμαρτίες, θα κριθεί αποκομμένος απο το πανηγήρι της χαράς. Άνθρωπος παραδομένος στις ηδονές και τους περισπασμούς της επίγειας ζωής. Άνθρωπος που ζεί αδιάφορος και αμέριμνος, χωρίς αίσθηση της πραγματικής γνώσης της υπαρξης του, της σχέσης του με το Θεό και την αιώνια ζωή και Βασιλεία των Ουρανών.

   Ας είμαστε σε εγρήγορση και έτοιμοι, μακρυά από τον πνευματικό ύπνο. Ψυχή μου παρέμηνε άγρυπνη, πρόσεχε μην βυθιστείς στη αμαρτία και την ακολασία, μην παραδοθείς στο υλικό θάνατο και μείνεις έξω από την Βασιλεία του Θεού, όπου βασιλεύεις το πυκνό σκοτάδι.

Ντίνος Ορφανός