Μουσταφά Ακκιντζί

 Ο Νεόφυτος Λοιζίδης του πανεπιστημίου του Κέντ με τις μεγάλες διασυνδέσεις με Τουρκία, υποστηρικτής της λύσης των δύο κρατών, δεν ήταν τυχαίο που σε πρόσφατες αναφορές του ( παρουσίαση βιβλίου του Λίντσευ στο Λονδίνο για την συνεργασία βοθροκαθαρισμού μεταξύ Μουσταφά Ακκιντζί και Λέλλου Δημητριάδη, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις) επανειλημμένα έφερνε στο προσκήνιο την συνεργασία Ακκιντζί/Δημητριάδη για το αποχετευτικό Λευκωσίας. Είχε τροχοδρομηθεί η επαναφορά του στο προσκήνιο από εκείνους που σχεδιάζουν...

Ο Ακκιντζί συμμετείχε τακτικά σε συγκεντρώσεις «επαναπροσέγγισης»¨που διοργάνωναν οι ΄Αγγλοι στο Λονδίνο εξού και η συνεργασία τότε Ακκιντζί/Δημητριάδη. Και ο Λέλλος ήταν συμμετέχων σε εκείνες τις επαφές που διοργάνωναν οι τάχατες φίλοι της Κύπρου με πρωτεργάτρια την περσόνα νον γκράτα Μαίρη Σάουθκοτ και που ξεκίνησαν από το Κάμπτεν Τάουν του Λονδίνου επί Σερ Χιού  Φούτ και αργότερα του φλεγματικού λόρθου Νίκολας Μπέθελ (της ΜΙ6 σε σχέση με τη Ρωσία).

Ο Ακκιντζί πιο συγκεκριμένα ήταν ένας από εκείνους τους επίλεκτους Τ/κ που μαζί με ίδιους Ε/κ υπέγραψαν μάλιστα το 1988 διακήρυξη (που ετοίμασε ο λόρδος Μπέθελ που προήδρευε και τους έβαλε και υπέγραψαν) , για την υπόσχεσή τους να δημιουργήσουν «recreating a common homeland... coming generations will never forget the people who founded the new federal Republic ofCyprus”.

Οι υπόλοιποι ήσαν –

Κώστας Αποστολίδης, Μιχάλης Ατταλίδης, Εργκίν  Πιριντζί, Πόπη Δανιήλ, Παύλος Δίγλης, Αλπάι Τουρτουράν, Ισμέτ Κοτάκ, Κωνσταντίνος Λόρδος, Οζγκέρ Οζγκούρ, Χρυσόστομος Περικλέους, Ανδρέας Πσιλλίδης, Μουσταφά Περτί Σογιέρ, Ογιά Ταλάτ (σύζυγος του Μ. Α. Ταλάτ).

(‘Όπως βλέπετε ορισμένοι έχουν ήδη πεθάνει). Στην σελίδα των υπογραφών υπάρχει μια θέση κενή. Πιστεύεται ότι η κενή εκείνη θέση ήταν για τον Λέλλο Δημητριάδη ο οποίος παρευρέθηκε στο εν λόγω συνέδριο αλλά για άγνωστους λόγους αφαιρέθηκε προφανώς η υπογραφή του.  Έγραψα γι΄αυτούς στο αγγλικό μου βιβλίο που εκδώσαμε με την Αδούλωτη Κερύνεια το 2000 «Conspiracy or Blunder?”  στο κεφάλαιο 6 « Οι Φίλοι»  και φωτοαντίγραφα στις σελίδες 268 – 269. 

Επομένως μπορούμε κάλιστα να πούμε ότι ο Ακκιντζί σήμερα είναι ...  ο εκλεκτός των Άγγλων που ετοίμασαν και είχαν στο περιθώριο μέχρι να έλθει η ώρα του. Και ήλθε.

Τίποτα το ιδιαίτερο, λοιπόν, με την εκλογή του. ΄Ηλθε η ώρα του να εκπληρώσει και αυτός το «καθήκον» του και να δοκιμαστεί από εκείνους που τον ετοίμασαν πριν χρόνια...

Φανούλα Αργυρού