Ιστορία της ΜΥΚ

Παλιά φωτογραφία εκπαίδευσης στη ρίψη και περισυλλογή βατραχανθρώπων. Η μέθοδος αυτή χρησίμευε στην ομοιόμορφη άφεση βατραχανθρώπων κατά μήκος ακτών, ώστε στη συνέχεια κολυμπώντας προς αυτές κατά κανόνα νύχτα,  να τις αναγνωρίζουν,  κάνοντας  παράλληλα βυθομετρήσεις μέχρι τον αιγιαλό.
Στη συνέχεια,  κολυμπούσαν πάλι προς τη θάλασσα και σε προκαθορισμένη απόσταση, συνήθως ενός ναυτικού μιλίου, ευθυγραμμίζονταν σε αποστάσεις περίπου 50 μέτρων μεταξύ τους για να περάσει το ταχύπλοο  να τους περισυλλέξει με ταχύτητα, χρησιμοποιώντας τον βρόγχο, ένα σχοινί δηλαδή που είχε σταθερή θηλιά, από όπου ο βατραχάνθρωπος έπρεπε να περάσει το χέρι  του για να ανέβει στην φουσκωτή λέμβο που παρέπλεε με το ταχύπλοο, όπως βλέπετε στη φωτογραφία. Η άλλη μέθοδος είναι η ρίψη και περισυλλογή με ελικόπτερο, κάτι που τακτικά γίνεται σε επιδείξεις δεξιότητας κατά τις επισκέψεις υψηλών προσώπων. Χρειάζεται μεγάλη σωματική αντοχή, δύναμη και ταχύτητα. Πολύωρη εξάσκηση στο σχολείο μέχρι εκτέλεσης του τέλειου. (Πηγή)

Η ανάγκη για την δημιουργία μιας πολεμικής δύναμης από σκληροτράχηλους αμφίβιους κομάντος αναγνωρίστηκε μετά από τις αποβατικές επιχειρήσεις και θαλάσσιες δολιοφθορές που πραγματοποιήθηκαν κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η ιδέα για την ίδρυση ειδικής σχολής για την εκπαίδευση τους στην πατρίδα μας, ωρίμασε μετά από την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του εμφυλίου που τερματίστηκε το 1949.

Από το 1950 το Ελληνικό κράτος άρχισε να οργανώνεται και να προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές που άνοιξαν αυτοί οι δύο μακροχρόνιοι και καταστροφικοί πόλεμοι. Στην προσπάθεια αυτή και με την ένταξη της χώρας μας στην Ατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ), άρχισε και η οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων που μέρος αυτής ήταν και η δημιουργία της πολεμικής δύναμης των Βατραχανθρώπων.

Μια πολύ σπάνια φωτογραφία του χώρου της ΜΥΚ όπως ήταν πριν από 50 χρόνια. Διακρίνεται ο στίβος εμποδίων που είχε πρωτοκατασκευαστεί . Η φωτογραφία επικεντρώνεται στην πισίνα όπου ένας βατραχάνθρωπος κάνει επίδειξη σε επισκέπτες,  του τρόπου διέλευσης της οριζόντιας σχοίνινης αερογέφυρας. (Πηγή)

Για τον σκοπό αυτό στάλθηκαν στις ΗΠΑ το 1954, επιλεγμένα στελέχη για να φοιτήσουν εις τηνΣχολή των Αμερικανών Βατραχανθρώπων - των Underwater Demolition Teams (UDT) - και οι οποίοι θα αποτελούσαν τους οργανωτές και εκπαιδευτές της Σχολής Βατραχανθρώπων στην Ελλάδα. 

Επελέγησαν τα κτίρια στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Κανελλόπουλος (Κ.Ε.ΚΑΝ.) στην περιοχή του Σκαραμαγκά, για την εγκατάσταση γραφείων εκπαίδευσης, την αίθουσα διδασκαλίας, μαθημάτων, την ενδιαίτηση εκπαιδευτών και μαθητών, τις αποθήκες καταδυτικού εξοπλισμού και εκπαιδευτικού υλικού και λοιπών υλικών κολύμβησης, ελαστικών λέμβων, οπλισμού και εκρηκτικών υλών, τον χώρο πλήρωσης συσκευών καταδύσεων ανοιχτού και κλειστού κυκλώματος. Επίσης κατασκευάστηκαν 17 τεχνητά εμπόδια κατά μήκος του στίβου μάχης, στα πρότυπα των UDT.

Με την ολοκλήρωση των εγκαταστάσεων τον Ιούλιο του 1957 άρχισε η λειτουργία της Σχολής Βατραχανθρώπων με την εκπαίδευση του 1ου Σχολείου Υποβρυχίων Καταστροφών και εκπαιδευτές τους Ν. Καρτελιά, Γ. Κανταρέλη, Κ. Τζουάνη και Αξ/κο εκπαίδευσης τον Τραγέα. Η εκπαίδευση του 1ου Σχολείου ΥΚΤ ξεκίνησε στις 31/7/1957 και ολοκληρώθηκε στις 4/12/1957. Αυτοί που άντεξαν την σκληρή εκπαίδευση του 1ου Σχολείου ΥΚΤ ήταν 5 άτομα, οι ναύτες Γ. Γαλημήτης, Γ. Δέδες, Δ. Καλφόπουλος, Α. Μούγιος και Κ. Τσακίνης.

Πρώτοι βατραχάνθρωποι (Πηγή)

Οι 5 αυτοί σκληροτράχηλοι Βατραχάνθρωποι αποτέλεσαν την πρώτη μικρή ομάδα των ΟΥΚ, η οποία συμμετείχε τόσο στην υποβοήθηση της λειτουργίας της Σχολής όσο και στην συμμετοχή επιχειρησιακών αναγκών.

Βαρκοπορεία στο Σκαραμαγκά. Προφανώς λίγο μεταγενέστερη φωτογραφία, αφού τα ναυπηγεία που φαίνονται στο βάθος, κατασκευάστηκαν το 1958. (Πηγή)

Μετά τη σταδιακή αλλαγή των αμερικανικών UDT (Underwater Demolition Teams) και την εμφάνιση των ομάδων SEAL (Sea Air Land), η Σχολή Βατραχανθρώπων μετονομάζεται σε Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών (ΜΥΚ) ενώ με την πάροδο των ετών εξελίσσεται ακόμη περισσότερο και τον Απρίλιο του 2002 μετονομάζεται σε ΔΥΚ* (Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών).

Πηγή