Παρακολουθώντας τα σχόλια πολιτών μέσα από το διαδίκτυο και σε προσωπική επαφή μαζί τους, εισπράττω και διαπιστώνω μια ανακούφιση από μέρους τους, για το γεγονός ότι επειδή οι συνομιλίες στο ‘’Μόντ Πελεράν’’ της Ελβετίας δεν κατέληξαν σε συμφωνία, περίπου τελειώσαμε με την λύση του Κυπριακού στην βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ΔΔΟ. Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα, είναι όμως έτσι;
Έχω την άποψη ότι η Ελλάδα, πολύ σωστά έχει τις ενστάσεις της στο θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας, όχι μόνο για το καλό της Κύπρου αλλά και για το καλό της Ελλάδας αλλά και της ίδιας της Ευρώπης. Από την άλλη, δεν μπορεί να μας διαφεύγει το γεγονός ότι, αν ο Νίκος Αναστασιάδης έπαιρνε κάποια πρόσθετα ψίχουλα στο εδαφικό, θα συναινούσε στο καθορισμό πενταμερούς συνάντησης, με ανοικτά όλα τα υπόλοιπα θέματα για να αποφασίσουν οι ξένοι τι επιπρόσθετο θα παραχωρούσαμε στην Τουρκία, απ’ όσα ο ίδιος έχει, ερήμην των πολιτών και της αντιπολίτευσης, ήδη δεσμευτεί για να παραχωρήσει.
Στις 4 Δεκεμβρίου έχει καθοριστεί συνάντηση μεταξύ Τσίπρα και Ερντογάν για να συζητηθεί το θέμα της Ασφάλειας και των Εγγυήσεων, από το αποτέλεσμα της οποίας θα εξαρτηθεί ο καθορισμός η όχι ‘’πολυμερούς’’ όπως αποκαλείται συνάντησης, και εύχομαι και προσεύχομαι να μην ανατρέψει την εθνικά σωστή απόφαση που πήρε ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας κ Κοτζιάς. Πολύ φοβάμαι όμως και μακάρι να διαψευστώ, ότι με δεδομένη την δεινή οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η Ελλάδα, θα καμφθούν η/και θα μετριασθούν οι όποιες ενστάσεις της στο θέμα αυτό και θα καθοριστεί πενταμερής συνάντησης, για να κλείσει όπως όπως το κυπριακό για να εξυπηρετηθούν τα πάγια σχέδια της Τουρκίας, τα οποία προβλέπονται στο εκ ‘’5 Σημείων Σχέδιο’’ της Τουρκίας για πλήρη προσάρτηση της Κύπρου το οποίο συνέταξε ο τούρκος συνταγματολόγος Νιχάτ Ερίμ το 1956.
Μου είναι αδιανόητο και απολύτως ακατανόητο πως δύο άνθρωποι, που όπως παρουσιάζονται με τις δημόσιες δηλώσεις τους, βρίσκονται χιλιόμετρα απόστασης ο ένας από τον άλλο, πήγαν στη Ελβετία για να λύσουν το κυπριακό μέσα σε συνθήκες πλήρους συσκότισης και ερήμην του κυπριακού ελληνισμού. Μου είναι επίσης ακατανόητο πώς ενώ άλλα σοβαρότατα θέματα, πέραν του περιουσιακού – εδαφικού εκκρεμούν, ο Αναστασιάδης απεδέχθη τον καθορισμό πολυμερούς συνάντησης. Μήπως είναι γιατί ο Ν. Αναστασιάδης είχε πρόθεση να κάνει του κεφαλιού του και πολιτική του ποδαριού, που δεν πήρε μαζί του το Εθνικό Συμβούλιο, όπως γινόταν πάντα μέχρι τώρα, ενώ απαγορεύτηκε και στους δημοσιογράφους η είσοδος στο ξενοδοχείο.που διεξήγοντο οι διαπραγματεύσεις;
Γιατί όμως άραγε οι τούρκοι και οι ξένοι φίλοι τους ήθελαν απομονωμένο στο ‘’Μοντ Πελεράν’’ τον Νίκο Αναστασιάδη; Μήπως γιατί γνωρίζουν τις πραγματικές του προθέσεις, τις οποίες ήθελε δια πυρός και σιδήρου να περάσει απο το 2004 με το Σχέδιο Ανάν; Μήπως γιατί γνωρίζουν ότι είναι ιδεολογικά δικός τους άνθρωπος και θα κάνει ότι του πουν; Η μήπως γνωρίζουν την εξάρτηση του από το αλκοόλ και θα προσπαθούσαν να το εκμεταλλευτούν, με ότι αυτό συνεπάγεται; Η μήπως τέλος και τα τρία πιο πάνω; Κατά τη άποψη μου η εξάρτηση του Προέδρου από το αλκοόλ είναι μεν ένας άκρως επικίνδυνος για μας παράγοντας, αλλά πιο επικίνδυνος παράγοντας πιστεύω είναι σε τελική ανάλυση, η πολιτική του φιλοσοφία και οι εμμονές του να αποδείξει ότι το 2004 ήταν σωστός και παραμένει δεσμευμένος να πετύχει λύση του Κυπριακού που δεν πέτυχαν οι προκάτοχοι του.
Ο ίδιος τονίζει συνεχώς ότι δεν θα φέρει σχέδιο χειρότερο από αυτό του 2004 αλλά απ’ ότι φαίνεται, το σχέδιο αυτό θα είναι όντως χειρότερο από το σχέδιο ΑΝΑΝ και αν αυτό τεθεί τελικά σε νέο Δημοψήφισμα, ο Κυπριακός Ελληνισμός σίγουρα θα το καταψηφίσει και σε μια τέτοια περίπτωση ο διεθνής παράγοντας θα του φορτώσει όλες τις ευθύνες της μη λύσης με ότι αυτό συνεπάγεται, αγνοώντας παράλληλα ότι το 2004 η τουρκική πλευρά πέρασε το ΝΑΙ στο σχέδιο ΑΝΑΝ με τις ψήφους των παράνομα πολιτογραφημένων εποίκων.
Μέχρι σήμερα μας δόθηκαν πολλές ευκαιρίες για να επανατοποθετήσουμε το Κυπριακό στη σωστή, λειτουργικά και οικονομικά βιώσιμη του βάση και δεν τις εκμεταλλευτήκαμε, με κυριότερες αυτές της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, και του σχεδίου ΑΝΑΝ. Σήμερα η Τουρκία μας φανερώνει ξανά με απροκάλυπτο και προκλητικό πλέον τρόπο τις πραγματικές της προθέσεις, αλλά η πολιτική μας ηλιθιότητα και ο άκρατος μας ενδοτισμός δεν μας αφήνει να δούμε την σκληρή πραγματικότητα, εξακολουθούμε δε να επιμένουμε στην λύση της ΔΔΟ που είναι μια λύση ρατσιστική μη λειτουργική και μη οικονομικά βιώσιμη.
Ακόμα κι αν επιβεβαιωθεί οριστικά η αποτυχία της προσπάθειας στην Ελβετία κανένας, μα κανένας εφησυχασμός δεν επιτρέπεται, αφού είναι περισσότερο από βέβαιο ότι οι σύμμαχοι της Τουρκίας, η οποία σκόπιμα εμφανίζεται δυσαρεστημένη από αυτούς, επικαλούμενη το πρόσφατο πραξικόπημα, τα γεγονότα της Συρίας και την μεγάλη πλέον πιθανότητα δημιουργίας Κουρδικού Κράτους, θα την ανταμείψουν σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων τόσο στην Κύπρο όσο και στο Αιγαίο. Από την άλλη, Τούρκοι και ξένοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η παρουσία του Αναστασιάδη στην Εξουσία είναι η καλύτερη ευκαιρία για αυτούς που παρουσιάστηκε ποτέ για να κλείσουν το Κυπριακό υπέρ των τουρκικών συμφερόντων, ευκαιρία που δεν παρουσιάστηκε ξανά στο παρελθόν αλλά ούτε και πρόκειται να παρουσιαστεί ανάλογη στο μέλλον
Να μην μας διαφεύγουν φυσικά και κάποιοι άλλοι αδυσώπητοι και καταθλιπτικοί παράγοντας για Ελλάδα και Κύπρο και αυτοί έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι με προδοτικές πράξεις και παραλήψεις των ηγετών τους, έχουν μετατρέψει Ελλάδα και Κύπρο σε αποικίες χρέους, και σε τέτοιες αποικίες χρέους, οι όποιες αντιστάσεις εξασθενούν, μια που όπως γνωρίζουμε η ισχυρή οικονομία μιας χώρας επιβάλλει και τις πολιτικές της θέσεις. Τρανή απόδειξη τούτου είναι η Τουρκία, η ισχυρή οικονομία της οποίας αλλά και ο πληθυσμός των 80 εκ. που έχει, την καθιστούν σημαντικό σύμμαχο και εμπορικό εταίρο των χωρών της δύσης.
Η απόλυτα λανθασμένη στάση όλων των προηγούμενων ηγεσιών στο θέμα της λύσης στην βάση ΔΔΟ, μας έφερε σε οριακό πλέον σημείο και ένα βήμα πριν την τουρκοποίηση. Δεν είναι μόνο ο κάθε Αναστασιάδης και ο ενδοτισμός του που ευθύνεται. Τεράστιες ευθύνες έχουν οι εκάστοτε ηγεσίες των 3 μεγάλων κομμάτων οι οποίες για μικροπολιτικούς λόγους δεν θέλουν να αντιληφθούν τα αυτονόητα για να μην απομυθοποιηθούν. Είναι επιτέλους καιρός σύσσωμη η πολιτική ηγεσία να αντιληφθεί ότι η ΔΔΟ είναι μια καταστροφική λύση και δεν μπορεί ο εκάστοτε Πρόεδρος να συνεχίζει τις συνομιλίες στη βάση της ΔΔΟ, επικαλούμενος ότι την δέχθηκαν οι προκάτοχοι του, και να προχωρεί σε νέες υποχωρήσεις για να κατευνάσει το θηρίο.
Η εκλογή του Μουσταφά Ακκινζιή και του Μεχμέτ Αλη Ταλάτ στην ηγεσία των τουρκοκυπρίων καλωσορίστηκαν αφελώς τόσο από Χριστόφια όσο και από Αναστασιάδη ως προάγγελος για δίκαιη λύση του Κυπριακού, δηλώνοντας μάλιστα ότι μοιράζονται μαζί τους το ίδιο όραμα κάνοντας σοβαρότατες πρόσθετες παραχωρήσεις, παραγνωρίζοντας βλακωδώς ότι τίποτα δεν μπορούν να αποφασίσουν χωρίς το οκ της Τουρκίας, και αυτό απεδείχθη περίτρανα στις πρόσφατες συναντήσεις στην Ελβετία.
Δεν μπορώ προσωπικά να συνεχίσω να αποδέχομαι, άνθρωποι προβληματικοί και άρρωστοι, όπως ο Χριστόφιας και ο Αναστασιάδης να καταστρέφουν την πατρίδα μου και εγώ να μένω αδρανής. Μπορεί ο αχάπαρος αυτός πολιτικά λαός να εγκλωβίσθηκε και να εξέλεξε στην Προεδρία της Δημοκρατίας δύο αποδεδειγμένα προβληματικούς ανθρώπους, άλλα από την άλλη, όπως συμβαίνει και σε προσωπικό επίπεδο στην ζωή, τα λάθη μας πρέπει να τα διορθώνουμε για να προλάβουμε την καταστροφή μας
Επιθυμώ για ακόμη μια φορά να αναδείξω το πρόβλημα της μακροχρόνιας εξάρτησης του Προέδρου Αναστασιάδη από το αλκοόλ, η οποία σύμφωνα με επιστημονικές και ιατρικές παραδοχές, μειώνει την κριτική του σκέψη, την αντίληψη του, την αυτοσυγκέντρωση του, καθώς επίσης και τις οποίες ανθρώπινες και εθνικές ευαισθησίες ενδεχομένως να διαθέτει. Είναι δεκάδες τα φιλμάκια (Παρουσιάζονται στο τέλος του κειμένου) και χιλιάδες οι μαρτυρίες ανθρώπων που επιβεβαιώνουν το πρόβλημα του Προέδρου και για αυτό πρέπει με κάθε τρόπο και μέσο να πεισθεί να εγκαταλείψει την εξουσία προτού να είναι αργά για όλους μας. Αν ο Πρόεδρος δεν πεισθεί να το πράξει το συντομότερο και επιμένει να συνεχίζει να παίζει ενσυνείδητα η ασυνείδητα το παιχνίδι της Τουρκίας, τότε δεν μας μένει άλλος δρόμος από του να απαιτήσουμε την παραίτηση του επικαλούμενοι το άρθρο 44 του Κυπριακού Συντάγματος. Και μην μου πει κανείς ότι απαξιώνω τον Πρόεδρο και τον Θεσμό του Προέδρου, γιατί έγνοια μου ήταν και είναι η προστασία της πατρίδας μου από εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς και όχι η προστασία του image του κάθε Αναστασιάδη.
Με δεδομένο ότι ο Πρόεδρος, μετά την απαράδεκτη στάση της Τουρκίας στη Ελβετία εξακολουθεί και εκλιπαρεί για συνέχιση των συνομιλιών, αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι έχει πρόβλημα καθώς επίσης και ότι έχει πρόθεση να παραχωρήσει και άλλα στους Τούρκους και να μας εγκλωβίσει σε ένα νέο Δημοψήφισμα, το σίγουρο ΟΧΙ του οποίου αυτή την φορά θα μας κοστίσει πολύ ακριβά. Ενόψει αυτού και προτού να είναι αργά για όλους μας, και σε μια ύστατη προσπάθεια διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, καλώ όλους όσους μοιράζονται τις ανησυχίες μου και κυρίως κάποιους Νομικούς να συνασπιστούμε για να προβούμε άμεσα στις 2 πιο κάτω ενέργειες:
1. Ομαδική (Class Action) επίκληση – αγωγή με βάση το άρθρο 44 του Κυπριακού Συντάγματος για παραίτηση του Προέδρου.
2. Σχηματισμό Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας και Ειδικού Σκοπού για προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας και επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην Σωστή, Δημοκρατική και Ευρωπαϊκή του Βάση.
Όμηρος Αλεξάνδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου