Πριν από μερικά χρόνια οι υποστηρικτές της ελεύθερης οικονομίας στήριζαν την πολιτική του ελεύθερου εμπορίου ενάντια στον κρατικό προστατευτισμό, έλεγαν ότι θα βοηθούσε τα κράτη να αυξήσουν την παραγωγικότητα τους και κατά επέκταση την οικονομία τους. Σήμερα, το ελεύθερο εμπόριο προστατεύει τις μεγάλες πολυεθνικές εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Ένας άκρατος λαϊκισμός που λέει ότι οι εταιρείες θα βοηθήσουν την ανεργία να μειωθεί και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών να βελτιωθεί. Τίποτα από όλα αυτά δεν έχει συμβεί, αντιθέτως με τις πολιτικές αυτές το χρήμα μαζεύεται σε όλο πιο λίγους, η ανεργία εκτοξεύεται και τα έθνη υποφέρουν από αυτούς που υποτίθεται πρόκειται να τους σώσουν.
Μία τέτοια προσπάθεια «διάσωσης» είναι και η συμφωνία CETA. ( Περιεκτική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία) η οποία συμφωνήθηκε πρόσφατα μεταξύ Ε.Ε. και Καναδά, αξιοσημείωτο είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία συμφώνησε χωρίς να διαβουλευθεί με την βουλή και του θεσμικούς της εταίρους που επηρεάζονται από αυτή την απόφαση και χωρίς να ενημερώσει τους πολίτες της. Στη συζήτηση για την ολοκλήρωση της συμφωνίας CETA μεταξύ ΕΕ-Καναδά, ο Υπουργός Εμπορίου καλωσόρισε την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων, επαναλαμβάνοντας τη θέση της Κύπρου περί μεικτής αρμοδιότητας της συμφωνίας, η οποία συνεπάγεται ανάγκη έγκρισής της από τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών όπως είπε, κάτι που δεν έχουμε ακόμα δει και που αναμένουμε, όπως επίσης αναμένουμε και την θέση των άλλων κομμάτων.
Αυτή η συμφωνία θα χρησιμοποιηθεί κι ως «οδηγός» για την συμφωνία ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Ε.Ε..και ΗΠΑ (ΤΤΙΡ), η οποία αφού τα διάφορα lobby στις Βρυξέλλες εξαγοράσουν τις απαιτούμενες ψήφους τότε θα φέρουν και αυτή την συμφωνία για ψήφιση, αγνοώντας για ακόμη μία φορά το συμφέρον των μικρών και αδυνάτων.
Τι περιλαμβάνει η CETA Η συμφωνία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων αλλαγές στην διαδικασία παραγωγής και πώλησης αγροτικών προϊόντων, την κατάργηση των δασμών στην ανταλλαγή προϊόντων, την απελευθέρωση της αγοράς δημοσίων προμηθειών και την κατάργηση των προϊόντων ΠΟΠ. Ωστόσο, το πιο αμφιλεγόμενο μέτρο της CETA είναι το θέμα της διαιτησίας μεταξύ εθνικών κρατών και εταιρειών. Στην ουσία, η συμφωνία δίνει τη δυνατότητα στους διεθνείς επενδυτές να κινούνται νομικά κατά των εθνικών κυβερνήσεων εφόσον κρίνουν ότι η πολιτική που ακολουθούν βλάπτει τα συμφέροντά τους. Εάν αυτό δεν είναι απώλεια της εθνικής κυριαρχίας των χωρών προς τους πλούσιους ιδιώτες τότες τι είναι ; Μάλιστα, η εκδίκαση των υποθέσεων δεν θα ανατίθεται στα εκάστοτε εθνικά δικαστήρια αλλά σε ξεχωριστά σώματα, αφού ένεκα της οικονομικής κρίσης, της έντασης του ανταγωνισμού και της συνεχιζόμενης συρρίκνωσης του μέσου ποσοστού κέρδους, οι επιχειρηματικοί όμιλοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να ανοίξουν τις αγορές και να κυριαρχήσουν σε αυτές.
Ο κεντρικός στόχος της συμφωνίας είναι η απομάκρυνση κάθε ρυθμιστικού «φραγμού» στις διατλαντικές εμπορικές συναλλαγές. Στόχος της είναι να φύγουν από τη μέση ακόμη και «φραγμοί» οι οποίοι υπάρχουν για την προστασία της δημόσιας υγείας ή του περιβάλλοντος με σκοπό τη διευκόλυνση της κερδοφορίας των πολυεθνικών. Η εμπορική συμφωνία ανοίγει τον δρόμο στις ιδιωτικές επιχειρήσεις να αναλάβουν οποιονδήποτε τομέα δημοσίων υπηρεσιών επιθυμούν, μέχρι το νερό και την υγεία και επιτρέπει σε ιδιωτικές εταιρείες να κινούνται δικαστικά εναντίον κρατών για την ακύρωση προστατευτικών μέτρων. Χαρακτηριστικό είναι ότι η αμερικανική πλευρά ζητά, για να υπάρχουν ρυθμίσεις προστασίας των ανθρώπων να έχουν πρώτα προκύψει επιστημονικά στοιχεία για την αναγκαιότητα τους. Δηλαδή με απλά λόγια πρώτα να έχουν εκτεθεί οι άνθρωποι και το περιβάλλον σε ένα προϊόν που θα κυκλοφορήσει μια εταιρεία και εάν αποδειχθεί επικίνδυνο, να ζητηθεί τότε και μόνο τότε η απόσυρση του.
Για εμάς ο κίνδυνος είναι προφανής, εκτός από την εισβολή των μεταλλαγμένων, κάτι που θα αφορά όλη την Ευρώπη, αλλά και τις αλλαγές στους κανόνες κυκλοφορίας προϊόντων και την έκθεση σε κίνδυνο των καταναλωτών, θα είναι ξεκάθαρη η απόλυτη επικράτηση των πολυεθνικών έναντι των μικρότερων παραγωγών, ενώ υπάρχουν ανησυχίες για την τύχη των Προϊόντων Ονομασίας Προέλευσης, όπως π.χ. το χαλούμι. Η Κύπρος και η Ελλάδα θα πληγούν ειδικά στον αγροτικό τομέα αφού δεν υπάρχει καμία ένδειξη από την αμερικανική πλευρά για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και του δικαιώματος κάθε χώρας να αρνηθεί την καλλιέργεια μεταλλαγμένων. Νοσοκομεία, αστυνομία, ύδρευση, λιμάνια, κρατική γη, αεροδρόμια και άλλες εταιρείες κοινούς ωφελείας θα περάσουν στα χέρια ιδιωτών. Αξιοσημείωτο, ότι τα κράτη δεν θα έχουν το δικαίωμα να επανακρατικοποιήσουν τέτοιους οργανισμούς βάση δημοσίου συμφέροντος αφού θα πρέπει πρώτα από όλα οι ξένες εταιρείες να αποζημιωθούν για την απώλεια προβλεπόμενου κέρδους. Αυτό το σενάριο θυμίζει τις χώρες της Νοτίου Αμερικής και την δράση της περιβόητης πολυεθνικής United Fruit Company την δεκαετία του 50 όπου η συγκεκριμένη πολυεθνική λειτουργούσε σαν σκιώδης κυβέρνηση σε πολλές χώρες καταπιέζοντας τους πολίτες και κλέβοντας τον εθνικό πλούτο τους μέσω του ασύστολου υπερδανεισμού με δυσβάσταχτους όρους που επιτύχαιναν με την υποστήριξη διεφθαρμένων εγκάθετων πολιτικών.
Το ΕΛΑΜ προτείνει τον εθνικό προστατευτισμό στα Κυπριακά και τα Ελληνικά αγροτικά προϊόντα στο πλαίσιο της πολιτικής αυτάρκειας. Η ιδιωτικοποίηση κοινωφελών επιχειρήσεων που σχετίζονται με δημόσια αγαθά όπως η Υγεία, η Παιδεία, η ύδρευση, η ασφάλεια, το ηλεκτρικό ρεύμα μας βρίσκει κάθετα αντίθετους και θεωρούμε ότι τέτοιες συμφωνίες πλήττουν όχι μόνο τους πολίτες αλλά θέτουν την κρατική μας υπόσταση και εθνική κυριαρχία σε άμεσο κίνδυνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου