Τα τελευταία χρόνια τα μεγάλα συστημικά ΜΜΕ της Δύσης αναφέρονται συνεχώς στην ανησυχητική άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Πρόκειται όμως απλά για μια πολιτική τάση που αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις των Ευρωπαϊκών χωρών; Πρόκειται για μια απλή ξενοφοβική αντίδραση ή όπως ανάφερε Δυτικό νεοφιλελεύθερο περιοδικό, οι λευκοί Ευρωπαίοι νιώθουν ότι χάνουν τον έλεγχο της οικονομικής και πολιτικής ζωής των χωρών τους;
Στην πραγματικότητα όλες αυτές οι ερμηνείες έχουν κάποια βάση, όμως δεν εντοπίζουν την ουσία και την γενεσιουργό αιτία του φαινομένου. Αυτό είναι λογικό να συμβαίνει διότι οι πολιτικοί αναλυτές, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί και όσοι άλλοι έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα της ανόδου της ακροδεξιάς, είναι εκφραστές μιας απόλυτα ορθολογιστικής και υλιστικής κοσμοθεωρίας εκ του διαφωτισμού προερχόμενης και εκ φύσεως αδυνατούν να αντιληφθούν τα αίτια του φαινομένου. Δεν μπορούν επομένως να αντιληφθούν πως σε λαούς που ζουν σε αρκετά διαφορετικές οικονομοπολιτικές συνθήκες εντοπίζεται το κοινό φαινόμενο της ακροδεξιάς.
Ο Δυτικός πολιτισμός βρίσκεται σε φάση παρακμής. Αυτό αποτυπώνεται παντού, από την οικονομία και την πολιτική μέχρι τις τέχνες και την επιστήμη, από την δικαιοσύνη μέχρι την αισθητική των πόλεων η σήψη είναι εμφανής σε κάθε τομέα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που πολλοί σύγχρονοι ιστορικοί παρομοιάζουν την σύγχρονη Ευρώπη με την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία την εποχή της κατάρρευσής της. Η επικέντρωση του Δυτικού πολιτισμού στα υλικά αγαθά κάθε άλλο παρά παγκόσμια ειρήνη και ευημερία έφερε. Για την ακρίβεια, η απόλυτη προσήλωση στην ύλη έφερε μία τρομερών ταχυτήτων εξέλιξη στην τεχνολογία ενώ την ίδια περίοδο ο πολιτισμός μένει όλο και πιο στάσιμος. Ο ατομισμός, η μαλθακότητα, η διαφθορά και η διαστροφή είναι τα καταστροφικά φαινόμενα της ανισορροπίας που έχει προκληθεί και όπως τα πάντα στον κόσμο με την απώλεια ισορροπίας πέφτουν, έτσι και η πολιτισμοί εξαφανίζονται.
Τι σχέση όμως, μπορεί να έχουν οι δημοσκοπήσεις με την πολιτισμική παρακμή της Δύσης; Συνδέονται απόλυτα! Αυτό που δεν μπορούν οι αναλυτές να αντιληφθούν είναι ότι οι ακροδεξιές πολιτικές τάσεις δεν αποτελούν παρά την κορυφή του παγόβουνου που ονομάζεται Ευρωπαϊκός εθνικισμός. Ο εθνικισμός είναι ένα ιδεολογικό-φιλοσοφικό κίνημα με πολιτικές προεκτάσεις και όχι το αντίστροφο. Εκφράζει το συναίσθημα και τη συλλογική μνήμη των λαών η οποία μεταφέρεται από γενιά σε γενιά μέσω της παράδοσης. Για αυτό τον λόγο ποτέ δεν θα καταφέρουν οι αναλυτές των αριθμών να τον ερμηνεύσουν.
Λόγω της απέχθειας του προς τον υλικό κόσμο ο εθνικισμός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο Ρομαντισμός του 21ου αιώνα. Ωστόσο ο σύγχρονος Δυτικός εθνικισμός βρίσκεται ακόμα σε φάση διαμόρφωσης, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να προβλέψει κανείς με σιγουριά ακόμα τα μεγέθη και την επιρροή που θα αποκτήσει κατά τη διάρκεια του αιώνα στον οποίο βαδίζουμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αποτελεί την μοναδική ζωντανή ιδεολογία της εποχής μας και την μοναδική διέξοδο στο πολιτισμικό αδιέξοδο που έχει φτάσει η Γηραιά Ήπειρος. Ακόμα και αν δεν κυριαρχήσει η εθνικιστή ιδεολογία στο μέλλον, θα έχει επηρεάσει ριζικά τα όποια φιλοσοφικά-ιδεολογικά κινήματα δημιουργηθούν.
Αδιαμφισβήτητα η μοναδική ιδεολογική δύναμη που εμπνέει τους νέους της εποχής μας είναι ο εθνικισμός. Αυτοί οι νέοι με τις μαύρες μπλούζες που κατοικούν στις μεγαλουπόλεις της Ευρώπης, τώρα μπορεί να λοιδορούνται, είναι όμως το φυσικό και βιολογικό μέλλον της ηπείρου και είναι αυτοί που θα ορίσουν τις εξελίξεις σε φιλοσοφικό, πολιτικό, επιστημονικό και κάθε άλλο επίπεδο της ζωής του Δυτικού ανθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου