Ποιος είναι ο σχεδιασμός του ΑΚΕΛ;

Το κομμουνιστικό κόμμα της Κύπρου, ΑΚΕΛ, βρίσκεται σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της παρουσίας του στην πολιτική σκηνή. Στην πιο δύσκολη ίσως μετά το 1974, αφού βρίσκεται απομονωμένο από όλο το πολιτικό φάσμα και βάλλεται καθημερινώς από παντού. Μετά από την έκδοση του πορίσματος του Πόλυ Πολυβίου, προσωπικά είχα την εντύπωση πως ο Πρόεδρος Χριστόφιας θα έδινε την παραίτησή του, σώζοντας με τον τρόπο αυτό το μέλλον του κόμματός του. Έπραξε όμως το ακριβώς αντίθετο, καθώς αμφισβήτησε ευθέως το πόρισμα του Πόλυ Πολυβίου και γαντζώθηκε στην εξουσία για τον επόμενο ενάμιση χρόνο που απομένει μέχρι τις Προεδρικές του 2013.

Ποια ήταν άραγε η λογική του Δημήτρη Χριστόφια και συνεπακόλουθα του ΑΚΕΛ, από αυτή την κίνηση; Θεωρούν άραγε τόσο εύκολο να κρατήσουν όλους τους ακελικούς ψηφοφόρους στο κόμμα αυξάνοντας την πραξικοπηματολογία; Και αυτό όμως να συμβεί, χωρίς συμμάχους το ΑΚΕΛ δεν έχει καμιά πιθανότητα να βρεθεί και πάλι στην εξουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας, τουλάχιστον για τα επόμενα δέκα χρόνια.

Μήπως κρύβεται κάποιος άλλος σχεδιασμός πίσω από αυτές τις κινήσεις του ΑΚΕΛ; Το ΑΚΕΛ σίγουρα δεν έχει πιθανότητες να κερδίσει εκλογές της Κυπριακής Δημοκρατίας, για τον λόγο αυτό πλέον ποντάρει στην "Ενωμένη Κύπρο". Μια λύση του Κυπριακού αυτή την χρονική περίοδο θα έδινε το άλλοθι στο ΑΚΕΛ, για την τραγωδία στο Μαρί και την συμπεριφορά του μετά από αυτήν. Επίσης με την διασταυρούμενη σταθμισμένη ψήφο των Τουρκο"κυπρίων" μπορεί να αντισταθμίσει το έλλειμμα των ελληνοκυπριακών ψήφων για την εξουσία... Το σενάριο αυτό προβάλλει και σε αρκετά "προοδευτικά" μπλογκς ως την λύση στο πρόβλημα της αύξησης του Εθνικισμού στην Κύπρο και στην ολοκληρωτική επικράτηση της διεθνιστικής αριστεράς σε όλο το νησί.

Δίνει άλλωστε και την εξήγηση για την στάση του προέδρου Χριστόφια και του ΑΚΕΛ. Θεωρούν πως η κυβέρνηση θα καταφέρει να αντέξει τις πιέσεις για μερικούς μήνες ακόμα, μέχρι την υποβολή ενός καινούργιου σχεδίου λύσης. Το σχέδιο αυτό θα παρουσιαστεί ως η τελευταία ευκαιρία λύσης του προβλήματός, θα δεχθούμε έτσι πιέσεις όχι μόνο από την διεθνή κοινότητα αλλά και από την Κυβέρνηση και όλους τους μηχανισμούς της για να το αποδεχθούμε. Ταυτόχρονα η νεοφιλελεύθερη δεξιά θα υπακούσει στα κελεύσματα των Αμερικάνων, λόγω των υποσχέσεων για οικονομική ανάπτυξη μετά την λύση, έχουμε άλλωστε και το προηγούμενο του δημοψηφίσματος του 2004, που θα κάνει την απόρριψη της λύσης ακόμη πιο δύσκολης.

Αυτό είναι το σχέδιο του Προέδρου Χριστόφια και του ΑΚΕΛ. Η θυσία της Κύπρου και του κυπριακού Ελληνισμού στον αγώνα για την εξουσία...

Κωνσταντίνος Δημητρίου

Στέλεχος Ε.ΛΑ.Μ.

Εθνικού Λαϊκού Μετώπου