Πριν αρκετά χρόνια, 36 για την ακρίβεια, ένας συμπατριώτης και Συναγωνιστής μας, ο Μιχάλης, έχασε τη ζωή του για την Ιδέα που τόσο αγαπούσε. Τιμούμε τους Ήρωες, ιδιαίτερα Αυτούς που έφυγαν από τη ζωή ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ, υπερασπιζόμενοι τη Σημαία της Πατρίδας τους και αυτήν της Ιδεολογίας τους.
Ο Μίκης Μάντακας έπεσε δολοφονημένος από την αριστερή τρομοκρατία παραμένοντας όμως μέχρι την τελευταία του πνοή αγωνιστής, υπερήφανος, Έλληνας…
Ας γνωρίζουν οι εχθροί μας πως δεν θα αργήσει η μέρα που το αίμα και η θυσία του αδικοχαμένου αυτού Έλληνα θα δικαιωθούν. “Αόρατες αλλά αισθητές, οι ψυχές των νεκρών συντρόφων μας, πολεμούν ανάμεσα στις γραμμές μας”…
Στις 28 Φεβρουαρίου του 1975, ένας μαχητής του Αγώνα μας, αφήνει την τελευταία πνοή του χτυπημένος ύπουλα από τα υποχείρια του Αιωνίου Εχθρού.
Το νεαρό του κορμί πέφτει άψυχο, κατά την διάρκεια της τελευταίας του πάλης, που αποδείχτηκε για εκείνον εφάμιλλη με την τραγικότητα ενός Έλληνα Εθνικιστή Επαναστάτη. Οι δολοφόνοι του, μπροστά στην θέα της άνανδρης πράξης τους σκορπίζουν μπροστά στο μεγαλείο των Ιταλών Συναγωνιστών που σαν άλλοι Λακεδαιμόνιοι, μάχονται για το σώμα του νεκρού καθώς το Πνεύμα εκείνου μαζί με μια αναρίθμητη Λεγεώνα νεκρών Ηρώων, παρακολουθεί τις εξελίξεις και συμμετέχει έκτοτε σε αυτές.
Ενώνεται κάθε χρόνο με την πομπή όλων των Συντρόφων που σε απόδοση Τιμής δηλώνουν πως βρίσκεται ανάμεσά μας. Ο Αγωνιστής δεν πεθαίνει: ΖΕΙ ΚΑΙ ΜΑΧΕΤΑΙ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου