Απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Μάριου Αδαμίδη «Η τραγική αναμέτρηση και η προδοσία της Κύπρου»:
«Η Πάφος έπεσε αμέσως μετά την έναρξη του πραξικοπήματος στα χέρια των υποστηρικτών του Μακαρίου. Η αντεπίθεση του ''στρατού της Πάφου'' εναντίον του πραξικοπήματος με στόχο την κατάληψη της Λεμεσού σταμάτησε με αιματηρό τρόπο στο χωριό Ύψωνας, λίγο έξω απο τη Λεμεσό, αφού μονάδες της Εθνικής Φρουράς με τη βοήθεια μελών της ΕΟΚΑ Β΄ από τη Λεμεσό, αποδεκάτισαν τους Πάφιους αντιστασιακούς και όσους δεν συνέλαβαν, τους ανάγκασαν να επιστρέψουν στην Πάφο σε κακή κατάσταση. Αυτή ήταν η κύρια ενέργεια του στρατού της Πάφου.
«Η Πάφος έπεσε αμέσως μετά την έναρξη του πραξικοπήματος στα χέρια των υποστηρικτών του Μακαρίου. Η αντεπίθεση του ''στρατού της Πάφου'' εναντίον του πραξικοπήματος με στόχο την κατάληψη της Λεμεσού σταμάτησε με αιματηρό τρόπο στο χωριό Ύψωνας, λίγο έξω απο τη Λεμεσό, αφού μονάδες της Εθνικής Φρουράς με τη βοήθεια μελών της ΕΟΚΑ Β΄ από τη Λεμεσό, αποδεκάτισαν τους Πάφιους αντιστασιακούς και όσους δεν συνέλαβαν, τους ανάγκασαν να επιστρέψουν στην Πάφο σε κακή κατάσταση. Αυτή ήταν η κύρια ενέργεια του στρατού της Πάφου.
»Η δευτερεύουσα επιχείρηση ήταν πιο παράτολμη και ριψοκίνδυνη. Όταν μέρος του στρατού της Πάφου έφτασε στο νέο λιμάνι Λεμεσού, χωρίστηκε σε δύο τμήματα. Το ένα τμήμα επιβιβάστηκε σε βάρκες με σκοπό να παρακάμψει την πόλη και να αποβιβαστεί στο ανατολικό μέρος μπροστά από τον δημοτικό κήπο Λεμεσού. Το άλλο τμήμα θα ακολουθούσε την παραλιακή οδό και τα δύο τμήματα θα συναντιόνταν αργότερα με σκοπό να αποκλείσουν την είσοδο της Λεμεσού και να αποτρέψουν ενισχύσεις των πραξικοπηματικών δυνάμεων από τη Λευκωσία. Το τμήμα των Παφίων που ακολουθούσε στην παραλιακή οδό 200 μέτρα πριν το στάδιο της πόλης, συγκρούστηκε βίαια με οπαδούς της ΕΟΚΑ Β΄ οι οποίοι τους διέλυσαν και τους έτρεψαν σε άτακτη φυγή εγκαταλείποντας τον οπλισμό τους. Ο στρατός των Παφίων δεν ήταν οργανωμένη και έμπειρη στρατιωτική δύναμη, αλλά αυτοσχέδιος στρατός υποστηρικτών του Μακαρίου χωρίς ικανή στρατιωτική ηγεσία, ενώ τα μέλη της ΕΟΚΑ Β΄ ήταν σκληροτράχηλοι μαχητές λόγω και της εμπειρίας τους σε προηγούμενες πολεμικές επιχειρήσεις (1955-59, 1964, 1967) ή σε καταδρομικές αποστολές στα πλαίσια της ΕΟΚΑ Β΄.
»Οι Πάφιοι που χρησιμοποίησαν βάρκες από το λιμάνι Λεμεσού, αποβιβάστηκαν τα ξημερώματα της Τρίτης 16ης Ιουλίου κοντά στο παλιό στάδιο της Λεμεσού, αλλά όταν προσπάθησαν να προχωρήσουν στο εσωτερικό, συνάντησαν σθεναρή αντίσταση από λίγους άντρες της ΕΟΚΑ Β΄ οι οποίοι κρατούσαν με πολλή δυσκολία τις θέσεις τους λόγω της υπεροχής πυρός των Παφίων μαχητών. Οι αμυνόμενοι ενισχύθηκαν σημαντικά τα μεσάνυχτα με δύο βαρέα πολυβόλα των 50 χιλιοστών που άρχισαν να βάλλουν ακατάπαυστα κατά των επιτιθέμενων αντιστασιακών από την Πάφο, οι οποίοι πριν το χάραμα της Τρίτης 16 Ιουλίου αποφάσισαν να απαγκιστρωθούν και να διαφύγουν πάλι με βάρκες μέσα σε πανδαιμόνιο πυρός.
»Έτσι έληξε άδοξα και με αιματηρό αδελφοκτόνο τρόπο η αντεπίθεση του Μακαρίου κατά του πραξικοπήματος. Γύρω στους 30-40 άντρες έχασαν τη ζωή τους, η μεγάλη πλειοψηφία ήταν από τους μαχητές της Πάφου. Η ''Μάχη της Λεμεσού'' ανάμεσα σε υποστηρικτές του Μακαρίου από την Πάφο και της Εθνικής Φρουράς που υποστηριζόταν από μέλη και οπαδούς της ΕΟΚΑ Β΄, αποτέλεσε το αποκορύφωμα του εμφύλιου διχασμού που έζησε η Ελληνική Κύπρος το 1972-1974 και μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν η πιο σκληρή και αιματηρή εμφύλια σύρραξη στην ιστορία των Ελλήνων της Κύπρου, τουλάχιστον τα τελευταία 500 χρόνια. Επίσης είχε και άλλα χαρακτηριστικά.
Ήταν ένοπλη σύρραξη μεταξύ δύο πόλεων, της Πάφου και της Λεμεσού, μεταξύ των Παφίων που είναι γνωστοί για την τόλμη και το πείσμα τους και των Λεμεσιανών οι οποίοι φημίζονται για τη μαχητικότητά τους και τον ανυπότακτο χαρακτήρα τους».
Από τον Μάριο Δημητρίου
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου