ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Από την ομιλία του κ. Ομήρου Αλεξάνδρου στην διάλεξη - συζήτηση που οργάνωσε το Κυπριακό Κέντρο Μελετών ΚΥΚΕΜ στο ΤΕΠΑΚ Λεμεσού.


Κυρίες και κύριοι φίλες και φίλοι καλησπέρα σας

Το θέμα που θα προσπαθήσω να αναπτύξω απόψε πραγματεύεται τις επιπτώσεις που
είχαν στους πολίτες στην οικονομία και στους θεσμούς γενικότερα άστοχες,
έκνομες η/και ανήθικες δραστηριότητες και νοοτροπίες πολιτικών και κρατικών
αξιωματούχων, τραπεζιτών, δικαστικών, και ΜΜΕ, και η ανοχή και οι ευθύνες
των πολιτών στην διατήρηση τέτοιων καταστάσεων που μας οδήγησαν στη σημερινή
τραγική κατάσταση που βιώνει ο τόπος μας. Στο τέλος της παρέμβασης μου θα
καταθέσω την δική μου πρόταση στο πώς θα απαλλαγούμε από την αμαρτωλή
κομματοκρατία την οποία θεωρώ ως την κύρια αιτία των δεινών αυτού του τόπου.

Τέτοιες δραστηριότητες η/και νοοτροπίες θα μπορούσαν να περιγραφούν ως, το
ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, το Χρηματιστηριακό έγκλημα, το έγκλημα στο Μαρί,
η διαπλοκή μεταξύ κομματικού, τραπεζικού και δικαστικού κατεστημένου, η
αδιαφάνεια στην χρηματοδότηση των κομμάτων, το ρουσφέτι, και η ατιμωρησία.

Η όποια αναφορά μου σε πολιτικά κόμματα, σε πολιτικούς και σε άλλα πρόσωπα
ουδόλως έχει να κάνει με οιανδήποτε σκοπιμότητα η εμπάθεια από μέρους μου,
παρά μόνο με μια προσπάθεια να αναδείξω την αλήθεια γύρω από γεγονότα και
καταστάσεις που μας οδήγησαν στην σημερινή θλιβερή πραγματικότητα, για αυτό
ζητώ την κατανόηση και ανοχή σας και θα είμαι στην διάθεση σας να δώσω
απαντήσεις σε αυτά που θα αναφερθώ, στο τέλος των εισηγήσεων μας. Θα είμαι
όπως ήμουν πάντα πολύ κριτικός στο κατεστημένο, γιατί πιστεύω ότι εδώ που
φθάσαμε, περεταίρω ανοχή στο σύστημα συνιστά από μέρους μας έγκλημα προς την
πατρίδα. Η ανοχή είναι κατά την γνώμη μου η τελευταία αρετή μιας θνήσκουσας
κοινωνίας.

Πριν αναφερθώ στα  πιο πάνω εκτενέστερα, επιτρέψετε μου να πάω πίσω, στα
μέσα της δεκαετίας του 1990, γιατί πιστεύω είναι με δικές μας έκνομες η/και
άστοχες ενέργειες και συμπεριφορές που τροχοδρομήθηκε η στοχοποίηση από τους
ξένους της πτωχεύσασας σήμερα Λαϊκής Τράπεζας και της κυπριακής οικονομίας. 

Όπως θα θυμάστε τότε ο ΟΗΕ είχε επιβάλει εμπάργκο στην Γιουγκοσλαβία του
Δικτάτορα Σλόποταν Μιλόσεβιτς και σε αυτό συναίνεσε και επίσημα η τότε
Κυπριακή Κυβέρνηση. 

Όπως γράφτηκε ήδη στο τύπο το δικηγορικό γραφείου του πρώην προέδρου Τάσου
Παπαδόπουλου μέσω της ίδρυσης 8 υπεράκτιων εταιριών διευκόλυνε τον Πρόεδρος
της Γιουγκοσλαβίας, δικτάτορα Σλόποταν Μιλόσεβιτς να φυγαδεύσει από την
Γιουγκοσλαβία τεράστια ποσά χρημάτων του Γιουγκοσλαβικού λαού. Ο επιστήθιος
φίλος του πρώην προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου, τότε πρόεδρος του Δ.Σ της
Λαϊκής Τράπεζας Κίκης Λαζαρίδης συνεργάστηκε στενά με τον Τάσο στο θέμα
Μιλόσεβιτς και μερίμνησε για το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών των εταιρειών
αυτών στην Λαϊκή Τράπεζα. Το τι ακολούθησε στην συνέχεια μου θυμίζει
κλασσικές ταινίες κόζα νόστρα και μαφίας που ελέγχουν κράτη και λαούς.
Μεταφέρθηκαν από την Γιουγκοσλαβία μέσα σε σακούλες εκατοντάδες εκατομμύρια
δολάρια και υποχρεώνοντο υπάλληλοι της Λαϊκής Τράπεζας να δουλεύουν μέχρι τα
πρωινά για την καταμέτρηση των χρημάτων και την κατάθεση τους στούς
λογαριασμούς των 8 εταιρειών του Μιλόσεβιτς. Από τότε η Λαϊκή Τράπεζα μπήκε
στο μάτι του κυκλώνα. 

Με βάση τα όσα προηγήθηκαν, περί το έτος 2004 ο τραπεζικός κολοσσός HSBC που
ήταν ήδη μεγαλομέτοχος στη Λαϊκή, κατείχε το 25% των μετοχών της, ζήτησε
έγκριση από την Κεντρική Τράπεζα και την τότε Κυβέρνηση Τάσου Παπαδόπουλου
να αυξήσει το ποσοστό της στο 51% με πρόθεση να την εκσυγχρονίσει και να την
καταστήσει τράπεζα διεθνούς εμβέλειας πράγμα που θα ωφελούσε τόσο τους
υπόλοιπους μετόχους της όσο και την κυπριακή οικονομία. Τάσος και Κίκης
προκειμένου να προστατεύσουν τις καρέκλες τους, αλλά και να αποφύγουν την
πιθανότητα να βγούν στην φόρα τα όσα προηγήθηκαν στο το θέμα Μιλοσεβιτς, δεν
επέτρεψαν αυτό το deal. Η HSBC αποφάσισε σαν αποτέλεσμα της άρνησης τους να
πωλήσει τις μετοχές που κατείχε στην Λαική και να φύγει από την Κύπρο. Εκεί
λοιπόν καραδοκούσε ο έτερος των ολετήρων της Λαϊκής Ανδρέας Βγενόπουλος, η
άγνωστη τράπεζα του οποίου Μαρφίν, ενεργώντας σε συνεννόηση με το Tosca Fund
του Ντουμπάι κατάφερε να πάρει την έγκριση της Κεντρικής Τράπεζας και να
αρπάξει τις μετοχές της HSBC και το έλεγχο της Λαϊκής αφού προηγουμένως,
όπως έχει ήδη γίνει δημόσια γνωστό, μέσω της εταιρείας Focus Maritime που
έλεγχε στενός συνεργάτης του Βγενόπουλου πλήρωσε σε νεοσύστατη εταιρεία που
ανήκε στην θυγατέρα του τότε Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας Χριστόδουλου
Χριστοδούλου 1.εκ. Ο χριστόδουλος Χριστοδούλου δικάζεται τώρα για την
υπόθεση αυτή ίσως γιατί δεν είναι πολιτικός. Όπως δημοσιεύθηκε η  εταιρεία
focus Maritime πλήρωσε επίσης 3 εκ. σε κυπριακά κόμματα, κυρίως στο ΔΗΣΥ και
το ΑΚΕΛ για να έχει προφανώς την ανοχή τους στις προσπάθειες του να αλώσει
την Λαϊκή, όπως και έγινε. Αυτή όμως η υπόθεση έπεσε στα μαλακά για
ευνόητους λόγους. Βλέπεται τα κόμματα είναι η Αγία Τράπεζα, είναι ποτέ
δυνατό να δικαστεί η Αγία Τράπεζα;

Σε ότι αφορά το Χρηματιστηριακό Σκάνδαλο έχω να πω τα ακόλουθα: Σε
πολιτισμένα και αναπτυγμένα κράτη και όχι κράτη μπανανίες όπως δυστυχώς
κατάντησε η Κύπρος, το Χρηματιστήριο αποτελεί εργαλείο βελτίωσης της
επιχειρηματικότητας και ανάπτυξης της οικονομίας. Στην Κύπρο αποτέλεσε
δυστυχώς τζόγο και μέσο μεταφοράς χρημάτων από το λαό στο κατεστημένο.

Μέχρι το 1999 οι κύπριοι πολίτες είχαν μια πολύ φυσιολογική και ισορροπημένη
στάση και προσέγγιση σε ότι αφορά την σχέση επαγγελματικής και οικονομικής
δραστηριότητας και παραγωγής εισοδήματος. Ελάχιστοι πολίτες μέχρι τότε
γνώριζαν για το Χρηματιστήριο. Για να αντιληθφείτε καλύτερα το μέγεθος της
υπερβολής που δημιούργησε η στημένη απάτη, σας αναφέρω ενδεικτικά ότι τον
Νοέμβριο του 1998 οι πολίτες που κατείχαν μετοχές δεν ξεπερνούσαν τις 4000
με 5000 και ο χρηματιστηριακός δείκτης που απεικονίζει τις τρέχουσες τιμές
των μετοχών ήταν μόλις στις 85 μονάδες. 11 μήνες αργότερα στις 29/10/1999 οι
πολίτες που κατείχαν μετοχές ξεπερνούσαν τις 200000 και ο χρηματιστηριακός
δείκτης εκτοξέυτηκε από τις 85 στις 849 μονάδες, δηλ 10 περίπου φορές πιο
πάνω. 

Κατά την άποψη μου το ΧΑΚ, τηρουμένων των μεγεθών της μικρής Κύπρου,
απετέλεσε την μεγαλύτερη χρηματιστηριακή απάτη ανά την υφήλιο. Πολιτικοί,
τραπεζίτες, μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες, δικαστές και υπόκοσμος με τον
έναν η τον άλλο τρόπο είχαν συμμετάσχει σε αυτή την στημένη απάτη, έκαναν
μεγάλο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και λεηλάτησαν τις οικονομίες μιας ζωής 200
περίπου χιλιάδων ανυποψίαστων πολιτών. 

Πτωχευμένες εταιρείες και επενδυτικές εταιρείες βρήκαν την ευκαιρία και μέσω
ψεύτικων και παραπλανητικών ενημερωτικών δελτίων που ετοίμαζαν για
λογαριασμό τους δικηγορικά γραφεία κυρίως πολιτικών προσώπων και μεγάλα
ελεγκτικά γραφεία να εισαχθούν στο ΧΑΚ και να μαζέψουν τα χρήματα του λαού.
Για τις υπηρησίες τους αυτές εκτός από τα βαρβάτα δικαιώματα έπαιρναν και
μετοχές υπό την μορφή ιδιωτικής τοποθέτησης τις οποίες ξεφώρτωναν στις
πλάτες ανυποψίαστων πολιτών με την εισδοχή των εταιρειών αυτών στο ΧΑΚ. Η
Επιτροπή κεφαλαιαγοράς, Ο Φόρος Εισοδήματος και η τότε κυβέρνηση ούτε καν
μπήκαν στο κόπο να ελέγξουν την ορθότητα των στοιχείων των εταιρειών αυτών.
Σε αυτή την στημένη απάτη συνετέλεσε και ο σκόπιμα ατελής και με πολλά κενά
περί χρματιστηρίου νόμος, που διείπε την λειτουργία του ΧΑΚ που ψήφισαν οι
αχάπαροι η/ και επιτήδειοι βουλευτές μας.

Η δεύτερη πενταετία του τότε πρόεδρου Κληρίδη 1998-2003 θα μείνει στην
ιστορία, ως η περίοδος κατά την οποία συντελέστηκε η εξαφάνιση της μεσαίας
τάξης δια της μεγαλύτερης μεταφοράς και συσσώρευσης πλούτου από το λαό σε
μερικούς επιτήδειους και απατεώνες. Ο υπέργυρος τότε πρόεδρος Κληρίδης,
μόλις που του επέτρεπαν οι δυνάμεις του να χειρίζεται το κυπριακό και να
λεονταρίζει και κάπου, κάπου με το φιάσκο της έλευσης των πυραύλων S300. Ο
Γλαύκος Κληρίδης στάθηκε ανίκανος να ελέγξει τα πράγματα και άφησε τον ΔΗΣΥ
και τους στενούς του συνεργάτες να λεηλατήσουν μαζί με άλλους επιτείδιους
πολιτικούς και τραπεζίτες το λαό. Ο ΔΗΣΥ με πρόεδρο τότε, τον νυν Πρόεδρο
Νίκο Χρύσανθου Αναστασιάδη συνέστηναν μαζί με το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ, ακόμη και
εταιρείες προκειμένου να λεηλατήσουν με πιο αποτελεσματικό τρόπο τις
οικονομίες των πολιτών. Ο νυν Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, χρησιμοποιούσε
ακόμα και το ψευδώνυμο όπως Νίκος Χρύσανθου προκειμένου να μην γίνεται
αντιληπτός, να εξαπατά τους πολίτες και να  θησαυρίζει σε βάρος τους. 

Ο Γλαύκος Κληρίδης που παρακολουθούσε με απάθεια τότε το τι συνέβενε στο ΧΑΚ
η μόνη του αναφορά στο θέμα του ΧΑΚ ήταν να χλευάσει και να ειρωνευτεί τους
εξαπατημένους επενδυτές λέγοντας, με το γνωστό σαρκαστικό του ύφος, το
αμίμητο ''άς είχαν το νουν τους''. Δηλαδή κατ' αυτόν δεν έδρασαν τότε
κάποιοι απατεώνες και όλα όσα έγιναν οφείλοντο στο γεγονός ότι οι πολίτες
δεν είχαν τον νούν τους. Ίσως να έχει δίκιο ο άνθρωπος, γιατί αν είχαμε
εμείς οι πολίτες τον νούν μας και πολιτική ωριμότητα σίγουρα δεν θα είχαμε
μέχρι σήμερα τους ίδιους πρωταγωνιστές και την ελεεινή κομματοκρατία να μας
διαφεντεύει. 

Τελικά ο μόνος από τους 4 τελευταίους προέδρους της ΚΔ που δεν συμμετείχε με
άλλους στο φαγοπότι του ΧΑΚ, ήταν το παιδί του λαού, ο Δημήτρης Χριστόφιας
όχι μόνο για ιδεολογικούς λόγους αλλά ίσως γιατί, όπως απέδειξε κατά την
διάρκεια της θλιβερής πενταετίας του, δεν σκάμπαζε και πολύ από αριθμούς και
οικονομία. Τελικά το μόνο έγκλημα που δεν διέπραξε σε βάρος της Κύπρου ο
Χριστόφιας ήταν η συμμετοχή του στο ΧΑΚ.

Πολλοί πολίτες είχαν πτωχεύσει και είχαν αυτοκτονήσει εξ αιτίας του ΧΑΚ.14
χρόνια μετά πολλοί πολίτες διασύρονται ακόμη από τις τράπεζες στα δικαστήρια
για να πληρώσουν τα παράνομα επενδυτικά δάνεια του ΧΑΚ. Για την ιστορία θα
πρέπει να σας αναφέρω ότι κανείς πολίτης δεν κέρδισε καμία δίκη για τα
παράνομα επενδυτικά δάνεια. Τυχαίο; δεν νομίζω. Στο φαγοπότι δυστυχώς
συμμετείχαν και πολλοί δικαστές οι οποίοι έπεζαν και συνεχίζουν να παίζουν
με το αζημίωτο βέβαια το παιχνίδι του αμαρτωλού κομματικού και τραπεζικού
κατεστημένου.
Πολλοί δικαστές επαρχιακών δικαστηρίων οι οποίοι έβγαλαν αποφάσεις υπέρ των
τραπεζών στο θέμα του ΧΑΚ, δικηγόροι των οποίων ήταν δικηγορικά γραφεία
πολιτικών προσώπων, προήχθησαν στη συνέχεια στο Ανώτατο Δικαστήριο για να
αποτελειώσουν εκεί όποιους πολίτες θα  αποτολμούσαν να εφεσιβάλουν τις
πρωτόδικες δικαστικές αποφάσεις. 

Αυτά και άλλα πολλά μου εκμυστηρεύτηκε ο ικανότερος και τιμιότερος των
δικαστών, πρώην Γενικός Εισαγγελέας αείμνηστος Σόλων Νικήτας, ο οποίος
εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τον Τάσσο και το Χριστόφια γιατί κατ' αυτούς
ήταν ένας ξεροκέφαλος δικαστικός και συνιστούσε απειλή στα συμφέροντα τους.
Ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος και δικαστικός σε συνάντηση που είχαμε στο σπίτι
του αμέσως μετά την παραίτηση του μου ανέφερε συγκλονιστικά πράγματα, θα σας
μεταφέρω μόνο μερικά από αυτά  που δίνουν το στίγμα της τραγικής κατάστασης
που επικρατεί στην χειραγωγημένη Κυπριακή Δικαιοσύνη. ''Αγαπητέ Όμηρε. Έκανα
μεγάλη προσπάθεια να οδηγηθούν στην Δικαιοσύνη όλοι όσοι εγκλημάτησαν στο
ΧΑΚ αλλά η προσπάθεια μου συνεχώς υποσκάπτετο. Η ατιμωρησία να είσαι
σίγουρος ότι θα αποθρασύνει το κατεστημένο και θα διαπράξει ακόμα μεγαλύτερα
εγκλήματα στο μέλλον. Δυστυχώς, η Δικαιοσύνη στην Κύπρο από πεμπτουσία της
Δημοκρατίας που έπρεπε να είναι έχει καταντήσει δυστυχώς ο YES Man  της
εκτελεστικής εξουσίας''. Ούτε προφήτης να ήταν ο άνθρωπος, αφού η ατιμωρησία
έφερε σήμερα την απόλυτη καταστροφή.

Ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, Χρηματιστήριο, Αντισυνταγματική Φορολογική
Αμνηστία, Ρώσικα κεφάλαια, ελλειπής εποπτεία, παραχώρηση προβληματικών
δανείων, επενδύσεις σε ελληνικά ομόλογα και διαπλοκή πολιτικών με
τραπεζίτες, ήταν οι κύριες αιτίες της σημερινής οικονομικής κατάρρευσης. Το
ΧΑΚ, η Φορολογική Αμνηστία και τα Ρωσικά κεφάλαια δημιούργησαν υπερβάλλουσα
ρευστότητα στίς τράπεζες και στην οικονομία γενικότερα. Ένα μεγάλο μέρος
αυτής της ρευστότητας διοχετεύτηκε μέσω υπέρμετρου δανεισμού και πιστωτικής
επέκτασης στην οικοδομική βιομηχανία και σε συνδυασμό με την αύξηση των
ξένων επενδύσεων μετά την ένταξη μας στο Ευρώ είχε οδηγήσει στη φούσκα των
ακινήτων που έσκασε το 2008 με όλες τις σημερινές τραγικές συνέπειες. 

Όσο αφορά τα Ρώσικα κεφάλαια περίπου 45 δις. Που εισέρρευσαν στο τραπεζικό
μας σύστημα, θα πρέπει ν' αναφέρω ότι  την περίοδο που οι ευρωπαϊκές
τράπεζες πρόσφεραν καταθετικά επιτόκια 2.% οι έξυπνοι μας τραπεζίτες με την
ανοχή της Κεντρικής και της Κυβέρνησης, πρόσφεραν 6% και 7% για να τα
ελκύσουν. Τα ρώσσικα κεφάλαια που πρέπει να παραδεκτούμε ότι ένα μεγάλο
μέρος ήταν ύποπτης προέλευσης, τα διευκόλυναν τα δικηγορικά γραφεία υψηλά
ιστάμενων πολιτικών προσώπων και μεγάλα ελεγκτικά γραφεία. Τα κεφάλαια αυτά
απετέλεσαν μπουμερανγ για την οικονομία μας, και δεν βοήθησαν την πραγματική
οικονομία, και τούτο γιατί τι δεν διοχετεύτηκαν σε αυτή για να δημιουργήσουν
νέες θέσεις εργασίας, φόρο εισοδήματος και ΦΠΑ, αλλά έμειναν καταθετημένα
και δημιούργησαν υπερβάλλουσα ρευστότητα στις τράπεζες. Οι  τραπεζίτες μας
τα επένδυσαν στα ελληνικά ομόλογα και παρεχώρησαν με ασυδοσία νέα
προβληματικά δάνεια αποκομίζοντας τεράστιες μίζες και bonus. Ο ιδιωτικός
δανεισμός στην Κύπρο σαν ποσοστό του ΑΕΠ είναι ο μεγαλύτερος ανά την υφήλιο.
Ένα τεράστιο μέρος αυτών των δανείων σήμερα δεν εξυπηρετούνται λόγω της
οικονομικής κρίσης και της ανεργίας και πολλοί πολίτες κινδυνεύουν να χάσουν
ακόμη και τα σπίτια τους.

Σε ότι αφορά το καυτό θέμα των πηγών χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων
έχω να παρατηρήσω τα ακόλουθα. Με έκθεσή της για την Κύπρο, που έχει ήδη
δοθεί στη δημοσιότητα, η Ομάδα Κρατών κατά της Διαφθοράς του Συμβουλίου της
Ευρώπης (GRECO) επισημαίνει την έλλειψη ουσιαστικού και συνεκτικού ελέγχου
στη χρηματοδότηση των κυπριακών πολιτικών κομμάτων και των προεκλογικών τους
εκστρατειών και επικρίνει τη μη δημοσίευση των δωρεών που χορηγούνται σε
πολιτικούς πάνω από ένα ορισμένο όριο.

Τονίζει, μάλιστα, ότι δεν έχει προβλεφθεί μέχρι σήμερα η επιβολή κυρώσεων
στους πολιτικούς της Κύπρου που παραβιάζουν τη νομοθεσία για δημοσιοποίηση
του «πόθεν έσχες» τους.

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται από την GRECO στο γεγονός ότι η Κυπριακή Βουλή, δεν
έχει ακόμη εναρμονίσει τον Νόμο Περί Πολιτικών Κομμάτων, που απαγορεύει
η/και κηρύσσει παράνομες και αυστηρότατα τιμωρητέες, δωρεές στα κυπριακά
κόμματα και στους πολιτικούς από ξένους και ξένους
οικονομικούς/εμπορικούς οργανισμούς.

Eξετάζοντας την καταπολέμηση της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής
ζωής της Κύπρου, η GRECO χαρακτηρίζει πολύ χαμηλό έως ανύπαρκτο το επίπεδο
συμμόρφωσης της Κύπρου προς τις συστάσεις που ήδη έχουν υποβληθεί για την
πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής.

Η αποτυχία μας να ανταποκριθούμε στοιχειωδώς προς τις συστάσεις της GRECO,
θα ήταν ίσως κατανοητή αν επρόκειτο για δύσκολα και πολύπλοκα θέματα για τα
οποία δεν έχουμε εμπειρογνωμοσύνη να χειριστούμε. Δυστυχώς η πραγματικότητα
είναι άλλη και έχει να κάνει με την σαπίλα που διακρίνει την πολιτική ζωή
της Κύπρου. Ομάδες και κινήσεις πολιτών, με την συμμετοχή έγκριτων νομικών
και πανεπιστημιακών, είχαν υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις που
ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις της κοινωνίας για διαφάνεια αλλά
αυτές το πολιτικό σύστημα της έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του. 

Όλα όσα προανέφερα δεν οδήγησαν μόνον στην κατάρρευση της οικονομίας αλλά
έχουν οδηγήσει και σε καταρράκωση των θεσμών και πολιτικούς και κόμματα σε
πλήρη ανυποληψία. Οι πολίτες με εξαίρεση κάποια στρατευμένα κομματόσκυλα και
σφουγγοκολάριους δεν εμπιστεύονται και δεν τρέφουν πλέον σεβασμό στους
θεσμούς του Προέδρου της ΚΔ, της Βουλής, της Δικαιοσύνης και της Γενική
Εισαγγελίας. Τρέφουν επίσης μεγάλο μένος κατά των στελεχών των τραπεζικών
ιδρυμάτων τα οποίοι αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με το κομματικό
κατεστημένο. 

Θέλω απόψε να προβληματιστούμε πώς θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε από την
σημερινή δύσκολη οικονομική και πολιτική κατάσταση. Ο τρόπος που λειτουργεί
το πολιτειακό σύστημα στην Κύπρο επιτρέπει στον κάθε πρόεδρο να ξεγελά το
εκλογικό σώμα προεκλογικά με διάφορες δεσμεύσεις και υποσχέσεις και στην
συνέχεια να τις αναιρεί και να παραμένει στην εξουσία για μια πενταετία. 

Έχουμε το παράδειγμα του σημερινού Προέδρου ο οποίος επικέντρωσε την
προεκλογική του καμπάνια σε πολλές υποσχέσεις και όταν πήρε την εξουσία μέσα
σε 10 μόλις μήνες αναίρεσε πολλές από αυτές. Μερικές από τις προεκλογικές
του δεσμεύσεις ήταν 1. Η τιμωρία των ενόχων για την κατάρρευση της
οικονομίας, 2. Ο εκσυγχρονισμό του κράτους, 3. Η δέσμευση του για μη κούρεμα
καταθέσεων και 4. Η μη επαναφορά του σχεδίου Ανάν. 

Τιμωρία ενόχων για την πτώχευση της οικονομίας δεν είδαμε αλλά ούτε και
πρόκειται να δούμε καθ' ότι και ο ίδιος ο πρόεδρος είναι εμπλεκόμενος και
διαπλεκόμενος όπως ήταν και στο ΧΑΚ που δεν πλήρωσε κανείς. Με το διορισμό
της 3μελούς Ερευνητικής Επιτροπής αποτελούμενης από τρείς υπέργηρους
δικαστικούς άσχετους με τα χρηματοοικονομικά αποδεικνύει ότι προσπάθησε να
κερδίσει χρόνο και να μας ρίξει στάχτη στα μάτια.  Εκσυγχρονισμό δεν μπορεί
να κάνει ένας πολιτικός σαν το κύριο Αναστασιάδη, η τον κάθε Αναστασιάδη,
καθότι ήταν πάντα και θα παραμείνει διαπλεκόμενος και με πολλές εξαρτήσεις
και βαρίδια. Όσον αφορά το κούρεμα καταθέσεων, θα πρέπει να πούμε ότι
ξεγέλασε τον κυπριακό λαό γιατί ενώ γνώριζε για αυτό πριν εκλεγεί, μίλησε
υποκριτικά για πιστόλι στον κρόταφο μετά το Ευρογρουπ του Μαρτίου 2013. Σε
ότι αφορά το πιο σημαντικό, το πολιτικό μας πρόβλημα, θα πρέπει να πω ότι
πολιτικοί σαν τον πρόεδρο Αναστασιάδη δεν αλλάζουν εύκολα τις πολιτικές τους
πεποιθήσεις η/και εμμονές. Όλοι θυμούνται το πάθος που είχε το 2004 να μας
πείσει ότι αν δεν ψηφίζαμε το σχέδιο Ανάν περίπου θα εξαφανιζόμασταν σαν
κράτος. Τελικά αυτός ο Πρόεδρος ίσως αρέσκεται μαζί με τους τούς
Αμερικανοευρωπαίους φίλους του να μας μεταχειρίζονται σαν πειραματόζωα τόσο
στο θέμα της οικονομίας, με το κούρεμα καταθέσεων, όσο και στο θέμα του
κυπριακού, μια που η λύση που δεσμεύτηκε με το κοινό ανακοινωθέν να
προωθήσει παραπέμπει σε μια λύση συνομοσπονδίας που καταργεί βασικά
ανθρώπινα δικαιώματα, που ανάλογη της δεν υπάρχει σε άλλο κράτος του
πλανήτη. Πιο συγκεκριμένα, συντηρούσαμε σαν κράτος, 2 σώματα, μια κυβέρνηση
και μια Βουλή και καταφέραμε και πτωχεύσαμε. Στο νέο καθαρά συνομοσπονδιακό
κράτος που προωθείται θα έχουμε στο σύνολο 7 σώματα, 3 κυβερνήσεις και 4
βουλές, μπορείτε να φανταστείτε το κόστος που θα έχουμε για την συντήρηση
αυτών των 7 σωμάτων και το αλαλούμ που θα επικρατεί μεταξύ των δύο
κρατιδίων; 

Πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών απαιτεί εδώ και τώρα αλλαγή
και κάθαρση. Το εγχείρημα αυτό είναι πολύ επίπονο και δύσκολο αλλά η γνήσια
αγάπη προς την πατρίδα μας το επιτάσσει. Το σημερινό αδίστακτο κομματικό
κατεστημένο έχει καταστεί οικονομικά πανίσχυρο και θέλει μεγάλη προσπάθεια
και πολιτική ωριμότητα να το απαλλαγούμε. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε σαν
κράτος  πρέπει πολίτες και υγηείς πολιτικές προσωπικότητες να πρωτοστατήσουν
για να επιφέρουν τομές στο πολιτειακό μας σύστημα. Θα πρέπει να εισάγουμε
τέτοιες πρόνοιες στο σύνταγμα για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε ένα καθεστώς
άμεσης δημοκρατίας, να υπάρχει π.χ το ανακλητό για τον εκάστοτε πρόεδρο, εάν
και εφ' όσον αυτός αναιρεί αυτά που υπόσχεται  προεκλογικά. Δημοψηφίσματα
(τύπου Ελβετίας)ανά τακτά χρονικά διαστήματα για κρίσιμα θέματα που αφορούν
άμεσα τους πολίτες θα μπορούσε να είναι μια καλή πρόταση.

Το σημερινό πολιτικό κατεστημένο επιβιώνει γιατί έχει στηριχθεί στην
πελατειακή σχέση που του επέβαλε η νοοτροπία των πολιτών οι οποίοι μέχρι
τώρα το ψήφιζαν με γνόμωνα το προσωπικό τους συμφέρον. Η οικονομική του
ευρωστία στηρίχθηκε στην χρηματοδότηση του από τις Τράπεζες, τον υπόκοσμο,
από εταιρείες και οργανισμούς του εξωτερικού και από διάφορους sponsors που
στην συνέχεια έπαιρναν πολλαπλάσια ανταλλάγματα από την εξουσία.

Για να απαλλαγούμε από την κομματοκρατία που τόσα δεινά έχει επισωρεύσει στο
τόπο μας πρέπει να την πολεμήσουμε με τα δικά της όπλα. Πρέπει σε πρώτη φάση
να ασκηθούν πιέσεις στους βουλευτές και τα κόμματα να προωθήσουν την
οριζόντια ψηφοφορία, που επιτρέπει στους πολίτες να ψηφίζουν πρόσωπα της
επιλογής τους και όχι κόμματα. Στην συνέχεια να ενθαρρυνθούν τίμιοι, ικανοί
και γνήσιοι πατριώτες να αναμειχθούν στην πολιτική. Θα πρέπει επίσης να
επιχειρηθεί και να σχεδιαστεί η ίδρυσης μιας νέα πολιτικής κίνησης που θα
έχει μια εντελώς διαφορετική νοοτροπία, δομή και κουλτούρα από το υπάρχον
κομματικό κατεστημένο. Αυτή η κίνηση θα πρέπει να στελεχωθεί με ικανούς και
τίμιους πολίτες που θα είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν και να προσφέρουν
ανιδιοτελώς στην πατρίδα. Επειδή μια τέτοια πολιτική κίνηση χρειάζεται και
οικονομική στήριξη, λαός και εθνικοί ευεργέτες θα μπορούσαν να σταθούν
αρωγοί σε αυτή την προσπάθεια. Οι εθνικοί ευεργέτες σε αντιδιαστολή με τους
σπόνσορες που χρηματοδοτούν σήμερα τα κόμματα θα μπορούσαν να προσφέρουν
οικονομική βοήθεια χωρίς να προσδοκούν σε ανταλλάγματα από την εξουσία.

Κλείνοντας θα πρέπει να τονίσω με έμφαση ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της κύπρου
δεν είναι οι ξένοι. Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι η πολιτική μας
ανωριμότητα.  Ο μεγαλύτερος εχθρός μας βρίσκεται εντός των τειχών και ακούει
στο όνομα κομματοκρατία.

Σας ευχαριστώ


Φιλικά
Όμηρος Αλεξάνδρου