Ατενίζοντας τα ερείπια…

 «…Απὸ θαμποὺς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι απὸ τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρὰ στους χασομέρηδες! Χαρὰ στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδὲ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτοὺς για το χαράτσι,
κούφιοι καὶ οκνοὶ καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι.
λύκοι, ω κοπάδια, οι πιστικοὶ και ψωριασμένοι οι σκύλοι
κι οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη!»

Κωστής Παλαμάς

Η κοινωνία μας σήμερα βρίσκεται μπροστά μας σωριασμένη σε ερείπια! Διαλυμένη οικονομικά, ηττημένη ηθικά από την αναντιστοιχία συνθημάτων-υποσχέσεων και πράξεων από την πολιτική «ελίτ», ταπεινωμένη ως προς την συλλογική της μνήμη από την συμπεριφορά των «εταίρων» μας. Μια κοινωνία που πραγματικά προσπαθεί να επιβιώσει πλέον σε πολύ δύσκολες συνθήκες.

Από το 1974 και μετά οι Έλληνες της Κύπρου έχουν δεκτεί χιλιάδες ψεύτικες υποσχέσεις ως προς την ακολουθούμενη πολιτική στο Κυπριακό. Τα κόμματα του κατεστημένου μιλούσαν για απελευθέρωση, για επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους, για αποκατάσταση των δικαιωμάτων του Ελληνισμού στις πατρογονικές του εστίες. Την ίδια στιγμή τα ίδια πρόσωπα, οι ίδιοι άνθρωποι, συνομιλούσαν με τον Τούρκο κατακτητή στην βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) απεμπολώντας τις υποσχέσεις τους προς την κοινωνία που τους εξέλεγε στην θέση τους.

Η κοινωνία της Κύπρου δεν δέχθηκε αμέσως παθητικά τα τετελεσμένα της κατοχής. Για δεκαετίες ζητούσε το συλλογικό της γίγνεσθαι μια πιο διεκδικητική πολιτική και σε πολλές εκλογικές διαδικασίες πιστεύοντας του δημοκόπους, όπως λέει και στο ποίημά του ο μεγάλος Κωστής Παλαμάς, ψήφισε ανάλογα. Ο λαός έθαψε τις ιδέες Γκάλι, ο λαός ζήτησε την έλευση των S-300 και ο λαός απέρριψε την ΔΔΟ στην μοναδική φορά που τέθηκε ενώπιόν του μία μορφή της, ως σχέδιο Ανάν, το 2004.

Αυτές τις τρεις δεκαετίες η κυπριακή οικονομία ήταν το καμάρι της κοινωνίας μας. Το δυνατό μας χαρτί στην σύγκρουση με την τεράστια πληθυσμιακά και γεωγραφικά Τουρκία. Προφανώς όμως ήταν κτισμένη με σαθρά θεμέλια. Βασισμένη μόνο στον τριτογενή τομέα της οικονομία, χωρίς πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή, η οικονομία μας έχει ουσιαστικά διαλυθεί μέσα σε μία πενταετία άτσαλων χειρισμών από τις κυβερνήσεις ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ. Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε σήμερα με την ανέχεια, την ανεργία, την φυγή των νέων μυαλών προς το εξωτερικό και την αντικατάστασή τους με φτηνά εργατικά χέρια από την Ασία και την Αφρική.

Μια κοινωνία με διαλυμένο τον ιστό της, προσπαθεί απλά να επιβιώσει.

Ένας εξωτερικός παρατηρητής εύκολα μπορεί να πει πως η κοινωνία αυτή έχει ξοφλήσει. Ο Ελληνισμός της Κύπρου που πριν από εξήντα χρόνια νίκησε στο πεδίο των μαχών, με ένα ιδιόρρυθμο ανταρτοπόλεμο, την Βρετανική Αυτοκρατορία, μοιάζει να μην του έχουν απομείνει πολλές δεκαετίες ζωής. Ιδιαίτερα εάν αποδεχθεί τα σχέδια εξωτερικών και εγχώριων σκοτεινών μυαλών για μια λύση ΔΔΟ, που θα μας καταστήσει αιχμάλωτο στις ορέξεις της Άγκυρας και έρμαιο στον δημογραφικό καλπασμό των μουσουλμάνων στην Κύπρο.

Ο εξωτερικός αυτός παρατηρητής όμως έχει κάνει ένα καίριο λάθος στην παρατήρησή του. Ανάμεσα σε αυτή την κοινωνία που προσπαθεί να επιβιώσει, υπάρχουν και κάποιοι υγιώς σκεπτόμενοι. Ονομάζονται Εθνικιστές, ονομάζονται ΕΛΑΜίτες! Αρνούνται απλά να παρακολουθούν τα ερείπια γύρω τους και να μεμψιμοιρούν. Αντιστέκονται στην τουρκοποίηση της πατρίδας τους! Αρνούνται πεισματικά να αποδεκτούν πως ο Ελληνισμός θα πάψει να υφίσταται στην μικρή γωνία της Ανατολικής Μεσογείου, με το τεράστιο γεωπολιτικό ενδιαφέρον.

Η αποστολή μας συναγωνιστές δεν είναι απλά να μεταφέρουμε την φλόγα του Λαϊκού Εθνικισμού, τα νάματα και τις αξίες του Ελληνισμού στις επόμενες γενεές. Θα πρέπει να αγωνιστούμε για να υπάρξουν επόμενες γενιές Ελλήνων σε αυτό το νησί…

Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ.) θα είναι ο πυρήνας αντίστασης στον αφελληνισμό της πατρίδας μας. Εμείς θα πρέπει να επιδιώξουμε να πληθύνουμε τους αριθμούς μας, να βρούμε ευήκοα ώτα που θα μας ακούσουν και θα μας ακολουθήσουν στον δύσκολο αγώνα που έχουμε μπροστά μας.

Ατενίζοντας λοιπόν τα ερείπια γύρω μας δεν απογοητευόμαστε. Αντιθέτως πεισμώνουμε, πειθαρχούμε και συσπειρωνόμαστε. Αγωνιζόμαστε μέχρι την τελική νίκη για μια νέα χρυσή αυγή του Ελληνισμού!

Χρίστος Χρίστου

Πρόεδρος 

Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)