Το θέμα έκλεισε, η «τάτσα» έμεινε μας, ποιός θα τη καθαρίσει;

  Διάχυτη είναι η αντίληψη πως η πολιτική παρακμή διάγει τον πιο βαρύ της χειμώνα. Η οξυμένη μορφή του παρόντος πολιτικού-κοινωνικού χειμώνα, έτσι όπως τον γνωρίσαμε και τον ζούμε στον σύγχρονο κόσμο και πιο τραγελαφικά στον κυπριακό  χώρο, αποτελεί απλώς μια από τις τελευταίες φάσεις του ιστορικού χειμώνα της πολιτικής πραγματικότητας.  

Πρόκειται λοιπόν για μια ιστορική αλήθεια ενός πολιτικού ολέθρου, που είναι πανταχού παρών και για τον οποίο συνήθως πρώτοι κάνουν λιτανείες οι κυβερνώντες μήπως και φύγει η γκατεμνιά και έλθει νηνεμία.  Μια τέτοια ιστορικότητα ωστόσο  δεν προβάλλει ούτε οφείλει να προβάλλει ως άλλοθι, προκειμένου να μην αισθάνεται κανείς, μέσα στο δικό του παρόν, την πνοή ενός Πολιτικού οικοδομήματος, κενού σε περιεχόμενο και μορφές. Έχει γίνει τόσο σύμφυτο με την τρέχουσα ζωή αυτό το κενό, ώστε οι λέξεις, πολιτική κρίση, σήψη, παρακμή και παρόμοιες εκφράσεις να έχουν καταντήσει αφηρημένα και ακίνδυνα συνθήματα χωρίς να αποκαλύπτουν τίποτα ή χωρίς να παραπέμπουν σε κάποιο αυθεντικό περιεχόμενο. Μάλιστα, οι ανίκανοι, αυτοί οι καθ’ όλα υπεύθυνοι για την παρούσα καταστροφή, ενσωματώνουν μέσα στην πολιτική τους φλυαρία τέτοιες φράσεις και εκφράσεις για να επικαλύπτουν με το πέπλο της λήθης τις δικές τους εγκληματικές πολιτικές και να ανανεώνουν τον καθοδηγητικό τους ρόλο στην αγέλη των κομματικών προβάτων.

     Η εικόνα  στο Προεδρικό εξέπεμπε ένταση. Στα σκαλιά της εισόδου ο Βίκτωρας σκυθρωπός. Λίγο πιο μέσα, αμίλητος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Και σε βαθειά περίσκεψη στο γραφείο του ο διευθυντής του γραφείου του Προέδρου, Π. Αντωνίου. Είχε προηγηθεί η έκρηξη με πολλά τασάκια να εκσφενδονίζονται. Αιτία το συμβόλαιο της Χρυστάλας Γιωρκάτζη και οι σημειώσεις που είχε στείλει στο Προεδρικό και εξαφανίστηκαν. Ένα πουλάκι σφύριξε ότι οι φωνές ακούγονταν μέχρι και την Πινδάρου. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου αναλαμβάνει χρέη πυροσβέστη. Μέσω των ερτζιανών του κρατικού ΡΙΚ  ήρε την όποια ευθύνη του Προέδρου, εξηγώντας πως ούτε τις αλλαγές στο συμβόλαιο τού είχαν δείξει ούτε το περιβόητο σημείωμα της Γιωρκάτζη. Φόρτωσε όλη την ευθύνη στους συνεργάτες του Προέδρου, τονίζοντας ότι «δεν δικαιούνται τέτοια λάθη».

   Εκτεθειμένο αφήνουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας οι αναφορές της Χρυστάλλας Γιωρκάτζη. Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο ο Νίκος Αναστασιάδης ή ο Μακάριος Δρουσιώτης; Τοριαλ με το συμβόλαιο της Διοικητού της Κεντρικής Τράπεζας συνεχίζεται, καταφέρνοντας τεράστιο το πλήγμα στους θεσμούς.
Οι  αναφορές της κ. Χρυστάλλας Γιωρκάτζη στη Βουλή, αφήνουν εκτεθειμένο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τα ερωτήματα, βεβαίως, παραμένουν αναπάντητα και σε κάθε περίπτωση ο λαός πρέπει και δικαιούται να γνωρίζει: Ποιος κοροϊδεύει ποιον;  Που είναι το σημείωμα της κ. Γιωρκάτζη και αν υπάρχει, γιατί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ισχυρίστηκε ότι δεν τον είχε ενημερώσει η Διοικητής της Κεντρικής; Είναι δε αξιοπρόσεκτο πως, όταν απέτυχε η προσπάθεια του Προεδρικού να μεταθέσει τις ευθύνες στη Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, επιχείρησε να τις μεταθέσει στον ειδικό συνεργάτη του Προέδρου της Δημοκρατίας, Μακάριο Δρουσιώτη, ο οποίος ειρήσθω εν παρώδω σήμερα βρίσκεται και εργάζεται στο εξωτερικό.
Επιτέλους, ας μας πουν, ποιος προεδρεύει σ` αυτόν τον τόπο ο Νίκος Αναστασιάδης ή ο Μακάριος Δρουσιώτης;

 Ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού, Αβέρωφ Νεοφύτου, προσπάθησε να υποβαθμίσει το μέγα σκάνδαλο με το συμβόλαιο της Διοικητού της Κεντρικής Τράπεζας. «Το θέμα θα λήξει. Αλλά η "τάτσα" θα μείνει», δήλωσε στη συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση. Αλλά πώς λήγει αυτό το σκάνδαλο; Είναι πολύ εύκολο να λήξει με ένα κουκούλωμα, με την καταχώριση της υπόθεσης στο αρχείο των «μη εξιχνιασθέντων σκανδάλων», όπως και τόσα άλλα, ή και με μία κοινή δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Διοικητού μετά την προσεχή συνάντησή τους. Η κοινή δήλωση μπορεί να λέγει περίπου ότι «ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και η Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας έδωσαν αμοιβαίες εξηγήσεις και το θέμα δέον να θεωρείται λήξαν». Με αυτούς τους τρόπους, το θέμα, ναι, μπορεί «να κλείσει». Αλλά εδώ δεν μιλούμε για «ένα θέμα». Εδώ μιλούμε για αδίκημα πλαστογραφίας, όπως τουλάχιστον το παρουσίασε ο Πρόεδρος στη γνωστή δήλωσή του. Και το ερώτημα που έθεσε, ορθά, ο κ. Νεοφύτου, στην Επιτροπή Θεσμών, δεν απαντήθηκε. Δεν γνωρίζουμε αν ο Πρόεδρος του Συναγερμού έλαβε απάντηση, αλλά οι πολίτες δεν άκουσαν καμία απάντηση. Συγκεκριμένα, ερώτησε: «Ποιος έκανε τις αλλαγές του όρου "Α7" του συμβολαίου, που αφορά στο ασυμβίβαστο καθώς και του όρου σε σχέση με την αντιμισθία της κ. Γιωρκάτζη; Το Προεδρικό ή η ίδια η κ. Γιωρκάτζη;» Σε αυτό το ερώτημα που έθεσε έλαβε απάντηση ο κ. Νεοφύτου; Η κοινωνία, πάντως, δεν έλαβε. Και αν έλαβε απάντηση, μπορεί να ενημερώσει δημόσια την κοινή γνώμη; Και η απάντηση δεν κλείνει το θέμα. Ανοίγει άλλο. Μιλούμε για αδίκημα πλαστογραφίας. Ποιος πρέπει να παραπεμφθεί στον ανακριτή; Το Προεδρικό ή η Διοικητής; Αν, λοιπόν, με τόση ευκολία, «κλείνει» ένα σκάνδαλο με πρωταγωνιστές εκπροσώπους δύο σημαντικότατων θεσμών, τότε πώς μπορεί να γίνουν πειστικοί, όταν φωνάζουν συγκυβέρνηση και αντιπολιτευόμενα κόμματα πως πρέπει να τιμωρηθούν οι ένοχοι του οικονομικού εγκλήματος; Όταν σε ένα σκάνδαλο είναι αναμειγμένοι ημέτεροι, το σκάνδαλο πρέπει να κλείνει με μία μονοκοντυλιά, και όταν δεν είναι ημέτεροι πρέπει να φωνάζουμε να μπουν φυλακή;
      Υπάρχει όμως και μία άλλη συνέχεια στη δήλωση του κ. Νεοφύτου. «Η "τάτσα" θα μείνει». Του απάντησε από άλλη τηλεοπτική εκπομπή ο βουλευτής του, Ανδρέας Θεμιστοκλέους. «Δεν είναι "τάτσα". Θα είναι αθεράπευτη πληγή», τόνισε. Αυτή η χώρα έχει γεμίσει από «τάτσες». Τα μεγαλύτερα καθαριστήρια του κόσμου δεν μπορούν να τις καθαρίσουν. Ο κόσμος είναι απηυδισμένος και αηδιασμένος από τη συμπεριφορά των πολιτικών και άλλων ταγών. Θέλει κάθαρση, όχι από τις «τάτσες», αλλά τον στάβλο του Αυγείου, στον οποίο έχει βυθιστεί η χώρα. Απογοήτευση, πίκρα, θυμός διακατέχει τον κόσμο, όταν χαρακτηρίζουν «τάτσα» ένα σκάνδαλο και διαψεύδουν τις προσδοκίες του κόσμου, οι οποίες όσο περνά ο χρόνος εκμηδενίζονται, θα υπάρξει ποτέ κάθαρση από τη βρομιά, τη διαπλοκή και τη διαφθορά...

Ντίνος Ορφανός