Ο Αρίστων ήταν γιος του Αυδολέοντα, βασιλέα του Ελληνικού φύλλου των Παιόνων στην περιοχή του σημερινού κράτους των Σκοπίων. Γενάρχης των Παιόνων ήταν ο Παίων που καταγόταν από την αρχαία Ηλεία. Άριστος ιππέας όπως και οι πρόγονοί του Πυραίχμης και τον Αστεροπαίος, που ήταν σύμμαχοι των Τρώων στον μεγάλο εμφύλιο πόλεμο του Ελληνισμού της πρώιμης ιστορίας. Είχε φτάσει στ’ αυτιά του η είδηση, πως οι Μακεδόνες μαζί με τους νότιους Έλληνες ετοιμάζουν εκστρατεία κατά της Περσικής αυτοκρατορίας. Ήθελε κι αυτός να συμμετάσχει σ’ αυτήν την εκστρατεία, μιας και στις φλέβες αυτού και των άλλων Παιόνων κυλάει καθαρό Ελληνικό αίμα.
Ένας αγγελιοφόρος καταφθάνει στην αυλή του βασιλιά της Παιονίας και ζητάει τον Αυδολέοντα. Του κοινοποιεί επιστολή του βασιλιά Αλεξάνδρου Γ’ (μετέπειτα Μεγάλου Αλεξάνδρου) της Μακεδονίας και καλεί τους Παίονες να ακολουθήσουν τους Μακεδόνες και τους άλλους Έλληνες στα πεπρωμένα του Ελληνισμού στην Ανατολή. Ο Αρίστων είχε προετοιμασθεί καιρό πριν γι’ αυτήν την μεγάλη στιγμή. Δίνει διαταγή να μαζευτούν όλοι οι μάχιμοι Παίονες μαζί με τ’ άλογά τους που θα τον ακολουθήσουν στα βάθη της Ασίας. Σύντομα ο Παιονικός στρατός ξεκινάει να ενωθεί με τους Μακεδόνες γι’ αυτόν το μακρύ και επίπονο δρόμο. Ο Αυδολέων, θαυμάζει την γενναιότητα και το πείσμα του γιου του που μαζί με την νιότη του είναι ένα εκρηκτικό μείγμα στην μάχη. Καταλαβαίνει πως είναι άξιος διάδοχος του θρόνου.
Τρία χρόνια μετά βρίσκονται στην τεράστια ερημική πεδιάδα των Γαυγαμήλων στην Μεσοποταμία (σημερινό Ιράκ, κοντά στην πόλη Ερμπίλ, τα αρχαία Άρβηλα), έτοιμοι να συγκρουστούν με τους Πέρσες. Πρώτη ημέρα του Οκτωβρίου του 331 π.Χ. Τα λοφία των Ελλήνων κυματίζουν στον αέρα, οι ασπίδες λάμπουν στον ήλιο και τα άλογα των Παιόνων χλιμιντρίζουν έτοιμα να ριχτούν στην μάχη. Οι Παίονες ιππείς αποτελούν εφεδρεία στο αριστερό κέρας της παράταξης της στρατιάς του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η μάχη ξεκινάει κι ο Αλέξανδρος ορμάει σαν μανιασμένο λιοντάρι στον κέντρο της Περσικής παράταξης, όπου βρίσκεται ο ανθός του Περσικού στρατού. Η μάχη αγριεύει και το αριστερό κέρας των Ελλήνων δέχεται την σφοδρή επίθεση. Η απάντηση του Δαρείου Γ’ είναι η αποστολή 1000 επιλέκτων Σκυθών και Βακτρίων ιππέων με σκοπό να κυκλωθεί ο στρατός των Ελλήνων.
Ο Αλέξανδρος στέλνει τον Μενίδα, αρχηγό των μισθοφόρων ιππέων, εναντίον των Σκυθών και Βακτρίων ιππέων. Αυτός και οι ιππείς του σφυροκοπούνται από το σιδηρόφρακτο βαρβαρικό ιππικό. Οι βάρβαροι ιππείς είναι καλύτερα θωρακισμένοι. Οι Έλληνες ιππείς κατακόπτονται κάτω από την Σκυθική ορμή. Ο Αλέξανδρος βλέποντας την κατάσταση στέλνει έναν αγγελιοφόρο στον Αρίστωνα για να του πει να επιτεθεί με το ιππικό του και να βγάλει από την δύσκολη θέση τον Μενίδα. Χτυπάει με ορμή και θάρρος τους βάρβαρους που τα χάνουν από την αντίσταση που βρίσκουν. Η σύγκρουση εξελίσσεται σε τρομερή ιππομαχία ανάμεσα σε Έλληνες και βαρβάρους, θυμίζοντας τον μυθολογικό πόλεμο των Λαπιθών και των Κενταύρων. Τα άλογα των περίφημων Βακτρίων ιππέων πέφτουν σαν κεραυνοβολημένα από τα φονικά χτυπήματα των Ελλήνων. Ο Αρίστων σηκώνει την κοπίδα του και κατακόπτει όποιον βάρβαρο βρεθεί στο διάβα του. Το αίμα τους, τον λούζει κυριολεκτικά. Οι Παίονες φτάνουν απέναντι στα 100 δρεπανοφόρα άρματα του Δαρείου, που ορμάνε σαν λαίλαπα εναντίον των Ελλήνων. Οι Αγριάνες τοξότες (Θρακικό φύλο γειτονικό των Παιόνων) τοξεύουν και ρίχνουν κάτω με τα θανατηφόρα βέλη τους άλογα, ηνιόχους και τους πολεμιστές που επιβαίνουν. Οι Έλληνες κομματιάζονται κάτω από τις μεταλλικές λεπίδες των αρμάτων.
Ο Αρίστων συνεχίζει ακάθεκτος να χτυπάει τους επίλεκτους ιππείς. Τα πτώματα σχηματίζουν σωρούς στην μεγάλη πεδιάδα των Γαυγαμήλων και η σκόνη σκεπάζει σαν σύννεφο το πεδίο της μεγαλειώδους μάχης. Ένα άνοιγμα φαίνεται στην αμιγή Περσική παράταξη. Ο Αλέξανδρος διακρίνει την ευκαιρία και με όλο τον στρατό που διοικεί ορμάει στο άνοιγμα. Αυτό ήταν! Η μάχη για τους Πέρσες έχει χαθεί. Υποχωρούν σ’ όλη την έκταση του μετώπου. Ο Αρίστων σαρώνει το εχθρικό ιππικό που υποχωρεί πλέον ατάκτως. Η φτερωτή θεά δίνει την νίκη στους Έλληνες. Ο Αρίστων μ’ αυτή την μάχη εισήλθε στο πάνθεον των Ηρώων του Ελληνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου