Συνήθως αυτή η εποχή του χρόνου είναι εποχή ξεκούρασης για τους Έλληνες. Ο Αύγουστος είναι πάντα ο μήνας των διακοπών και η μόνη περίοδος που η ουσιαστικά ερημωμένη ελληνική ύπαιθρος ξαναπαίρνει ζωή. Όμως αυτό το καλοκαίρι είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα, από όσα τουλάχιστον μπορώ να θυμηθώ εγώ στην ηλικία των εικοσιπέντε.
Αυτό το καλοκαίρι η ελληνική (τυπικά τουλάχιστον) κυβέρνηση αποφάσισε να εκμεταλλευτεί αυτό το διάστημα για να εφαρμόσει την επόμενη φάση του σχεδίου της, ενός σχεδίου που σαν αντικειμενικό σκοπό έχει την πλήρη παράδοση της χώρας στους ξένους τοκογλύφους.
Όμως ο Ελληνικός Λαός έχει ακόμα εθνικά αντανακλαστικά, τα ίδια αντανακλαστικά που του επέτρεψαν να επιβιώσει (και να μεγαλουργεί κατά καιρούς) εδώ και χιλιετίες. Πλέον, όσο και αν προσπαθούν να μας αποκοιμίσουν, ο κόσμος ξύπνησε. Στέρεψε το χρήμα που ήταν ο κινητήριος μοχλός αυτού του Συστήματος και αποκαλύφθηκε ακόμα και στον πιο αδαή πόσο βρώμικο ήταν. Ο λαός δεν θα τους ανεχτεί για πολύ καιρό ακόμα.
Πολύ γρήγορα, ακόμα και τα τελευταία κομματόσκυλα θα καταλάβουν ότι η πηγή στέρεψε και θα τους γυρίσουν την πλάτη. Εκτός όμως από αυτούς, για τους οποίους δεν τρέφω καμία συμπάθεια, υπάρχει η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, η οποία τους στήριζε έχοντας πιστέψει είτε τα μεγάλα λόγια τους, είτε υποσχέσεις για θέσεις και βολέματα. Αυτός ο κόσμος, με όλα όσα μπορεί να του προσάψει κανείς, είναι κόσμος αγνός κατά την γνώμη μου, κόσμος που έχει αδυναμίες όπως όλοι, αλλά δεν αδιαφορεί για το μέλλον του Έθνους μας.
Σε αυτόν τον κόσμο εμείς πρέπει να μιλήσουμε. Να του κάνουμε γνωστό και πέραν πάσης αμφιβολίας ότι υπάρχει μια μερίδα του λαού που αγωνίζεται καθημερινά χωρίς να προσβλέπει σε κανένα συμφέρον πέραν του εθνικού. Σε αυτόν τον κόσμο πρέπει να κάνουμε σαφές πως με το υπάρχον σύστημα δεν θα αλλάξουν τα πράγματα. Να του δώσουμε προοπτική και όραμα. Τότε ακόμα και οι πιο δύσπιστοι θα μας ακολουθήσουν. Θα μας ακολουθήσουν γιατί κανείς δεν μπορεί ρεαλιστικά να προτείνει κάτι καλύτερο για το μέλλον, από αυτό που επιδιώκουμε εμείς. Μέσα από αυτό τον κόσμο, που ίσως φαινομενικά δεν ταιριάζει με την Χρυσή Αυγή, θα βρεθούν πολλοί αυριανοί Αγωνιστές. Γιατί ακόμα και ο πιο συμβιβασμένος και απορροφημένος από το σύστημα μεταμορφώνεται αν πιστέψει σε ένα ιδανικό, αν κάνει και δικό του το όραμα μας.
Για να γίνουν όμως όλα αυτά πρέπει να περάσουμε το μήνυμα μας στο Λαό. Αυτό το ξέρουν καλά οι κυβερνώντες και γι’ αυτό μας κρατούν αποκλεισμένους από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, ειδικά τα πανελλαδικά. Έτσι το βάρος πέφτει στον κάθε ένα από εμάς, για να διαδώσουμε όσο περισσότερο μπορούμε το Λόγο και την Ιδέα μας. Πρέπει κάθε μέρα μας να είναι μέρα Αγώνα. Κάθε ένας από εμάς πρέπει να γίνει η φωνή της Χρυσής Αυγής, ειδικά εκεί που δεν φτάνουν τα μέσα που χρησιμοποιούμε. Μην κρύβουμε ποτέ τις Ιδέες μας, μην αφήσουμε κανένα που να μην του δώσουμε να καταλάβει ότι ο καιρός μας έχει φτάσει. Ο καλύτερος αγωνιστής άλλωστε είναι εκείνος που μπορεί να κάνει τον λαό να πιστέψει στον σκοπό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου