Ο ορισμός του βλάκα

Του Όμηρου Αλεξάνδρου

Οικονομολόγου, Λογιστή - Ελεγκτή

Ο ορισμός του βλάκα

Ο Διονύσης Χαριτόπουλος, επέλεξε να γράψει στο εξώφυλλο του βιβλίου του «Εγχειρίδιο Βλακείας» (2008): «Επειδή όλοι υποτιμάμε τον αριθμό των ηλιθίων ανάμεσά μας και κάθε τόσο μας αιφνιδιάζουν πρόσωπα «υπεράνω υποψίας», μάλλον θα πρέπει να ξανασυστηθούμε».

Παρακολουθώντας διάφορα προγράμματα, συζητήσεις στην τηλεόραση, αλλά και στην καθημερινότητα, διαπιστώνουμε ότι η ευφυΐα δεν αποτελεί κοινό αγαθό.

Όπως υπάρχουν διαφορές στην εμφάνιση (όμορφος/η, άσχημος/η) υπάρχουν και στις πνευματικές ικανότητες ώστε οι άνθρωποι να υποδιαιρούνται σε δυο βασικές κατηγορίες: στους έξυπνους και τους βλάκες, χωρίς οι πρώτοι να παινεύονται και οι δεύτεροι να γνωρίζουν.

Εξυπακούεται ότι υπάρχουν όλες οι ενδιάμεσες διαβαθμίσεις του έξυπνου (π.χ. ικανός, ευφυής, ιδιοφυής) και του βλάκα (π.χ. σβηστός, «καλό παιδί», ηλίθιος, ζώο, αργόστροφος, κουτεντές, κοθώνι, κουφιοκεφαλάκης).

Ειδικά για τους βλάκες υπάρχει εκπληκτικός πλούτος λέξεων που απλά υποδηλοί ότι το φαινόμενο απασχολεί την κοινωνία (π.χ. οι Εσκιμώοι έχουν τις περισσότερες λέξεις για το χιόνι).

Οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει αν η ευφυΐα είναι κληρονομική (γονίδιο) ή επίκτητη (περιβάλλον) δηλαδή αν κάποιος γεννήθηκε ή έγινε έξυπνος.

Η αλήθεια βρίσκεται στη μέση, χρειάζονται σωστά γενετικά χαρακτηριστικά αλλά και ευνοϊκό περιβάλλον (π.χ. διαπαιδαγώγηση, μόρφωση) διότι αν πάρεις ένα θάμνο και τον φυτέψεις στο ευνοϊκότερο περιβάλλον πάλι θάμνος θα μείνει.

Το ότι κυκλοφορούν πολλοί βλάκες ανάμεσα μας είναι και επιστημονικά αποδεδειγμένο.

Στην κωνοειδή καμπύλη «κανονικής κατανομής» ( καμπύλη Gauss) διαφαίνεται ότι 25% ανήκουν στην κατηγορία των βλακών (1 στους 4), στο κέντρο το 50% είναι με μέσο όρο νοημοσύνης και στο άλλο άκρο το 25% είναι έξυπνοι.

Και αυτό φαίνεται να ισχύει σε όλες τις κατηγορίες επαγγελμάτων, από κλητήρες μέχρι πανεπιστημιακούς και ειδικούς.

Σύμφωνα με τον Ιταλό ιστορικό και οικονομολόγο Carlo M. Cipolla (1922-2000) στο κλασσικό του έργο «The Basic Laws of Human Stupidity» αναφέρει ότι η πιθανότητα να είναι κάποιος βλάκας είναι ανεξάρτητη οποιουδήποτε άλλου χαρακτηριστικού (π.χ. θέση) και ότι ο βλάκας είναι ένα πολύ επικίνδυνο άτομο, το οποίο κακώς υποτιμούν οι άλλοι.

Επικράτησε η εντύπωση ότι μορφωμένος είναι μόνο εκείνος που έχει μαζέψει κάμποσες περγαμηνές.

Αυτό δεν αποδεικνύει τίποτε ούτε καν ότι είναι έξυπνος, απλά ότι διάβασε βιβλία και προφανώς τα απομνημόνευσε.

Ένας που μπήκε στο Πανεπιστήμιο κάποτε θα βγει, έστω και σε 10 χρόνια, οπότε με τους κατάλληλους ελιγμούς και την αναισθησία που διακρίνει τη βλακεία μπορεί να γίνει Πρόεδρος, υπουργός, βουλευτής, πρέσβης κ.λ.π.

Όμως, πολλές φορές το «Πανεπιστήμιο της Ζωής» (οικογένεια, κοινωνικός κύκλος, επάγγελμα, αυτομόρφωση, εμπειρία, ταξίδια) δίνει τον ανώτερο τίτλο σπουδών.

Κάποιοι με ελάχιστες περγαμηνές δίνουν κείμενα με εξαιρετικές αναλύσεις σε αντίθεση με τους φελλούς.

Η λαϊκή σοφία και ποίηση του δημοτικού τραγουδιού είναι στοιχεία ακτύπητα και διαχρονικά.

Λίγοι, ελάχιστοι διαθέτουν πρωτογενή σκέψη, κριτική σε βάθος σκέψη και σπιρτάδα μυαλού.

Οι περισσότεροι μιμούνται (image neurons), κάτι το έμφυτο, όπως ακριβώς κάνουν και τα βρέφη, αλλά και ο πίθηκος, ο σκύλος, το άλογο κ.ά..

Η βλακεία είναι ανίατη, δεν έχει βρεθεί φάρμακο.

Ένας π.χ. κομματικός φελλός, τελευταίος στην τάξη, αφού άλλαξε Πανεπιστήμια κατάφερε και πήρε τίτλους και πτυχία, κάμνει ολοσέλιδες αναλύσεις (αντιγραφές) σε εφημερίδα!

Σήμερα, η διαμόρφωση της κοινωνίας μας και οι διοικητικές υποδομές που δημιουργήθηκαν ευνοεί τα «καλά παιδιά», τους βλάκες, τους σπουδασμένους φελλούς να καταλαμβάνουν ψηλές θέσεις στην κοινωνική δομή ώστε το σύστημα να αναπαραγάγει εαυτόν.

Στην εποχή της εξειδίκευσης (επανάληψη των ίδιων πράξεων) είναι το ιδανικό εργασιακό περιβάλλον του βλάκα.

Σύμφωνα με τον Ευάγγελο Λεμπέση το καταφύγιο του κάθε βλάκα είναι η ομάδα, η συσπείρωση με άλλους βλάκες (συντεχνίες, κόμματα, …) δεν δρα ποτέ μόνος του (“Η τεραστία σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω”).

Ένας βλάκας δεν αποτελεί απειλή για κανένα, και έτσι ανεβαίνει ανενόχλητος τα σκαλοπάτια, κάτι που αναδεικνύει την επικινδυνότητα της βλακείας. Οι βλάκες είναι συνήθως σοβαροφανείς, πονηροί και τυπικοί και μπορεί να φτάσουν να γίνουν μέχρι πρωθυπουργοί και πρόεδροι.

Είναι γνωστές οι βλακείες που εκστόμιζε ο κλινικά ηλίθιος πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ G.Bush. Έχω επανειλημμένως αναφερθεί στο πρόσφατο παρελθόν στα αντίστοιχα τα δικά μας εδώ στην Κύπρο και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω, ας κάμει ο καθένας τους συνειρμούς του. Όμως, το προηγούμενο ύπαρξης βλακών σε υψηλά δώματα ανοίγει την όρεξη και σε επόμενους.

Βουλευτικές εκλογές του Μάη

Μετά που ορίσαμε πιο πάνω τον ορισμό του βλάκα θα θέσω πιο κάτω 3 ερωτήματα-επιχειρήματα και ακολούθως θα έρθω ‘’Στο δια ταύτα’’

Ερώτηση 1: Βρίσκεται σήμερα η Κύπρος και ο Λαός της στην χειρότερη οικονομική κρίση που βίωσε ποτέ και ένα βήμα πριν την τουρκοποίηση; ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑΙ

Ερώτηση 2: Την δεινή κατάσταση στην οποία  βρίσκεται σήμερα η Κύπρος και ο Λαός της, την προκάλεσαν εξωγήινοι; ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ

Ερώτηση 3: Αν συμφωνείτε με τις απαντήσεις στις πιο πάνω ερωτήσεις, είναι λογικό να επαναλάβετε αυτό που κάνετε για δεκαετίες τώρα στις βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου Μάη;

Τις τελευταίες δεκαετίες την Κύπρο την κυβέρνησαν και την έφεραν σήμερα στο χείλος του κρεμμού, 3 κόμματα ο ΔΗΣΥ, το ΑΚΕΛ και η πόρνη της κυπριακής πολιτικής ζωής το ΔΗΚΟ.

 Οι βουλευτικές εκλογές του Μάη του 2016 είναι οι πιο σημαντικές στην ιστορία του Κυπριακού Κράτους γιατί θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα συνεχίσουμε με αυτούς που μας κατάστρεψαν η θα τους δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα. Αν τα 3 πιο πάνω κόμματα δεν έχουν σοβαρές απώλειες στις εκλογές του Μάη, μπορείτε να μου πείτε παρακαλώ γιατί θα πρέπει να σταματήσουν τον καταστροφικό τους ρόλο;

Αγαπητοί μου γράφοντας τα πιο πάνω δεν ήταν πρόθεση μου να μειώσω κανένα για τις επιλογές που έκανε μέχρι σήμερα, άλλωστε και εγώ κάποτε έκανα βλακώδεις, όπως αποδεικνύεται σήμερα επιλογές, όμως την τελευταία δεκαετία έκανα την δική μου αυτοκριτική και είπα φτάνει πια. Φτάνει πια γιατί έχει και αυτός ο τόπος δικαιώματα και δεν μπορεί μόνο να ζούμε και να χέζουμε πάνω του, πρέπει επιτέλους να τον προστατεύσουμε από την ελεεινή κομματοκρατία και από δοσίλογους και διεφθαρμένους πολιτικούς.

Ο  Albert Einstein είχε κάποτε πει τα εξής σοφά λόγια: (α) ‘’Δύο πράγματα είναι άπειρα, το Σύμπαν και η ανθρώπινη Βλακεία και για το πρώτο δεν είμαι σίγουρος’’ (β) ‘’Το άκρον άωτον της Βλακείας είναι, να επαναλαμβάνεις τα ίδια πράγματα και να αναμένεις διαφορετικά αποτελέσματα’’

Κάποτε ο πρώτος Δήμαρχος Λευκωσίας, αείμνηστος Θεμιστοκλής Δέρβης, απεκάλεσε τους κύπριους ψηφοφόρους ‘’ττοπουζόβορτους’’, γιατί άραγε έδωσε αυτόν τον χαρακτηρισμό στους Κύπριους;

Αγαπητοί μου συμπατριώτες ας ωριμάσουμε επιτέλους πολιτικά, ας δώσουμε στις βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου Μάη ένα ηχηρό μάθημα στα 3 κόμματα του κομματικού κατεστημένου, ας μην επαληθεύσουμε τον Albert Einstein και τον θεμιστοκλή Δέρβη. Το χρωστάμε στα παιδιά μας, στους ήρωες μας και σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο που μας χάρισε ο θεός

Υ.Γ

Κάποια από τα πιο πάνω λόγια τα δανείστηκα από άρθρο της κ. Πουλλή