20 Ιουλίου 2014 πιστοί στο ραντεβού μας με την ιστορία, στο ίδιο πάλι σημείο για ακόμα μια χρονιά. Εδώ στο Λήδρα Πάλας, που δεν χάσαμε αλλά εκκενώσαμε, το σημείο αυτό που βρισκόταν στο κέντρο των μαχών της Λευκωσίας το 74.
40 χρόνια πέρασαν από τότε και ακόμη μέχρι σήμερα ζούμε την φρικαλεότητα των βαρβάρων, αφού εντοπίζουμε οστά συμπατριωτών μας στοιβαγμένα σε ομαδικούς τάφους. Μόνο με μια φράση του γνωστού μυθιστοριογράφου και ποιητή Βικτώρ Ουγκώ μπορούν να περιγραφούν όσα έζησε το μαρτυρικό μας νησί «παντού φωτιά και θάνατος… από εδώ πέρασαν οι τούρκοι»
Ας αφήσουμε όμως την αύρα από την φλόγα και το ζεστό δειλινό να φουσκώσουν τα πανιά που θα ταξιδέψουν πίσω στον χρόνο τις μνήμες μας, σε δύο συμβάντα εκείνου του μαύρου καλοκαιριού που μένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στην μνήμη μας. Να μεταφερθούμε σχεδόν 40 χρόνια πίσω και λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω στην θρυλική μάχη της ΕΛΔΥΚ. Εκεί όπου οι λίγοι συγκρούστηκαν με τους πολλούς…
14 Αυγούστου. τα τουρκικά στρατεύματα εξαπολύουν επίθεση κατά του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, το οποίο ήθελαν πάση θυσία. Διακόσιοι και πλέον μανιασμένοι Τούρκοι επιτίθενται, από σημείο το οποίο δεν ανέμεναν. Ο Βαρελτζής και ο Σιμίτας είχαν αντίθετη γνώμη! Όρθιοι γυμνοί από την μέση και πάνω, στο όρυγμα τους, και άρχισαν να ρίχνουν στο κοπάδι των Τούρκων σαν τρελοί και ξαναγεμίζουν σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Οι δύο ήρωες αψηφούσαν τελείως τον θάνατο…. Το κροτάλισμα των όπλων των δύο ανδρών, έκαναν όλους τους Τούρκους να τρέχουν πανικόβλητοι, αφήνοντας πίσω νεκρούς και τραυματίες. Ξαφνικά όμως μια βολή άρματος έκοψε στην μέση τον Σιμίτα.
16 Αυγούστου. Τα Τούρκικα άρματα έφτασαν πλέον στο Β΄ ύψωμα που υπερασπίζεται ο Λόχος Διοικήσεως της ΕΛΔΥΚ που «έμεινε» από πυρομαχικά, αφού ουδέποτε λειτούργησε ο ανεφοδιασμός! Βγήκαν έξω από τα ορύγματα τους και επιτέθηκαν ενάντια του μαινόμενου όχλου και των τανκς, πετώντας εναντίων τους ότι έβρισκαν. Πέτρες, ξύλα, ακόμα και τα ίδια τους τα κράνη...
Στα αυτιά τους αντηχούσαν οι διαταγές του Λοχαγού Σταυριανάκου, «να μείνουν στα ορύγματα τους και αν χρειαστεί τα τούρκικα άρματα να περάσουν από πάνω τους» . «Το στρατόπεδο είναι Ελλάδα και θα το υπερασπιστούμε μέχρι ενός! Αυτές τις διαταγές έδωσε ο Λοχαγός ουρλιάζοντας λίγο πριν πεθάνει «Ας μας πατήσουν! Ούτε βήμα πίσω!» Και ο Σταυριανάκος ορμάει μόνος του και άοπλος κατά ενός άρματος, πυροβολήθηκε όμως από συζυγές πολυβόλο άρματος το οποίο τον αποκεφάλισε!
Η διμοιρία του όμως παραμένει πιστή στις εντολές του και πέφτει μαχόμενη σχεδόν μέχρι ενός, αφού οι διαταγές του ισχύουν και μετά τον θάνατό του!«Ούτε ένα βήμα πίσω …».
Τα άρματα λιώνουν ότι κινείται! Τούρκους και Έλληνες μαζί! Τα αεροσκάφη επίσης χτυπούν την Ελληνοτουρκική πλέον μάζα αδιάκριτα! Αλλά οι Έλληνες συνεχίζουν την επίθεση έστω και με τις λόγχες τους! Ακολουθούν φοβερές μάχες σώμα με σώμα! Ένας εναντίων δεκάδων! Αυτές ήταν οι αναλογίες αλλά δεν δείλιασαν, επαναλαμβάνοντας για πολλοστή φορά την ιστορία που θέλει τους Έλληνες να μην δειλιάζουν όσοι και αν είναι οι εχθροί ...
Οι Τούρκοι στην μανία τους για την ΕΛΔΥΚ, μαζεύουν μερικούς νεκρούς στρατιώτες μπροστά από το στρατόπεδο, κι αφού τους απογυμνώνουν, τους κόβουν τα κεφάλια και τους φωτογραφίζουν.
Το αίμα τους ζυμώθηκε μαζί με το χώμα της Ελληνικής μας Κύπρου, για να φέρει ακόμα πιο κοντά μάνα και κόρη. Πότισαν με τις θυσίες τους τις ρίζες της μακραίωνης Ελληνικής μας ιστορίας. Πέθαναν με τον πιο όμορφο τρόπο, όπως λέει και ο μεγάλος μας ήρωας Ευαγόρας Παλληκαρίδης «Τι σήμερα; Τι αύριο; Όλοι πεθαίνουμε μια μέρα … Είναι ωραίο πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα ..»
Ο θάνατος όμως των ανδρειωμένων ηρώων μας, δεν λογιέται ως θάνατος, όπως λέει και το ρητό που βρίσκεται στα φυλακισμένα μνήματα. «Άλλωστε οι ήρωες δεν θνήσκουν αλλά πίπτουν. Η δε γη πίνουσα το αίμα τους, τους αναγεννά.»
Στα πρότυπα λοιπόν των ηρώων, που μας δίνουν το αιώνιο πρόσταγμα που χαλυβδώνει την πίστη και την θέληση για αγώνα, συνεχίζουμε, μακριά από την γεμάτη πλήξη και βαρετή ζωή. Θα εξακολουθήσουμε να αγωνιζόμαστε, όπως εκείνοι τότε, ακόμα και όταν δεν θα υπάρχει πιθανότητα νίκης, γιατί το έχουμε χρέος σε όσους ήρθαν και θα έρθουν. Θα επαναλάβουμε τα λόγια του αρχηγού των Θεσπιέων, Δημόφιλου «Όχι Λεωνίδα, δεν φεύγουμε. Δεν θα σε αφήσουμε να πάρεις μόνος σου την δόξα των θερμοπυλών»
Όπως μας δίδαξαν οι πρόγονοι μας το 74, για το τι πάει να πει Έλληνας! Δεν νικήθηκαν ποτέ αλλά προδόθηκαν! Η αιώνια κατάρα! Τα πνεύματα τους περιπλανιόνται καρτερικά πάνω από την Κύπρο και περιμένουν την δικαίωση. Γι αυτό εμείς σήμερα από αυτό εδώ το βήμα απαιτούμε να ανοιχτεί επιτέλους ο φάκελος της Κύπρου. Να τιμωρηθούν ΟΛΟΙ οι πραγματικοί ένοχοι.
20,800 σελίδες, σε 260 φακέλους, οι οποίοι τοποθετήθηκαν σε κιβώτια, τα οποία εν συνεχεία τέθηκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, βρίσκονται στα υπόγεια της βουλής των Ελλήνων, με τα κόμματα να καλύπτουν το ένα το άλλο. Τι αποκρύπτουν άραγε;
Την απάντηση έρχεται να μας την δώσει ο Ετζεβίτ: «Το Κυπριακό Λύθηκε! Οι Έλληνες πρέπει να μας ευγνωμονούν διότι αποκαταστήσαμε την δημοκρατία στην Ελλάδα»
Ξεκάθαρα η Κύπρος πουλήθηκε για να έλθει η δήθεν δημοκρατία και ο Καραμαλνής του «Η κύπρος κείταιν μακραν», στην εξουσία! Βλέπεται για τον Καραμανλή και τους υποτακτικούς του η Κύπρος ήταν μακριά. Ευτυχώς 2,500 χρόνια πριν, ο Κίμωνας δεν είχε την ίδια γνώμη με αυτούς…
- Απαιτούμε να ριχθεί φως στον ρόλο του Καραμανλή και γενικά όλων των πολιτικών της μεταπολίτευσης! Τι έκαναν όσοι κυβέρνησαν ή έπαιξαν σημαντικότατο ρόλο στην Ελλαδική και Κυπριακή πολιτική σκηνή; Δεν αντιλαμβάνονταν που μας οδηγούσαν οι αποφάσεις τους; Γιατί δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να αποτρέψουν την απώλεια Εθνικού Εδάφους και την ταπείνωση;
- Πόσο στοίχησε στην Κύπρο η αρχομανία του Μακαρίου και το περιβόητο κάλεσμα του;
- Ποιοι φέρουν ευθύνη για την απογύμνωση της Εθνικής Φρουράς, ακόμα και με δεδομένο τον Τουρκικό κίνδυνο που παραμόνευε;
- Πόσο επηρέασε ο ρόλος του Ταξίαρχου Γεωργίτση ως αρχηγός του ΓΕΕΦ;
- Ποιος ο ρόλος του HenryKissinger στα παρασκήνια για το Κυπριακό και την εισβολή; Πόσο πολύ ήθελε αυτή να πετύχει για να εξασφαλίσει τα συμφέροντα του;
- Ποιος ο ρόλος του Γκιζίκη; Ποιο ο ρόλος των Χουντικών Μπονάνου – Αραπάκη – Παπανικολάου – Γαλατσάνου; Προετοίμασαν το έδαφος για την έλευση Καραμανλή, θυσιάζοντας την Κύπρο; Αραπάκης και Παπανικολάου παρέμειναν στις ίδιες ακριβώς θέσεις και επί μεταπολίτευσης χωρίς να τους αγγίξει κανένας παρά τις ευθύνες;
Αυτά και άλλα πολλά απαιτούμε να απαντηθούν!
Εδώ που οι Ζωντανοί συναντούν τους Αθανάτους, εδώ που οι Ζωντανοί μνημονεύουν τους αδικοχαμένους, εδώ που οι Ζωντανοί κρατούν άσβεστη την φλόγα του Ελληνισμού, η Εθνικιστική Φρουρά δίνει όρκο πως θα αγωνιστεί για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Δεν παραδίδεται αλλά είναι έτοιμη να Πέσει μέχρι του τελευταίου Άνδρα της, για να κυματίσει ξανά περήφανη η Ελληνική σημαία στα κατεχόμενα εδάφη μας.
Ας κρατήσουμε το πρόσταγμα σαν φάρο και οδηγό μας «Ούτε βήμα πίσω – ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΣ …»
Γεάδης Γεάδη
Ε.Ο. Λευκωσίας
Εκπρόσωπος Τύπου
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου