Μνήμη Μίκη Μάντακα 2015

Κάθε χρόνο, στις 28 Φεβρουαρίου, η καρδιά της Εθνικιστικής Ευρώπης χτυπάει στην πλατεία Risorgimento στη Ρώμη, καθώς αυτή τη μέρα, χιλιάδες Εθνικιστές απ’ όλες τις άκρες της Ευρώπης συρρέουν στον τόπο της θυσίας του Μίκη Μάντακα για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Έλληνα φοιτητή που έπεσε δολοφονημένος από τις σφαίρες των κομμουνιστών το 1975 αλλά και για να φωνάξουν κατάμουτρα στους φονιάδες του: «Σκοτώσατε τον άνθρωπο, όχι την ιδέα».

Η φετινή εκδήλωση μνήμης ήταν διαφορετική. Φέτος κλείνουν σαράντα χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του Μίκη, εκείνο το απόγευμα της Παρασκευής 28 Φεβρουαρίου 1975. Σαράντα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων οι Ευρωπαίοι συναγωνιστές του δεν τον ξέχασαν και το σύστημα δεν κατάφερε να σβήσει τη μνήμη του.

Ξημερώνοντας Σάββατο, τη μέρα της εκδήλωσης, η πλατεία Risorgimento, που άτυπα ονομάζεται «Piazza Mantakas» γέμισε από συνθήματα και επιγραφές που θύμιζαν την Θυσία. Αξιοσημείωτο είναι πως οι διάφορες αφίσες που είχαν γεμίσει την πόλη και ενημέρωναν τον κόσμο για την πορεία του Σαββάτου, καθώς κι αυτές που έγραφαν «Mikis Vive» (Ο Μίκης ζει), παρέμειναν ανέγγιχτες από βέβηλα χέρια.

Η πορεία που οργανώθηκε από τους Ευρωπαίους συναγωνιστές του, ξεκίνησε στις 6 η ώρα το απόγευμα του Σαββάτου, από την πλατεία Cola di Rienzo, για να καταλήξει στην πλατεία Risorgimento, περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά, μπροστά από τα ιστορικά γραφεία του MSI, στην οδό Ottaviano 9. Μπροστά, δύο συναγωνιστές κρατούν το πορτραίτο του Μίκη Μάντακα ενώ ακολουθούν δύο σημαίες: Η ελληνική, προς τιμή του Έλληνα φοιτητή και η σημαία με τα παραδοσιακά χρώματα της Ευρώπης: Κόκκινο, άσπρο, μαύρο. Κομματικές σημαίες δεν επιτρέπονται γιατί η εκδήλωση δεν είναι κομματική.

Είναι εκδήλωση του ευρωπαϊκού Εθνικισμού, εκδήλωση του ελεύθερου πνεύματος· αυτού που σκέφτεται, κρίνει, αντιδρά, μάχεται…  Και πίσω οι χιλιάδες Εθνικιστές με το μοναδικό πανό της πορείας να δίνει το νόημα αυτής της εκδήλωσης: «IL TUO RICORDO NON PERMETTE RESA» - Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΟΘΟΥΜΕ.

Η πορεία αργή, σιωπηλή, με απόλυτη τάξη και κατάνυξη. Οι δάδες στα χέρια των Ευρωπαίων Εθνικιστών δημιουργούν μια μεταφυσική ατμόσφαιρα και οι περαστικοί δεν μπορούν να μην σταθούν εκστατικοί, συνεπαρμένοι απ’ αυτό που έβλεπαν. Ιταλοί, Έλληνες, Βέλγοι, Γερμανοί, Ισπανοί, Ούγγροι… άνθρωποι από κάθε γωνιά της Ευρώπης, που τους ενώνει ο κοινός Σκοπός, ο κοινός Αγώνας και η Ιδέα περπατούν πλάι-πλάι σ’ αυτήν την πορεία μνήμης.

Καθώς η πορεία πλησιάζει στο μνημείο του Μίκη Μάντακα, ένα σύνθημα δονεί την ατμόσφαιρα και επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά από τους χιλιάδες Εθνικιστές, κάθε φορά και πιο δυνατά: «Contro il sistema la gioventù si scaglia. Boia chi molla è il grido di battaglia!». Είναι η στιγμή της κορύφωσης της πορείας. Οι χιλιάδες Εθνικιστές παίρνουν τη θέση τους γύρω από το σημείο που δολοφονήθηκε ο Έλληνας Εθνικιστής πριν σαράντα χρόνια. Απόλυτη σιωπή! Ο υπεύθυνος της τελετής φωνάζει: «Camerata Mantakas» και μια κραυγή από χιλιάδες στόματα, βγαλμένη από χιλιάδες καρδιές, δονεί την ατμόσφαιρα, ταξιδεύει στον αέρα και στους δρόμους της νυχτερινής Ρώμης: «Presente!»

Μια κραυγή  που φτάνει μέχρι τα Ηλύσια Πεδία, εκεί που αναπαύονται οι ήρωες, όπως ο Μίκης Μάντακας, ο Γιώργος Φουντούλης και ο Μάνος Καπελώνης.

Μια κραυγή που θυμίζει σε όλους πως οι ήρωες είναι πάντα εδώ, γιατί οι ήρωες δεν πεθαίνουν.

Μια κραυγή που είναι συνάμα και υπόσχεση: Πως όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσες διώξεις κι αν υποστούμε, εμείς, οι Εθνικιστές της Ευρώπης, στις 28 Φεβρουαρίου θα βρισκόμαστε στη Ρώμη και την 1η Νοεμβρίου στην Αθήνα, για να τιμήσουμε τους νεκρούς μας ήρωες.

Όχι για να κλάψουμε γι’ αυτούς αλλά για να απαιτήσουμε δικαίωση, για να γεμίσουμε τις καρδιές μας από το μεγαλείο της θυσίας τους και να τους διαβεβαιώσουμε πως ο Αγώνας για τον οποίο έπεσαν, συνεχίζεται απ’ όλους μας κάθε μέρα και πιο σκληρός, πιο ανυποχώρητος, πιο πεισματικός. Μέχρι την τελική Νίκη!

Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης