Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Τ.Ο. Πέλλας-κατάθεση στεφάνου για τους ήρωες του Μακεδονικού αγώνα


Ήταν 5 Ιουνίου 1907, όταν ο θρυλικός αρχηγός του Βάλτου των Γιαννιτσών, ο 27χρονος (Σαραν)τέλλος Αγαπηνός ή καπετάν Άγρας, μαζί με τον συνεργάτη του Αντώνη Μίγγα συνελήφθησαν δολίως από Βουλγάρους κομιτατζήδες.
Ο Τέλλος Άγρας καταγόταν από τους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας. Έφτασε στην περιοχή της (νυν απεξηραμένης) λίμνης των Γιαννιτσών, για να διώξει τους ενόπλους Βουλγάρους, που τρομοκρατούσαν τους Μακεδόνες, προκειμένου να τους πειθαναγκάσουν να προσχωρήσουν στην βουλγαρική Εξαρχία. Αγωνίστηκε σκληρά. Τραυματίστηκε στο χέρι, προσβλήθηκε από ελώδεις πυρετούς, αλλά οι κομιτατζήδες εγκατέλειψαν τις καλύβες που κρατούσαν. Στον αγώνα έμπαινε πρώτος. Έπεφτε στα φράγματα των πυρών και άνοιγε με το κορμί του τον δρόμο. Με την λεβεντιά του, είχε γίνει παράδειγμα για τους αντάρτες. Θεριό ανήμερο στην μάχη, γελαστός Χριστός την ώρα της αναπαύσεως. Δίκαιος στην κρίση του• η προσωποποίηση της αγάπης και της συγγνώμης. Βρισκόταν στην Νάουσα για να θεραπευθεί από τις θέρμες, όταν μαζί με τον πιστό και αγαπημένο του οπλαρχηγό Τώνη Μίγγα, έλαβε μήνυμα-πρόσκληση από τον αντιπαλό του αρχικομιτατζή Ζλατάν.

Ήταν ένα μήνυμα, φαινομενικά, ειρήνης, αγάπης και συναδελφώσεως. Ο Άγρας αποφάσισε να πάει. Διείδε πως, και αν σκοτωνόταν, θα έλαμπε η αλήθεια, θα έπεφτε εντελώς το προσωπείο των κομιτατζήδων, που δεν ενδιαφέρονταν να πολεμήσουν τους Τούρκους, παρά να εκβουλγαρίσουν με την βία τους Μακεδόνες. Έξω από την Νάουσα, την ώρα που αντήλλασσε άοπλος χειραψία με τον Ζλατάν, όρμησαν πάνοπλοι καταπάνω του οι άνδρες του Ζλατάν και του Κασάπτσε. Οι κομιτατζήδες προέτρεψαν τον Μίγγα να φύγει, γιατί, όπως του είπαν, «ήταν δικός τους», αλλά ο Ναουσαίος πατριώτης, τους φώναξε με παρρησία πως είναι Έλληνας. Έτσι, τον έδεσαν και αυτόν και περιέφεραν στα χωριά τους δύο ήρωες, διαδίδοντας πως τους αιχμαλώτισαν σε μάχη, προκειμένου να τους διαπομπεύσουν και να κάμψουν το ηθικό των Μακεδόνων. Τέλος, απαγχόνισαν και τα δύο παλληκάρια σε μία καρυδιά μεταξύ των χωριών Άγρας (Βλάδοβο) και Καρυδιά Πέλλας μετά από δύο ημέρες.
“Μια λυγαριά απ’ το Βέρμιο και μια ιτιά απ’ το Βάλτο χύνουν τα μαύρα δάκρυα και τα πικρά φαρμάκια.
«Μας βάρεσαν τον αρχηγό, αυτόν τον Τέλλον Άγρα. Δεν τον βαρέσαν φανερά στον κουρνιαχτό της μάχης,
μόνε τον πιάσανε κρυφά με παγανιά κι απάτη. Τον κρέμασαν στην καρυδιά στο Βλάδοβο τα μέρη».
Μαράθηκεν η καρυδιά και πέσαν τα κλωνάρια. Μ’ εσείς, παιδιά του Βάλτου, να μη δακρύσετε.
Τον Άγρα τον λεβέντη να τραγουδήσετε.”
Η Τ.Ο. Πέλλας-Ημαθίας του Λαϊκού Συνδέσμου ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ συμμετείχε και φέτος στην ετήσια εκδήλωση προς τιμήν των δύο Μακεδονομάχων, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή, 5-6-2011. Πρώτα εψάλη τρισάγιο εις μνήμην των δύο Εθνομαρτύρων και όλων των πεσόντων Μακεδονομάχων. Κατόπιν ακολούθησε επίκαιρη ομιλία από διδασκάλισσα. Ύστερα, η παριστάμενη υφυπουργός Θ. Τζάκρη είχε το θράσος να απευθύνει γλυκανάλατο χαιρετισμό. Όση ώρα μιλούσε, οι Χρυσαυγίτες, στρέψαμε τα νώτα μας, διαμαρτυρόμενοι για την αναίσχυντα υποκριτική και απρεπή για τον Μακεδονικό Αγώνα παρουσία μέλους της κυβερνήσεως του μνημονίου και του κόμματος που χαρίζει το αιματοποτισμένο όνομα Μακεδονία στους Σκοπιανούς-επιγόνους των κομιτατζήδων.
Η αντιπροσωπεία των Συναγωνιστών, με αναπεπταμένες τις ελληνικές σημαίες, πειθαρχία και ενθουσιασμό, έψαλε τον εθνικό ύμνο την ώρα της ανακρούσεώς του και κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο, συγκεντρώνοντας επανειλημμένα την ευμενή υποδοχή του κόσμου, καταχειροκροτήθηκε δε όταν φώναξε το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι ελληνική».
Σήμερα, δεν υπάρχει πλέον ο Βάλτος των Γιαννιτσών για να κρυφτούν στα καλάμια και τα ρείκια του όσοι επιβουλεύονται την ελεύθερη Μακεδονία. «Χάρη» όμως στην μειοδοτική απάθεια των πολιτικάντηδων, βαλτώσαμε, δυστυχώς, και σε αυτό το εθνικό μας θέμα. Οι Σκοπιανοί προπαγανδίζουν νυχθημερόν την ύπαρξη του ανυπάρκτου «έθνους» τους. Οι εγχώριοι προδότες, που σπεύδουν να καταδικάσουν τον εθνικισμό των Ελλήνων, όχι μόνο εγκατέλειψαν τις δεκάδες χιλιάδες των πραγματικών Μακεδόνων, Ελλήνων αλύτρωτων αδερφών μας που ζουν στο Μοναστήρι, στην Γευγελή, στην Πελαγονία, την Βόρειο Μακεδονία, που αδίκως κατέχουν τα Σκόπια, αλλά είναι πρόθυμοι να δώσουν δικαίωμα «αυτο-προσδιορισμού» στα ενεργούμενα της συλλογικής πλαστοπροσωπίας του αλήστου μνήμης κομμουνιστή δικτάτορα Τίτο.
Για τους Έλληνες εθνικιστές, ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίζεται και θα ολοκληρωθεί όταν απελευθερωθεί και η τελευταία σπιθαμή αλύτρωτης ελληνικής γης. Μέχρι τότε δεν συγχωρείται καμία παραχώρηση σύνθετης ονομασίας στο κράτος-έκτρωμα των νεο-κομιτατζήδων. ΣΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΡΕΕΙ ΑΙΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ. ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

(Γιατί) Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία

  Η φετινή επέτειος της Εθνεγερσίας του 1821 σκιάζεται από ορισμένα μεγάλα και σκληρά γεγονότα, τα οποία κάποιοι δεν θέλουν, για τους δικούς...