Την ημέρα που ο Ελληνισμός
και η εκκλησία μας γιορτάζει το γενέθλιο της «Μάνας» όλων μας, την μέρα που
γιορτάζουμε τη γέννηση της Παναγίας μας, εκτελείται στο Χαϊδάρι από τους Γερμανούς η ηρωίδα της αντίστασης
Λέλα Καραγιάννη, αρχηγός της μυστικής οργάνωσης «ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ». Μαζί της
εκτελούνται, ακόμη 72 Έλληνες και Ελληνίδες. H μεγάλη ηρωίδα, πολύτεκνη μητέρα
της πραγματικής Εθνικής Αντίστασης.
Ήταν Άνοιξη του 1941, όταν
μετά από σκληρή πάλη έξι μηνών, έπεσαν τα μαύρα πέπλα του Ναζισμού και του
Φασισμού πάνω στην γαλάζια χώρα της
Μεσογείου, αλλά και της βαλκανικής χερσονήσου. Ακολούθησαν σε λίγο: πείνα, βία,
τρομοκρατία, εκτελέσεις, θάνατος. O λαός υπέφερε, δυστυχούσε και έμοιαζε να
έχει χάσει κάθε ελπίδα. Τότε είναι που άρχισε να γεννιέται, σε μερικές γενναίες
και αδάμαστες ψυχές, η ανάγκη της αντίστασης, ανάγκη για την δημιουργία ομάδων
από ψυχωμένους πατριώτες, που θα αναπτέρωναν το κλονισμένο φρόνημα του
ελληνικού λαού και θα τον ωθούσαν σε πράξεις αντίστασης κατά των κατακτητών.
Από τις πρώτες που οργάνωσε μια τέτοια
ομάδα αντίστασης ήταν η αξέχαστη Λέλα Καραγιάννη. Είχε επτά παιδιά να
φροντίσει, να θρέψει, να μεγαλώσει. Όμως ήταν τόση η αγάπη της για την πατρίδα
που έβαλε την οικογένεια σε δεύτερη μοίρα. Υπεράνω όλων η Πατρίδα! Ακριβώς όπως
δίδασκαν οι πρόγονοί μας.
Την οργάνωση ονόμασε «Μπουμπουλίνα» και την απετέλεσαν λίγοι στην αρχή,
αποφασισμένοι πατριώτες, και τα μεγαλύτερα από τα παιδιά της.
Άρχισε να προκαλεί σαμποτάζ σε βάρος
των κατακτητών και ήρθε σε επαφή με το συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής,
όπου διαβίβαζε πληροφορίες για τις κινήσεις του εχθρού. Οι Γερμανοί
προσπαθούσαν να την ανακαλύψουν, αλλά δεν το κατόρθωναν. Και ενώ πια ροδοχάραζε
η ελευθερία πάνω απ’ την τυραννισμένη Ελληνική γη, η Λέλα Καραγιάννη, ύστερα
από προδοσία, συλλαμβάνεται μαζί με τα 5 μεγαλύτερα παιδιά της. Στα χέρια των
Ες-Ες μαρτύρησε, αλλά δεν πτοήθηκε. Δεν απεκάλυψε κανένα συναγωνιστή ούτε όταν
βρέθηκε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Αντίθετα, βρήκε τον θάνατο, ψέλνοντας
τον Εθνικό Ύμνο, τον ύμνο προς την Ελευθερία για την οποία θυσιάστηκε.
Όλα
άρχισαν απλά και αυθόρμητα. Από τις πρώτες ημέρες που πάτησαν το πόδι τους στην
Ελλάδα τα στρατεύματα κατοχής, άρχισε από μόνη της την πατριωτική της δράση και
δημιούργησε ομάδα αντίστασης, η οποία αρχικά αποτελείτο από τα μέλη της
οικογένειάς της και μερικούς φίλους της πατριώτες. Άρχισε να αγωνίζεται
ακούραστα με όλη την δύναμη της ψυχής της και καθ’ όλη την διάρκεια της κατοχής
μέχρι το τέλος, την ημέρα που συνελήφθη. Βέβαια, στην αρχή δεν ήξερε τι να
κάνει, ούτε είχε συγκεκριμένα σχέδια, πήγαινε ψαχουλευτά, την καθοδηγούσε η
καρδιά της, που ήταν γεμάτη Ελλάδα, και γρήγορα βρήκε το δρόμο της, στην
Αντίσταση. Στην αρχή ασχολήθηκε με την περίθαλψη και φυγάδευση των συμμάχων, με
αυτούς που δεν τα κατάφεραν να φύγουν μαζί με το εκστρατευτικό σώμα και είχαν
εγκλωβισθεί στην Ελλάδα. Έλεγε ότι ήταν χρέος και καθήκον ημών των Ελλήνων, να
συντρέξουμε τους συμμάχους και συμπολεμιστές μας, που είχαν έλθει από τα πέρατα
της γης, για να μας βοηθήσουν, και ότι τώρα που βρίσκονταν σε τραγική θέση,
σκόρπιοι σε όλη την Ελλάδα, κυνηγημένοι, πεινασμένοι, και έτρεχαν να κρυφτούν,
είχαν απόλυτη ανάγκη από την βοήθειά μας. Εμείς τους βοηθήσαμε με όλη μας την
ψυχή, παρά την απειλή του θανάτου και πέρα από τις δυνάμεις μας, και πολλούς
απ’ αυτούς τους φυγαδεύσαμε στη Μέση Ανατολή. Εν τω μεταξύ η δράση της μητέρας
Λέλας μπήκε σε άλλο δρόμο. Βρήκε μονοπάτια, που οδηγούσαν στην κατασκοπεία και
στις δολιοφθορές κατά του εχθρού. Βρήκε τον τρόπο να κατασκοπεύει τις
κυριότερες υπηρεσίες του εχθρού. Οργάνωσε πιο καλά τα σχέδιά της, και
χρειαζόταν ικανά στελέχη για να την βοηθήσουν. Μάζεψε γύρω της και άλλους
ένθερμους πατριώτες. Έτσι η ομάδα της πλουτίσθηκε με πολλά δυναμικά στελέχη και
μεταβλήθηκε, μετά την στελέχωση αυτή, σε αντιστασιακή οργάνωση, την οποία ονόμασε «Μπουμπουλίνα» (απ’ το οικογενειακό
όνομα της μητέρας της, η οποία λεγόταν Μπούμπουλη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου